Wątek: Teraz już musi się udać!!!! Wielki powrót Westalki :)

Witajcie!!

Dawno mnie nie było tu na forum, nie udzielałam się, bo też nie wiedziałam co pisać. Nie chce rozpoczynać swojego pamiętnika od dołującego postu, ale wiele się przez ten czas w moim życiu działo.

Po 4 latach związku mój były mnie rzucił. Teraz brzmi to banalnie, ale dopiero od niedawna zaczęłam o nim myśleć jako "były, który rzucił". Przez około 2 miesiące cierpiałam katusze, prawie nic nie jadłam i schudłam ok. 7 - 8 kg. Może nie był to rewelacyjny wynik, ale zważywszy na to, że to działo się podczas świąt to może budzić podziw. W tym czasie prawie nic nie jadłam i tylko po kątach płakałam. Na szczęście moja przyjaciółka wyciągnęła mnie z domu i zaczęłam chodzić na różne imprezy, co prawda to też nie było za dobre (duuużo alkoholu), ale lepszy pijacki śmiech niż płacz - tak myślę.

Dół minął a ja zaczęłam jeść. Te 8kg. szybko wróciły i to z nadwyżką. To się nazywa objadanie się postresowe czy jakoś tak, w każdym razie obecnie pobijam wszelkie rekordy w wadze. Obecnie jest to moja najwyższa waga w całej mojej historii i wcale nie ma się czym chwalić. Zaczyna mi kręgosłup boleć, ciężko mi się chodzi i w ogóle czuje się strasznie.

Pewnie dalej bym tak tyła i tyła, popadała w coraz większe rozgoryczenie, ale po rozmowie z Kubą (:* !) zdałam sobie sprawę, że nie musze czekać na wizytę u psychologa (tak jestem umówiona, ale na za 2 tygodnie) i mogę już zacząć działać.

Teraz dla tych co mnie nie znają:

Jestem Marta, mam 21 lat, 164cm. wzrostu i ważę coś koło 97kg (!), jutro się dokładnie zważę. Odchudzam się odkąd pamiętam, ale raz schudłam do 64kg, mój cel to 55kg.

Jaki plan? Wolałabym na razie nie wymyślać żadnych diet, na razie chyba najlepszym wyjściem będzie ŻP (żryj połowę), a potem już będę jadła to co mi każą .

Tym razem na pewno się uda! Trzymam mocno kciuki
Dobrze, że napisałaś to wszystko. Teraz już będzie tylko lepiej

A tak...kojarzę cię
No cóż, powodzenia życzę.
Dobrze, że sie pozbierałaś po tym wszystkim.
Trzymam kciuki

A przyszłam se, a co? Hooooop na kolana! - Trufla

Idzie wiosna, będzie dobrze!

Witamy witamy witamy

Cieszę się, że z nami jesteś Bardzo POWODZENIA !!

Łatwo nie jest. Ciągle mam ochote na coś słodkiego, chyba jestem uzależniona, ale za to po raz pierwszy od dłuższego czasu zjadłam normalny, pełnowartościowy obiad, co prawda sos ze śmietany i białej mąki, ale nie był gęsty, więc czuje się usprawiedliwiona .

Narazie idzie mi nieźle, chociaż nie ma co chwalić dnia przed zachodem słońca.

Przyszłam się przywitać
Dobrze że zaczynasz pomału, to sie nie znioechęcisz szybko. A ze słodyczami trzeba walczyć , a to jedno z cięższych starć życiowych (przynajmniej dla mnie) , pociesz się że wiekszość z nas na tym forum to słodyczomaniacy( m.in. ja Trzymam kciuki i życze zapału i silnej woli.Pozdrawiam

west --> oto jestem
już się mnie nie pozbędziesz
spoko, jak jesteś z nami, to nie może się nie udać, podziwiam za MŻ

Hej Westalka Ja też mogę pomóc?
Dobrze że powoli wszystko zaczynasz, ale stawiaj sobie coraz wyżej poprzeczkę z każdym tygodniem
Postaw też na ruch - spacery, schody - jak najwiecej Polecam tez basen

Witaj Życzę powodzenia.. Chętnie będę Cię odwiedzać, bo lubię czytać o sukcesach innych, a Tobie na pewno się uda