Wątek: Bulimia

może spróbuj z kimś o tym porozmawiać....?

albo weź się w garść.... to chyba najlepsze wyjście, bo nikt nic za Ciebie nie wyjdzie z tego bagna,w którym jestes juz jedną nogą...to Ty musisz stawić temu czoła....nie masz sily? nie chcesz......i tyle....

ja kiedyś się odchudzałam tak...mało zdrowo...pamiętam jak jechałam na paru jabłkach dziennie albo na jogurcie i marchewce...doszło do tego że bolało mnie jak jadłam cos wiecej...ryczałam nad talerzem itd...całe szczęście mama zareagowała zanim było za późno...niestety, samemu trudno sobie z tym poradzić

wsparcie jest potrzebne....i od tego sa terapeuci....ale oni nie wylecza nikogo....to chory musi stawic czola swoim...fobiom...

Mam bulimię i osobiście uważam, że choroby związane z jedzeniem zaczynają się gdy staje się ono dla nas zbyt istotne.

Śmierć Kamilki bardzo mną wstrząsneła... Dzisiaj znów płakałam patrząc na jej zdjęcie z czasów gdy była zdrowa...

Poemi,ty też ????

ja pierdziele


nie wiedziałam że na tym forum jest tyle "chorych" osób

to straszne wpakowac sie w cos takiego... moja siostra rowniez przez to przeszla i uraz zostanie do konca zycia. nie jestem sobie w stanie wyobrazic tych wymiotow. za bardzo kocham jesc.

ja tez....a jednak....

ja rowniez jestem bulimiczka. i chociaz z tym walcze juz kolo 7 lat, to wraca. podobno bulimii nie da sie wyleczyc. jest jak wirus w organizmie, wystarczy oslabic by sie uaktywnil.
teraz juz rzadziej, co pare miesiecy, mam takie bulimiczne ciagi.
zaluje sie na poczatku nei skorzystalam z opieki psychologa. moja rodzicna, nie wie. podejrzewali, gdy bylam mlodsza i nie umialam sie tak maskowac. zawsze twierdzilam ze nie dzieje sie nic, zesama sobie poradze.
nie dramatyzuje, teraz jestdobrze, przytylam w oststnim roku 10 kg i bardzo trudno jest mi wrocic do diety. chudne kilogram, wraca 2. taki krag.
zaczynam akceptowac siebie.