Wątek: Teraz już musi się udać!!!! Wielki powrót Westalki :)

Narazie idzie mi nieźle, chociaż nie ma co chwalić dnia przed zachodem słońca.

Zwłaszcza, że wieczorem mam największą ochotę na jedzenie, zwłaszcza słodkie...nie wiem jak to wygląda u Ciebie ale ja mam z tym problem Tak więc trzymam kciuki...i za Ciebie...i za siebie

Uff, zmęczona jestem psychicznie. Pogadałam sobie z koleżanką mamy o facetach itp. a że to mądra i życiowa kobieta to sobie wzięłam wszystko to co ona mówiła do serca.

Co do diety - bardzo mi przykro, że was zawiodę - chyba nie jestem jeszcze gotowa na dietę

Zamieszczone przez Westalka

Uff, zmęczona jestem psychicznie. Pogadałam sobie z koleżanką mamy o facetach itp. a że to mądra i życiowa kobieta to sobie wzięłam wszystko to co ona mówiła do serca.

Co do diety - bardzo mi przykro, że was zawiodę - chyba nie jestem jeszcze gotowa na dietę

Martuś...pamiętaj co Ci wczoraj mówiłem na GG...na pewno masz tę rozmowę w archiwum...decyzja należy do Ciebie, jak najbardziej i na pewno każdy z nas ją uszanuje...tylko po prostu żeby nie było za późno

Dobra, żeby nie było, że biore się za zamykanie wątku: wiem, że moim problemem, z którym radze sobie jedzeniem jest samotność i brak zajęcia. Jutro mam zajęć od rana do wieczora, więc myśle, że pójdzie mi dużo lepiej .

Nie poddaje się tak łatwo!!!

WITAJ W!! PODGLĄDAŁAM CIĘ JAK CHUDŁAŚ W ZESZŁYM ROKU , W TYM ZAPRASZAM DO SIEBIE !!!!!!!!!!!!!!

MUSISZ ZACZĄC!!! NIE CHCESZ PRZECIEŻ ZOBACZYĆ NA WADZE TRZYCYFROWĄ LICZBĘ , A TAK BEDZIE JEŚLI NIE ZAWALCZYSZ O SIEBIE...

DO TEJ WALKI NIGDY SIE NIE JEST GOTOWYM ,

Witajcie!!

Pewnie was zaskocze, ale...


schudłam!!!

Nie wiem jak to się stało, ale chyba jednak wczoraj nie było tak źle, może faktycznie wystarczy nie jeść słodyczy??

Ty sie bier a nie marudzisz )) Znam Twj stan psychiczny Az za dobrze ;]
Łacznie z porzuceniem - 4 lata temu po 5 latach zostawil mnie moj ex (dopiero poozniej sie dowiedzialam ze mnie zdradza z nasza wspólną przyjaciółką) tez po tym schudlam - tylko 20 kg! I tez nadrobilam - o kolejne 20 kg! A teraz zmieniam styl zycia - bo odchudzaniu nie ma u mnie mowy - jestem typem ktory tyje bez przerwy.

A co do faceta - swojego przezywalam z pol roku - depresja zawalone studia inne choroby itp. I co ? Przez to zblizylam sie do mojego przyjaciela ktoy teraz jest moim meżem I chwale niebiosa za te rozstanie - chciaz bylo straszne.

Caluje - i wspieram.

Cóż ja nie jestem typem, który zjednuje sobie męską przyjaźń .

Staram się narazie jeść 2tys. kcal. kiedyś dla mnie to było dużo, a teraz... czasami ciężko utrzymać tą dawkę.

Nie sądziłam, że tak dużo zjadam, ale któregoś dnia policzyłam tak na oko i mi wyszło ok. 3tys. kcal masakra!!

No dobra, ale nie będę smęcić...zabieram się do roboty

o to chodzi!!! żadnych smętów, no możesz się troche podołować, pozwalam ci ale nie dużo i żeby to nie odbiło się na wadze

west, pamiętam, jak umiałaś wsłuchac się w siebie, w swój organizm, jak starałaś się zrozumieć, dlaczego jesz za dużo i w ogóle w jakich sytuacjach [stresowych?] jesz. no to mam nadzieje, że wrócisz do takich rozmyslań :P

Xixa - myślisz, że to coś pomoże? Będe wam zdawać relacje z psychologa, ale zaczynam już jakieś wnioski wyciągać, jeszcze z tej swojej wcześniejszej terapi.

Pamiętam jak wściekłam się jak powiedziano mi, że zachowuje się jak mała dziewczynka, która potrzebuje ciągłej uwagi. Niestety, ale chyba jednak taka jestem. Jak ktoś na mnie nie zwraca uwagi to jestem wściekła. Tak - potrzebuje wiecznej adoracji, jak rozpuszczona księżniczka, jak mnie nie chwalą to jestem zła i zajadam ten stres.

Boże, jestem okropna