Wątek: Kolejne podejście

Dziekuję powiem Ci, że ostatnio jak walczyłam to nie znałam jeszcze wroga. Potem wiedziałam tylko jak ma na imię a teraz wiem już o nim nieco. Dlatego inaczej na pewne rzeczy patrzę i mam nadzieję, że ta wiedza wygoni kilogramy gdzie pieprz rośnie.

Insulinooporność. Wiem od jakiegoś czasu, ale jakoś tak dopiero ostatnio trafiłam a forum o tej tematyce i dowiedziałam się dużo rzeczy na temat tej choroby. Przede wszystkim dla mnie lepsze jest 3 posiłki co około 5 godzin niż mniejsze a częściej. A to typowe przy mówieniu o diecie - małe porcje często. Fajnie, ale nie w moim wypadku. Poza tym okazało się, że tłuszcz jest dla mnie dobry. Nie mam go unikać a wręcz przeciwnie. Bez niego organizm głoduje, bo węgle nie są przyswajane tak jak trzeba. Poza tym okazało się, że bardzo dobrze, że nie trenuje intensywnie. Intensywny trening wydziela kortyzol a on wpływa na wyrzuty insuliny. Gdybym ja to wszystko wiedziała wcześniej... Dziwiłam się, że ćwiczę a waga rośnie. Teraz już wiem dlaczego. No i dzięki temu pewne rzeczy robię bardziej świadomie. Teoretycznie powinnam odrzucić w ogóle produkty zbożowe tj makarony. Na razie nie odrzucam a ograniczam. Poza tym uwaga ziemniaki, które są bardzo przez wielu krytykowane ponoć mogę jeść, oczywiście w rozsądnej ilości. Zaczęłam używać więcej kasz i warzyw. Owoców także, szczególnie tych jagodowych. Jeszcze pewnie wiele błędów robię, uczę się dopiero, ale jak widać skutecznie jak na razie.

Wczoraj u przyjaciół odkryłam ciecierzycę. Słuchajcie dobre to!

Byłam wczoraj u kuzynki. Na stole paluszki, wafle ryżowe. Nie tknęłam (nawet to nie było takie trudne) i wytłumaczyłam dlaczego, bo baaardzo zachęcała do poczęstunku. Była w szoku, że jak ja mogę żyć be cukru i tego typu przekąsek właśnie. Ona je może bezkarnie. Jest szczuplutka. Ja przy jedzeniu słodyczy pewnie nie mieściłabym się w drzwiach. Żadnych. Tak sobie myślę, że to trochę niesprawiedliwe. Ale wiecie co? Jednak jakaś sprawiedliwość jest. Za moje wczorajsze tylko patrzenie na wadze 90 kg 8 z przodu tuż tuż.

No pięknie, gratuluje 90!
Niesprawiedliwie mamy z tą przemianą materii, niestety. Jak czasem patrzę na moje zakupy i na zakupy chudych ludzi obok, to można się załamać.

Ale szczerze? Nie wiem, jak Ty, ale jakbym ja całe życie jadła tylko tyle, ile potrzebuje mój organizm na główne posiłki, to te przekąski czasami pewnie by mnie nie tuczyły

Mam teorię, że to jakieś zaburzenie hormonalne jest - w ciąży np jadłam 2/3 - albo połowę tego, co wcześniej, bo mój ośrodek sytości w mózgu wcześniej mnie informował, że się najedliśmy. Jakby ta ciążowa burza hormonalna przeszła i wyregulowała mi mózg Niestety przeszło i teraz bardzo muszę się pilnować, żeby kończyć posiłek lekko głodna a nie dokładać sobie do pełna.

Wiesz u mnie nie jest problem ilości a jakości. Jadłam normalnie ale nie to co trzeba. Teraz też jestem najedzona po posiłku - nie nażarta - ale jem inne rzeczy i chudnę. Tak jak pisałam - poznałam wroga i mam taktykę.

