Wątek: Wstaję z kolan :) / -5.1kg / Spis treści wątku-str.1,post 2

Kubuś,
jak to forum umrze i nic się nie będzie działo, albo po prostu zostanie zamknięte, to wiadomo, że przejdę na nowe. Nawet wczoraj chciałam założyć bliźniaczy wątek do tego, który prowadzę, ale nie wiem czy np. i tak tego za trochę nie usuną, bo nowe forum jest w fazie testów, etc. Nie dają żadnych komunikatów o tym co się dzieje, kiedy zakończą remont, jakie są nowe opcje (bo jest ich sporo). Nigdy od Was nie odejdę!!!!

kubus, jak myslisz,czy stara xixa przejdzie na nowe forum?

Myślę, że nie i mam nadzieję że tak

Dzisiaj niestety plan spacerowy nie wypalił... Wstałem rano i okazało się, że pada. Pojechałem więc do pracy i wróciłem samochodem. No ale co się odwlecze to nie uciecze prawda ? Jeżeli chodzi o jedzonko to dzień wręcz wzorcowy A jak tam u Was ?

niewazne, ze spacerow nie bylo, zacznij tanczyc juz to sobie wyobrazam, jakis trOO kawalek i cwiczacy kubus ja wygladam bardzo smiesznie, ale pocieszam sie,ze to cwiczenia, bojak tancze, to staram sie ladnie, a jak cwicze taniec, to staram sie dac sobie wycisk

u nas gorąco, ale kilka dni temu padalo, i ja nie mialam parasola na szczescie jedna z kolezanek mi pozyczyla

Nic na siłę, jak pada to pada i nie ma co się moczyć ...

"nie ma co się moczyć" - przepraszam Cię, Alex, ale to tak zabawnie brzmi

ano, bywa, że pogoda krzyżuje plany

co prawda wiem co powiesz, ale... warto iść do psychologa?

co prawda wiem co powiesz, ale... warto iść do psychologa?

Wszystko zależy jakiego masz psychologa A tak poważnie to oczywiście, że warto. Nawet jak trafisz na nienajlepszego i nie bardzo zaangażowanego w sprawę to i tak jest więcej plusów niż minusów. Ja miałem to szczęście, że trafiłem na naprawdę świetną babkę, która robi dla mnie kawał dobrej roboty. Otyłość to nie tylko choroba ciała a wręcz bardzo często to właśnie dusza, psychika i rysy na niej są odpowiedzialne za to, że tyjemy. Jak dobrze poczytasz forum to znajdziesz wątki dziewczyn, które winę za swoje niepowodzenia w pracy, samotność, brak partnera, smutek zwalają na otyłość. Chudną i okazuje się, że ciało już zupełnie inne a problemy te same, wcale nie zniknęły i cały czas bolą. Bo tak naprawdę grubasami jesteśmy mentalnie a dopiero potem cieleśnie. I tak jak ograniczenie jedzenia, sport, ruch, kremy i balsamy uleczą nasze ciała tak przydałoby się żeby ktoś znalazł lekarstwo na nasze dusze. Może brzmi to trochę pompatycznie ale tak to widzę.

Niektórzy mają na tyle silną psychikę, że potrafią sobie poradzić sami z tymi problemami. Ja nie potrafię dlatego poszukałem pomocy I dobrze trafiłem. Kobieta poświęca mi dużo czasu, jest zaangażowana w sprawę, pomogła mi odpowiednio nastawić sie do diety, podejść do niej, znaleźć motywacje. Ogólnie spróbuj, na pewno nie zaszkodzi

no bo właśnie dostałam wczoraj od dietetyczki namiary na jakiegoś znajomego psychologa. i nie wiem sama...

Kubuś,
a co jest Twoim największym problemem, z którym zwracasz się do pani doktor? I jak ona Ci pomaga? Mówi coś, co Cię pokrzepia, opowiada o innych ludziach, daje jakieś przykłady, podsuwa Ci jakąś literaturę, daje leki?

I w ogóle to jaka jest jej rada na uporanie się z tym odczuciem o jakim pisałeś, czyli, że zawsze zwalaliśmy niepowodzenia na tuszę, a jak już schudniemy to nic się tak naprawdę nie zmienia. I jak sprawić, aby sygnał o tym, że już dobrze wyglądamy dotarł do naszego mózgu?