Wątek: ewolucja

Witaj Kaszaniu

Smutno mi sie zrobiło jak przeczytałam Twój wpis Wiem i rozumiem,że jest Ci cieżko,wiec...nie bedę sie tu zbytnio....mądrować Bardzo chciałabym,zebyś znalazła trochę czasu dla siebie Fajnie,ze mąż pomaga,dzieci też mogą coś zrobić na miarę swoich możliwości.Chociaż pół godzinki przydałoby sie na relax-na chwilkę wyciszenia,na kąpiel w bąbelkach,na lekturę.............Porozmawiaj o tym z rodzinką-przecież oni też chcieliby widzieć Cie szczęśliwą i uśmiechnietą,prawda

Trzymaj się

MAM NADZIEJE ,ZE ZACZYNASZ SOBIE RADZIC
POCZATKI SA ZAWSZE TRUDNE
SPOKOJNEJ NOCY

Wczoraj olałam lekcje i zaległam z książką Trafił mi się taki egzemplarz, że czytałam do 2giej w nocy i teraz chodzę na rzęsach
Dzisaj beknę, bo Bartek ma klasówkę z niemieckiego. Najchętniej przesunęłabym odpowiedzialność za odrabianie lekcji na niego, ale jak można zostawić samemu sobie dziecko z ADHD i dysleksją?

Muszę planować ilość czasu poświęcaną na odrabianie lekcji i macie rację - NIE MUSZĘ BYĆ SUPER!!! Lepiej żebym była szczupła!
Wczoraj zamiast gotować rodzinie drugi obiad (pierwszy jedzą w pracy i szkole), ugotowałam im kupione pierogi I dobrze! Przeżyli!

Kochane dziękuję za wszystkie ciepłe słowa. Gdyby nie Wy już dawno bym się poddała i przestała o siebie walczyć.

Kaszaniu, mój syn też ma ADHD, więc doskonale Cię rozumiem, na szczęście nie ma dysleksji
Gdy był młodszy, bardzo często płakałam: gdy zasypiał, siadałam na brzegu jego łóżka i płakałam, zadając sobie pytanie, dlaczego nie mogę mieć spokojnego dziecka, takiego jak inne ....
Miotałam się między terapiami, własnym perfekcjonizmem, były momenty, że byłam bliska obłędu .... z czasem wszystko zaczęło się jakoś układać ... terapia zaczynała przynosić efekty, ja - bardziej uświadomiona, przestałam płakać i zaczęłam walczyć o siebie!

Rodzina się buntowała, a ja robiłam swoje. Nie poddałam się! Było mi cholernie bardzo ciężko, ale ... teraz mam wypracowany jako taki spokój, syn wciąż ten sam z ADHD, na lekach.
Ale JA INNA! przestałam być taką cholerną perfekcjonistką, olewam pewne sprawy, wolę mieć bałagan w domu, ale iść na koncert z synem ... są różne priorytety.

Po co ja to właściwie piszę?

Kaszaniu, błagam Cię! zacznij myśleć o sobie poważnie! przecież się wykończysz!
Nie musisz mieć wszystkiego na tip-top, życie tak szybko ucieka, postaraj się wygospodarować czas także dla siebie!

Pamiętam, jak mocno zapadło mi w pamięci zdanie lekarza-psychiatry, prowadzącego mojego syna:
"Proszę pamiętać, że syn kiedyś wyfrunie z domu i co wtedy? zostanie pani sama z mężem, musi pani dbać także o siebie i małżeństwo, nie tylko o syna"....

Zaczęłam analizować to zdanie i doszłam do wniosku, że lekarka miała rację!
Poświęcamy naszym dzieciom wszystko, bo je bardzo kochamy, dbamy o nie, to naturalne!
.... ale nie możemy też zapominać o nas samych :P

Przepraszam za ten przydługi wywód, ale serce mi sie kraje, jak Ciebie czytam Kaszaniu

Kaszniu, napisz mi prooooszę, co to za książka tak cię wciagnęła??? bo ja nałogowym czytaczem jestem... nooooo prooooszę

a pierogi kupne bardzo dobre są, i nie takie pracochłonne i w ogóle to dlaczego 2 obiady? nie są na diecie czy co?...

bardzo trzymam kciuki za lepsze dni i nie puszczę

[b]Post Kasi -nic dodać,nic ująć,wiec pozostaje mi sie tylko pod nim podpisać

Nie musisz mieć wszystkiego na tip-top, życie tak szybko ucieka, postaraj się wygospodarować czas także dla siebie!

Poświęcamy naszym dzieciom wszystko, bo je bardzo kochamy, dbamy o nie, to naturalne!
.... ale nie możemy też zapominać o nas samych

TRZYMAJ SIE
WSPANIALEGO WEEKENDZIKU ZYCZE

KaszAniu kochana, całuję w samo serce

Kaszaniu, ściski przesyłam.

dziękuje

KaszAniu kochana, pozdrawiam sobotnio
jak tam, znalazłaś chwilę dla siebie