Wątek: OSTATNI DZWONEK !!!!- start 156kg !!!!!!! to nie żart!!!!

Już wam pisze .
Zawsze ten okres też miał dla mnie magiczny klimat na Wigilijny wieczór zawsze było nas duzo : mama , tata, babcia , dziadek , moja siostra z mężem i z dzieckiem, rodzina ze stanów (brat mojaj mamy z żoną i dzieckiem) i ja z mężem i dwa psy.

W związku z tym że my z siostrą pracujemy w gastronomii zawsze robiłysmy tą kolakcje fulll wypas supper dania wypieki i dekoracje było naprawde bajecznie.

Od pięciu lat zaczyna nas ubywac ze starego grona hmmm najpierw moj dziadek, potem moj tata, motem moj wujek i na konczu moja babcia. Moja ciocia z dzieckiem już nie przylatuje

Ja wiem że ja urodziłam dziecko i moja siostra dwoje ale to juz nie jest to po stracie dziadków z którymi mieszkaliśmy całe zycie i taty juz wszystkie świeta są straszne.

Moja mama nie chce robic juz kolacji WIgilijnej u siebie w domu zawsze płacze my staramy sie jakos rozweselic mame ale to nigdy sie nie udaje zawsze wraca do domu sama bo nie chce ani u mnie ani u mojej siostry spac i nie chce zeby ktos u niej spał i wtedy wpada w dołek ok tygodnia gdzie siedzi w domu i płacze.

Robiłysmy juz wszystko i robiłysmy Wigilie w górach i zawsze było tak samo więc jak mam przezzywac to samo co roku to czekam az te święta miną z utęsknieniem.

I to nakrycie na stole dla tych których z nami nie ma teraz też siedzę jak wam to pisze i rycze no ale co moge zrobic czasu nie cofne.

No dobra koniec wspomniej jakoś przezyjemy i te święta nie mamy innego wyjscia.

A jeżeli chodzi o diete i święta to dla mnie nr 1 w świeta jest sałatka jarzynowa i pieczarki

hm..nie dziwię ci się...faktycznie święta po stracie tylu osób zmieniły swoje oblicze....ale właśnie może nadróbcie to dla dzieci twoich i siostry, niech one zapamiętają je tak, jak ty pamiętasz te z dziadkami....a twojej mamie moze przydałaby się pomoc w postaci rozmowy z dobrą osobą, może ma jakąś przyjaciółkę, którą ty mogłabyś nakłonić na rozmowę z nią jeśli ty np nie dasz rady z jakichś przyczyn.....na pewno to trudne....
...ale są dzieci i to dla nich powinien być dobry czas

ja niestety święta tez mam delikatnie mówiąc dziwne....marza mi się takie jakie ty przedstawiasz, z rodziną w komplecia....niestety....zwykle są bardzo małe i skromne...i w sumie tylko choinka, i kolacja wigilijna o nich świadczy.....może będzie inaczej jak przeprowadzę sie do rodziców...wtedy będą te w większym gronie z babcią i bratem, rodzicami, no i moja rodzinka...ale to i tak nie to co być powinno....ważny jest nastrój....a nie odchaczenie tej uroczystości....

buziaczki i nie płacz laska.......do świąt daleko........wiele może się zmienić...na dobre

Z moja mamą już wszyscy rozmawiali ale gdy słyszy sie pytanie ( jak bys sie czuła gdyby w ciągu ostatnich lat umarli ci rodzice , brat i maż?) i wtedy koniec z pytaniami .
Nie tylko przyjaciółki pomagają ale i lekarze no i oczywiście my.

Napewno staram się zrobi wszystko ,żeby dal dzieci świeta były też w magicznym klimacie
no ale same rozumiecie jak to bardzo trudno.

no, faktycznie, ale kurcze musi być jakiś na nią sposób........może wnuki właśnie??

