Wątek: Mój dzienniczek

WITAM
JESZCZE WSPOMNIENIA ALE JUZ Z INNEJ BECZKI
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
I JA
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
NIEDZIELA SIE UDALA BYL PSTRAG/POLOWA/ BOCZEK Z GRYLA I PIWO

32 TYDZIEN ROKU

SAM TYLKO REALIZM NIE ZAWIERA PRAWDY.
F.DOSTOJEWSKI,DZIENNIK

TRAGEDIA TAK SIE WSTYDZE

waga 66, 68
talia 99, 99
biodra 102, 108
brzucholek 107, 110
pod biustem 82, 85
udo 50, 51


ZNOWU ZACZYNAM WALCZYC 12 .08 TU JADE

[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

Psotułko
Ty sie wsytdzisz ?????
no nie, kto jak kto ale nie Ty
Jeden tydzień przestoju to nic takiego
I tak świetnie Ci idzie

buziaki

Zuch z Ciebie kobieta, podziwiam Cie za wyrtwalość, wię sie nie wstydz i pokaz nam jak się odchudza

Rozumiem Uleńko,że 2 września postanowiony????? ale masz fajne lato



Pozdrawiam
***
Grażyna

Psotulko nie ma co sie wstydzic Ty poprostu zyjesz a nie wegetujesz

Ulenko, mialas imprezy jedna po drugiej i dzieci i myslalas , ze schudniesz
Latem naprawde ciezko walczyc z kiloskami, za duzo pokus
Mnie tez jest wiecej, ale mam cicha nadzieje, ze lada dzien bedzie waga z suwaczka
Milego tygodnia

Psotulko nie martw sie daj sobie na luzik,przeciez sa wakacje bedziemy odchudzac sie od wrzesnia
pozdrawiam

Pozdrawiam i życzę miłego tygodnia!

No cóż, Psotusiu, trudno, żeby ponad tygodniowe szaleństawa nie odbiły się na wadze... ale z drugiej strony dziewczyny zawsze mówią, że te "świeże" kilogramy gubi się najłatwiej, więc im szybciej wrócisz na dietowe szlaki, tym większa szansa, że wkrótce będą już one tylko wspomnieniem.

Sytuacje rozłąki rodziców z dziećmi ja też znam z tej drugiej strony: moja Mama podobno przez tydzień pochlipywała non-stop po tym, jak wyjechałam. I ja na razie przyjazdy do Polski wychodzą mi mniej więcej raz na półtora roku, więc jest to dłuższa rozłąka, niż w przypadku Twoim i Twojego syna. Pierwszy tydzień jest najgorszy, potem już jakoś leci.

Ładny ten pensjonat, do którego jedziesz. Mam nadzieję, że jest opcja dietetycznego żywienia, a nie tylko tradycyjne polskie mączne-smażone jadło?

Aha, też uważam, że ładnie Ci w różu.

Uściski