Zakładam swój pamiętniczek, co prawda miałam już kilka ale dieta nie wychodziła. Ha, ale ta będzie ostatnia! ZMIENIAM NAWYKI ŻYWIENIOWE! O Tak! to nie jest dietka, lecz nowe przyjemne odżywianie. Do wakacji już nie schudnę ile trzeba, więc daje sobie czas do września, 4miesiące to dużo
A więc mam 17lat, waże 65kg przy 165cm..... pomyśleć, że dokładnie rok temu miałam 48kg, a rodzina podejrzewała mnie o anoreksję i ciągle mi truła życie,że jestem za chuda. no to jakies początki anoreksji były, bo nadal myślałam,że jestem gryba i musze jeszcze schdunac . No i tak zaczęły się napady, a że nie umiem wymiotować, to przytyłam sobie 17kg . Od sierpnia codziennie próbuje diet , zdrowego odchudzania, ale nie wychodzi. Mieszczę się w jedne jedyne spodnie<ledwo>, a szafa pełna ubrań mniejszych o pare rozmiarów . Jem baaaardzo dużo. Około 8000kcal(nie żartuje.....). Wogole zachowuje się identycznie jak bulimiczka, tyle,że nie wymiotuje. 24h na dobe myśle o jedzeniu, odchudzaniu. Nic mnie już nie interesuje,zamknęłam się w sobie.Tak jakby depresja, ale to nie to.
Chcę się nauczyć żyć na nowo, bo tego mi trzeba. Czasami mam już totalnie dość, ale żyję nadal.

Moja zasada:
nie licze kcal.
jem wszystko.
unikam słodyczy i tuczących spraw.
pije dużo wody.
podstawa to ruch.
mam dużo czasu, nieważne do kiedy schudne, ale to ŻE SCHUDNE

muszę być cierpliwa
jedzenie to nie lekarstwo na niepowodzenia, brak akceptacji własnej osoby, nude,i na ból życia, jedzenie tylko je pogłebia.

MAM DUŻO CZASU, CHCĘ ŻYĆ NORMALNIE I NIE OCZEKUJE EFEKTU OD RAZU,JESTEM CIERPLIWA I WIEM ŻE CZEKA MNIE NAGRODA(musze nauczyc się tego zdania





KOCHAM ZDROWE ODZYWIANIE BO ONO DAJE MI ENERGIĘ DO DZIAŁANIA. Z KAŻDYM DNIEM JESTEM BLIŻEJ CELU!!!!!!!!!!