Ja też nie lubiłam świąt,ale teraz jak mam dzieci jest trochę inaczej.Wiadomo,że czlowiek wspomina tych bliskich ,którzy odeszli .Nie można też żyć stale złymi wspomnieniami,to do niczego nie prowadzi.Moja mama zmarła dzień przed moim weselem .To było straszne Dzień przed wigilią dowiedzialam się ,że ma białaczkę Babcia w wigilię miała krwotok.....itdKażdy dżwiga jakiś krzyż.
Trzeba się otrząsnąć i naładować baterie pozytywną energią
Teraz Twoje dzieci muszą być dla Ciebie pociechą i dla Nich bądź wesoła w te święta.

Moja teściowa 6lata temu była w podobnej sytuacji,najpierw zmarł jej brat,potem siostrzenica(osierociła dwie dziewczynki: 8i10lat) i w tym samym roku siostra,a 2lata później jej mama.Tragedia,za tragedią. Ale,życie toczy się dalej i dla kogo , jak nie dla dzieci i wnuków trzeba żyć dalej. Kolejny kilogramek w dół,w końcu 89kg.

kurcze ludzie mamy październik a tu już ozdoby świąteczne to chyba lekka przesada a co do świąt to czasami też ich nie lubie, bo jest mnóstwo jedzonka a co za tym idzie ogromna ilość pokus, ja w święta czasami czuje się ogromnie samotna, może przez to że (jak to zauważyła Triskell) komercja zagłusza ich klimat. Ale dość lamentów i pora zjeść pyszne jabłuszko

Tak ozdoby świąteczne już są w IKEI

Jest ich bardzo dużo

Dzisiaj coś nmarnie sie czuje musze zrobic obiad , wyprasowac ubranka a tu nic mi się nie chce może WIkta pójdzie spac to ja przy niej przyłoze głowe i usnę na godzinke????

Taki jakis dołek mnie złapał od wczorajszego wieczoru.
Weekend w pracy dobrze mi zrobi .
Jest taka ładna pogoda ja ja jeszcze nigdzie nie wychodziłam az wstyd ale wtałysmy 5,15 i wypadałoby teraz przespac sie trochę

A swoją drogą wracając do mojego brzucha to naprawde jest taki jak balon .

Przepraszam was dziewczyny że nie pisze nic u was ale jak mam pisac jakies smuty to lepiej zostanę tylko przy czytaniu.

Zamieszczone przez XENUSIA28

Z moja mamą już wszyscy rozmawiali ale gdy słyszy sie pytanie ( jak bys sie czuła gdyby w ciągu ostatnich lat umarli ci rodzice , brat i maż?) i wtedy koniec z pytaniami

Faktycznie, trudno coś odpowiedzieć na takie pytanie - zwłaszcza, że u jego podstaw leży faktyczna ludzka tragedia, strata i ból. Nie wiem.... może jakoś delikatnie próbowałabym odpowiedzieć coś w rodzaju; "Jak czułabym się? Ano starałabym się jak najlepiej spędzić te świąteczne chwile z tymi, których jeszcze mam i pokazać im, jak bardzo ich kocham i doceniam. Bo przecież mam kochane córki i wnuki." (napisałam to dość obcesowo, ale chodzi mi o ubranie tej samej treści w jakieś delikatniejsze słowa)

Trzymaj się, Xenusiu i bądź dobrej myśli. Może jednak w tym roku Mama się przełamie i gwar dokazujących przy świątecznym stole dzieciaczków przekona ją, by wspólne chwile z tymi, których jeszcze ma, łapać i traktować jak największy klejnot.

Ja boje się świat z wiadomych dla nas odchudzaczy powodu, ale lubiłam je zawsze, bo każdy starał się być dla wszystkich miłym itd. chociaż ostatnio moja siostra nie stara się, więc są niemiłe sytuacje, ale staram się je nie widzieć, no a pierwszy dzień świąt wybywam do rodziny chłopaka i tam zupełnie inaczej święta wyglądają, bardzo rodzinnie, bo cała rodzina (on am 3 rodzeństwa z co najmniej dwójką dzieci ), tak więc wylądowujemy w domku jednorodzinnym jednej z jego sióst, gdzie siedzimy w wielkim saloonie i...rozmawiamy...jemy...śmiejemy się

A w Lidlu słodycze świąteczne są już od połowy października - wcześniej niż znicze :P