Wątek: "z pamiętnika młodej zielarki..."

u mnie w szkole uuuuuuuuuuuu katastrofa ale trzeba się jutr podlizać i iść z kwiatkiem do matematyczki

Noemcia, tez mam czesto takie wrazenie, ale w wiekszosci wypadkow na szczescie okazuje sie nieprawdziwe. W koncu jak to mozliwe przytyc na diecie?

no więc dzisiaj znowu pięknie na w-fie miałam aerobik, więc też się poruszałam troche - ogólnie nie jest źle, ale dalej nie mogę na siebie patrzeć... zaczynam jakoś krytyczniej na siebie spoglądać ehh...
no nic, wracam do mojego Wertera... pozdrawiam

ja tez spogladam na siebie coraz krytyczniej :/ i przewraza mnie to...

no dzisiaj póki co nadal się trzymam i mam nadzieję, że wytrzymam do końca

własnie mi pękła struna w gitarze, nie mam zapasowej i nie mogę iść na próbę buu..

no to idź kupić zapasową
Cierpienia młodego W. są chyba ciekawe, co? Bo kiedyś czytałm fragmenty...
Ja też jestem dla siebie bardzi krytyczna....
Nie kupię sobie ani tych spodni, ani sweterka....
Dopiero jak schudnę!

no sęk w tym, że aby kupić zapasową muszę pojechać do Gorzowa...czyli jakies 30 km...

Cierpienia młodego Wertera dla mnie są trochę nudne cały czas pisze o tym, jak to bardzo cierpi, bo nie może być ze swoją ukochaną i że chce się zabić żadnej porządnek akcji w tym nie ma

Ta lektura jest calkiem znosnia, wszystko zalezy od podejscia. Mam dobra rade, sprobuj sobie wyobrazic podobna sytuacje i wczuc sie w nia. Np.cudniecie bedzie najlepszym przykladem. Wyrzucasz z siebi wszystkie emocje,ktore sa zwiazane z tym,ze trzeba sie pilnowac,masz ohote na czekolade a nie mozesz... Potem przestaw to na realia romantyczne (z tamtej epoki) no i od razu powinno Ci byc latwiej.

he he he dobry pomysł. Ja jak nie moge przyłożyć się do czytania to czytam streszczenie, a że dobra ze mnie uczennica(mam 0 skromności) to polonistka się nie domyśla

przeczytałam już ale jakoś wolę się nie wczuwać w niego - tym bardziej, że wystarczy mi swoich miłosnych problemów... tylko, że u mnie jest coś z Romea i Julii...moja mama się stawia...