Wątek: Chcę schudnąć,aby NORMALNIE żyć! Czy marzenia się spełnią?

ja wiem, ze moje zdanie jest dośc ortodoksyjne i pewnie Ci te kubusie nie zaszkodzą pozdrawiam.

a poza tym ich tak często nie pije wiec mysle ze nie utyje ;p

Moją rodzinke nie interesuje mój wskażnik BMI bo uważają,że to tylko taki tam wskażniczek. Rozmowy z mamą nic nie dają bo było ich wiele. Twierdzi tylko,że dobrze wyglądam jak jest teraz, a nawet gdybym przytyła to byłoby lepiej i pilnuje mnie abym jadła. Dietetyczne posiłki mało co wchodzą w gre. Czasami uda mi się coś ustalić mniej kalorycznego na posiłki. Nie lubię tłuszczu w obiadach,a na chlepie (staram sie jeść ciemny pełnoziarnisty lub jakiś inny z ziarnami) musi być mało "smarowidła". Trzy lata temu ważyłam 70kg i jakoś udało mi się zrzucić przez rok 10kg,ale przez stres znowu przytułam 5kg i teraz jest jak jest 65kg Ogólnie dobrze sie czułam z tymi 10kg mnie. Miałam więcej energii i sił. Tak szybko się nie męczyłam jak teraz. Osobiście lubię soczki zwłaszcza Kubusie itp,ale zauważyłam,że po nich mój brzuch jest nabrzmiały Ogólnie to mam kiepską przemianę materii bo mało pije,ale u mnie pół litra wody niegazowanej (kolorowej i oranżad-nic gazowanego nie pije )narazie to max. Więcej we mnie nie wejdzie

dla mnie to jest jakies chore...
masz 18 lat
ja na twoim miejscu bym sie postawiła rodzicom, powiedziała glosno NIE, źle sie czuje chce schudnac...
ale niewiem jak u ciebie relacje z rodzicami wygladają i wogole, dla mnie do jakies dziwne jest, nie mialam tego problemu wiec ciezko cokolwiek doradzić...

no własnie. w końca sama powinnaś decydować o swoim ciele. ja bym na Twoim miejscu urządziła mały bunt. jesteś dorosła!

oj dobrze powiedziane...
rozumiem karmić dziewczyne 13-15 lat bo jest spore ryzyko
ale 18 ? przeciez masz swoj rozum ;/
jak mama sie boi to niech kontroluje co jesz ale do jasnej cholery niech pozwoli ci decydować o tym co chcesz zjesc ;/

heyka jestem tu pierwszy raz i popieram dziecwzyny ze mama ci nie powinna mowic co masz jesc. A ni tymbardziej pilnowac. ;/

Kochana Nerwus u mnie prawie wszystko w domu jest chore
Mam 18lat,ale jestem traktowana nadal jak małe dziecko bez głosu i praw, prawie ciągle z jakimiś kontrolami. Ja już wiem,że jak tylko będe miała możliwości to jak najszybciej urwe się z tego domu,aby żyć własnym życiem. Ale postanowiłam iść na studia i to dzienne jak się uda więc tak szybko niestety to się nie stanie I tak to co jest teraz jest luźniejsze od tego co było kiedyś. Wtedy to nawet musiałam całkiem być podporzadkowana woli rodziców,ale sie zbuntowałam,a kłótnie w domu były na porządku dziennym z nieprzespanymi nocami Dla mnie mój dom nie jest prawdziwym domem bo brakuje w nim miłości i ciepła chociaż uchodzimy za szczęśliwą rodzinę.

kurczę. no nie wiem co Ci powiedzieć oprócz tych małych talerzy, niedojadania porcji i takich niewielkich zabiegów. studia juz niedługo. z radykalną dietą mozesz do nich poczekać. chyba

.. paranoja

nosz kurcze co za sytuacja