Wątek: Każda chwila to szansa żeby wszystko zmienić...walka z jo-jo

POZDRAWIAM

Zamieszczone przez Stella9

Nigdy o Was nie zapominam...i zawsze wiem co u Was sie dzieje....bo jesteście bardzo ważne i bliskie mojemu sercu.....Chciałam żebyście o tym nie zapominały ilekroć mnie tu nie ma....

ale pozwalasz nam się zamartwiać tygodniami o siebie...
Ty wiesz co się u nas dzieje, ale czy my wszystkie możemy to powiedzieć jeśli idzie o Twoją osobę?
pomyśl o tym...

przytulam

Hej Ula,
i mi Ciebie tutaj brakuje.. nie zamykaj się tak w sobie i na cały świat.
Stelluś każdy z nas ma lepszy i gorszy czas, swoje problemy.. gdy ja mam smutki to właśnie możliwość wypisania się tutaj na forum, czy też po prostu pobycia tutaj poprawia choc troszkę nastrój.. już dawno zauważyłam ze gdy z dołem zostaję sama, to on się szybciej pogłębia.. życzę Ci poukładania spraw, życzę Ci by zaświeciło słonce w Twoim życiu.. ale Uleńko - Ty musisz też tego chcieć i pozwolić na to.. otwórz się na świat.. buziaczki

Witajcie Słonka...
Hm pewnie macie racje z tym nie odzywaniu sie na forum...ale co ja Wam mogę napisać...
Mogę dać znak że żyje...ale jakie to jest życie....
Moze wyolbrzymiam swoje problemy...ale tak to widze...teraz na ta chwile...
Do pracy chodzę chociaż kręgoslup daje o sobie znac..taka pora roku...
Nie chce isc na zwolnienie bo za dużo bym miała czasu...
Dzis mam wolne wiec odpoczywam...
Dieta...brak diety...w zalezonosci od moich nerw albo jem duzo albo wcale...
Dziękuje za pamięć i przepraszam...............

Stelluś, dziękuję że się odezwałaś
ja wiem, że jak się ma kłopoty, to nie zawsze się ma ochotę o nich pisać, ale daj choć znak że żyjesz, bo naprawdę sporo osób się o Ciebie zamartwia i dopytuje...

całuję Cię mocno

Pozdrawiam serdecznie

Uleńko kochana, tak bym chciała, żebyś się pozbierała, bardzo mocno o Tobie myślę, bo wciąż pamiętam tę radosną Ulę, która mnie tak bardzo wspierała latem 2005 roku ...
Ta radość jest gdzieś w Tobie - tylko się schowała trchę i musimy ją odnaleźć...
szukajmy zatem napewno ją odnajdziemy
bardzo mocno buziakuję

Cieszę sie,że sie odezwałaś...brakuje mi Ciebie Proszę...nie zamykaj sie w sobie,nie uciekaj od terażniejszości... ani od nas

Martwimy sie o Ciebie-naprawdę martwimy

Ula niezmiennie trzymam kciuki za poukładanie w Twoim życiu.
Źle ze sobie wyrządzasz sama krzywdę tym niejedzeniem lub objadaniem się. Tak nie można, czy to Ci w czymś pomaga? ja też zajadam smutasy - tak łatwo się wtedy sięga po słodkie czy też inne przekąski... zeby zagłuszyć ból czy smutek.. ale to działa tylko chwilke, a potem kac i wyrzuty... NIE WARTO.. przecież sama to wiesz...
Ula nie masz sił na dietę - rozumiem, ale spróbuj odżywiać się racjonalnie... bo któregoś dnia obudzisz się bardzo smutna, ze znów tyle kg masz za dużo... bo organizm będzie zmęczony ciągłymi hustawkami...
Jestem całym serduszkiem z Toba. trzymaj sie.

Dziękuję za rozmowę
przytulam...
i czekam z niecierpliwością na Ciebie