Wątek: 10 powodów , które skłoniły mnie do odchudzania!

Początek jak zwykle najtrudniejszy. Poszłam tydzień temu do dietetyczki, podpowiedziała mi trochę rzeczy. Myślę, że dzięki temu powróciła moja motywacja i są pierwsze efekty.

Przede wszystkim ruszył mój metabolizm. Ponieważ jem teraz po 5 posiłków dziennie, a wcześniej nie wiedziałam jak to sobie zorganizować. Nie czuję się głodna, dziennie spożywam około 1400-1500 kalorii. Ale jem dużo owoców i warzyw i białe mięso przede wszystkim. No i kilogramik mi zleciał, całkiem niedużym kosztem.

Sceptycznie do tego podchodziłam, bo wcześniej "katowałam" się dietą 1000 - przyniosła efekty, ale czułam się na niej głodna... A teraz nie jestem głodna, przygotowuję sobie smaczne jedzonko i jeszcze zrzucam kilogramy. Zobaczymy co będzie potem!

Trzymajcie za mnie kciuki...

czesc
to bardzo dobry pomysł
i trzymam kciuki!!!

Dziś po pracy będę musiała kupić jakieś smaczne warzywka oraz rybkę na kolejne moje obiadki. Rybkę przygotowuję w piekarniku, bez żadnych tłuszczów i innych takich. Dodaję trochę przypraw i rybka po 20 minutach gotowa A jak pyszna...

Gorzej z odzwyczajeniem się od białego pieczywa Wprawdzie nie jem go dużo, ale codziennie muszę zjeść przynajmniej jedną kromkę O dziwo, od tygodnia, jak wcinam warzywka, owoce i rybki to nie mam niepohamowanego pędu na słodycze Strasznie to dziwne A przecież zawsze jak miałam okres, to koniecznie trzeba było zjeść co najmniej pół czekolady...

to bardzo dobrze, z tymi słodyczami
ja niestety zarzucilam diete
szczegolnie w trakcie okresu

Cóż, codziennie szukam nowej motywacji. Czasami to mam wrażenie, że każdy kolejny dzień jest moim pierwszym dniem diety... i tak mi trochę jest ciężko, bo nie widzę końca tego odchudzania...

Codziennie rozpoczynam walkę ze samą sobą i boję się, że znowu się załamię i nie wytrwam. Opowiedziałam ostatnio o wszystkim co czuję mojemu chłopakowi. O tym, że ciągle myślę o jedzeniu bez względu na to czy jestem głodna, czy nie. Nawet jak jadłam przed chwilą to i tak mam wrażenie, że zjadłabym coś jeszcze. Jak tego uczucia nie wytrzymam i nawpycham się tak, że boli mnie brzuch ( bo tak mądrze zrobiłam kilka dni temu! ) to mam takie wyrzuty sumienia... A jak mam poczucie winy to jeszcze bardziej myślę o jedzeniu i chce mi się jeść. Nie daję sobie z tym rady sama. Chciałabym być szczupła i pozbyć się tej okropne oponki z brzucha, ale okres mojej najwyższej determinacji trwa za krótko, żeby sobie z nim poradzić... I tak w kółko. Dlatego każdego dnia muszę walczyć nie z dietą, tylko sama ze sobą. Zazdroszczę tym wszystkim, którzy nie mają problemów z wagą... Szkoda, że nie jestem uparta jak osioł jeśli chodzi o odchudzanie. Inne rzeczy przychodzą mi zdecydowanie łatwiej... (nauka, praca) ... tylko nie odchudzanie.

Ech... szkoda na mnie słów...

ech,
motywacje traci każdy
po prostu w przypływie motywacji wyrzuć z lodówki wszystko czego jesć nie powinnaś
i zacznij walczyć ze swoją głową jej sie przyda troche odpoczynku od myślenia o jedzeniu.
ale ja wiem ze to trudne

A najgorsze jest to, że ja doskonale znam te wszystkie zasady zdrowego jedzenia, piramidę żywienia, i te wszystkie mądre rzeczy, których się dowiedziałam czytając forum, gazety, oglądając programy itd. na pamięć już znam ile kcal mają poszczególne produkty i to wszystko daje w łeb kiedy przychodzi moment, kiedy ja powinnam tą swoją wiedzę wykorzystać na własnej skórze. I to wcale nie pomaga, że tyle wiem i znam te zasady - jesli brak mi zaparcia i siły przede wszystkim, żeby wytrwać w swoich założeniach. Może powinnam zmniejszyć cel jaki przed sobą stawiam. Może zbyt dużo na początek od siebie wymagam i powinnam małymi kroczkami dochodzić do celu jaki wyznaczyłam sobie na początku. A ja chyba za szybko bym chciała mieć już to za sobą wszystko i nigdy do tego nie wracać....

Dzięki w ogóle za zainteresowanie aniakuleczka moim ciężkim przypadkiem klinicznym

On nie jest wcale ciężki ani kliniczny
moze powinnas jesc wszystko na co masz ochote
tylko mniej
znacznie mniej
tzn wyczulic sie na poczucie głodu

Naprawdę dzięki za podtrzymanie na duchu Już mi trochę lepiej Cóż... postaram się wytrwać w swoich założeniach

Dziś kupiłam sobie taki prześliczny dresik do ćwiczeń, że już nie mogę się doczekać, kiedy go założę Teraz tylko muszę wykupić karnecik na jogę i do dzieła

Tymczasem waga zeszła do 75 kg, na razie realizuję pierwszy etap swojego planu Będzie dobrze.... Idzie mi całkiem nie najgorzej.

Na razie zapisałam się na zajęcia JOGI. Muszę powiedzieć, że jestem nimi zachwycona Na razie tylko raz w tygodniu chodzę z rana... ale jak dla mnie... prawdziwego leniucha jeśli chodzi i ćwiczenia.... te 1,5 godziny mija bardzo szybko Muszę jeszcze pobiegać po sklepach, żeby kupić bardziej profesjonalną matę, ponieważ okazało się, że ta którą posiadam jest zła Wykupiłam karnet, więc już nie mogę się doczekać kolejnych zajęć w następnym tygodniu Natomiast w domu sama trochę się rozciągam...

Moja waga stoi w miejscu a chęć utrzymania diety coraz bardziej mnie przygnębia. Cóż tu począć, żeby to dietowanie nie było takie nudne. Jak już popadam w rutynę, to coraz ciężej mi wytrwać.

Zakupiłam na allegro tzw. KOŁYSKĘ do ćwiczenia mięśni brzucha. Przyjdzie niestety dopiero w przyszłym tygodniu.... Ktoś z was może już korzystał z takiego urządzenia Nowy gadżet to nowa motywacja...