Ostatnio diety nie trzymałam za bardzo, ale byłam w Bieszczadach na 4 dni i nieszczególnie miałam taka możliwość. starałam się jak mogłam po prostu jeść Ale za to chodziłam, chłonęłam widoki Zważę się jutro, zobaczymy czy w górach coś zostało czy doszło Oby to pierwsze

Na razie nie staję na wadze, bo @ przyszła. Jak sobie pójdzie zważę się znowu. Ostatnio bez zmian - 90. W ogóle to ciężki okres jest przed @. Raz w miesiącu jest taki dzień lub dwa, że wszystko jest pyyyycha. Ledwie się powstrzymuję, ale i male grzechy mam na koncie pomimo to. Mam nadzieję, że nie wpłyną zbytnio na mnie. Najgorzej jak gdzieś idę w odwiedziny a akurat taki okres, że kilka takich odwiedzin było. A to tu ciacho proponują a to kawę mrożoną. Temu drugiemu się nie oparłam Masakra! Ale dalej się nie poddaję. Jedna mała porażka to jeszcze nie koniec. Działamy dalej.

Hurra! Dziś doczekałam się ósemki z przodu 89 na liczniku

Zamieszczone przez Koko999

Hurra! Dziś doczekałam się ósemki z przodu 89 na liczniku

Już niektualne 88 Chyba wakacje i regularne zdrowe jedzenie mi służy. I spaceru i siłownia na świeżym Inni zauważają, mówią, że super wyglądam, że twarz mi się wyciągnęła, wysmuklała Mamo jak to motywuje Jestem bardzo szczęśliwa z tego powodu. I nie poddam się I minimum do tej siódemki z przodu dotrwam. Już niewiele Dam radę tym razem

A dziś n śniadanie chlebek żytni razowy na zakwasie z serkiem i pomidorem. Do tego koktajl jagodowo-truskawkowy.
Na obiad miała być brokułowa, ale sypło mi się gałki muszkatołowej i zupa już była niezjadliwa. Na szczęście w lodówce miałam sałatkę
Na kolację pewnie też w planach jakaś kanapka, sałatka.

A w ogóle to też wczorajszy dzień mnie pozytywnie nastawił. Graliśmy koncert z okazji ŚDM dla pielgrzymów z Węgier i Słowenii i to był piękny czas. Super było poczuć wspólnotę z tymi ludźmi i bawić się przy muzyce

Powodzenia, trzymam mocno kciuki. Bardzo podoba mi się Twoje podejście.

Dzięki Podejście to połowa sukcesu. Serio. I dobre inspiracje na jedzonko.

Od jakiegoś czasu chodziło za mną, żeby spróbować puddingu z nasion chia. I w końcu je dorwałam i spróbowałam. Dobre. Ale za pierwszym razem mi nie wyszło. Dałam za dużo mleka. Za drugim razem było ok.

I pomierzyłam się pierwszy raz od maja. w pasie - 4 cm, a w biodrach - 7 cm o ile dobrze pamiętam ile było - niestety nie zapisałam. A poza tym mierzyłam wczoraj sukienkę w rozmiarze 46 i była za duża a 44 była ok Kupiłabym ale za długo jej pewnie nie ponoszę, kupię sobie jak już chudnę ten ostateczny rozmiar

Dziś zaliczony spadek. Na wadze 87. Bardzo dobrze, bo ten ostatni kilogram coś długo szedł. Ale i miał swoje powody. Jadąc przez Wadowice skusiłam się na spróbowanie kremówki, a innego dnia były lody nie te własnej roboty tylko sklepowe. Czasem robię lody w domu - tzn miksuję owoce, albo owoce z jogurtem i do foremki i do zamrażarki. Przynajmniej wiem, że nie mam w nich cukru. Tym razem skusiłam się nad wodą, liczyłam na to, że wypływam. No ale koniec końców na wadze 87. Jeszcze jeden i będzie ogólny bilans - 20 i bilans obecnego podejścia - 10.