Wątek: SCHRONISKO W GÓRACH POD WIERZCHOŁKIEM

Witaj Dagmarko
teraz wpadam tak w wielkim pędzie, bo młodość która u mnie akurat w domu przebywa wprawdzie jeszcze śpi, ale zaraz jak to towarzystwo wstanie to mnie wykopie od kompa
więc prędziutko parzę herbatkę, tym razem pu-erh cytrynową i zwykłą czarną z malinowym sokiem, do wyboru
częstujcie się dziewuszki
pozdrawiam gorąco i życzę miłego dzionka

"... i młodą piersią chłonąć wiatr,

Prężnymi stopy deptać chmury

I palce ranić o szczyt Tatr..."

Herbatkę z malinkami już wypiłam..... mogę iść! plecak zarzucam na plecy, buty odpowiednie sznuruję, oczywiście nie zapominam płaszczyku przeciwdeszczowego..

dziś Czerwone Wierchy w słońcu tak mnie zachęcają do wędrówki.. najpierw Kasprowy.. az do Czerniaka dojdę, a tam choć trudne, to piękne zejście... może znów chmury ułożą się tak pieknie, że będzie się miało wrażenie, jakby się szło wśród nich..... polska strona pięknie biała.. tafla chmur.. słowacka odkryta, słoneczna... piękne to zjawisko..

wszystkich wędrowców pozdrawiam.......
buziaczki

No w końcu dotarłam do Waszego schroniska...................Błądziłam po szlaku , ale w końcu trafiłam do tej oazy spokoju i przyjaźni........................................ .
Jak tu pięknie i przytulnie , a przy drewnianym stoliku same znajome twarze............Dagmarka, Anikas, Gayga....................Chyba tu zostanę na dłużej , żeby znów nabrać siły i energii do dalszej wędrówki.......................Zresztą w takim towarzystwie , to nie będzie trudne.....................
Pozdrawaim wszystkich turystów
Buziaczki i wielkie ukłony dla Dagmarki , która ma wspaniałe pomysły.....................

witam witam

tutaj wasz wysokogórki rysownik map kiedyś napisałąm wiersz dla mojej najlepszej przyjaciółki i dałam jej go w prezencie bardzo się ucieszyła, więc wWam też go pokażę usiądę przy kominq, bo już czuć to ciepło bijące od rozżarzonych drew.



Za jeden uśmiech

Kasi

Oddam wszystkie kolory tęczy,
Słońce i Księżyc,
Wszystkie gwiazdy na niebie,
Kocyk z kołyski,
Pierwszę lalkę,
Pole maków,
Kolekscję kapsli.
Podpisze najlepszy mój wiersz Twoim imieniem.
Zatańczę walca późnym wieczorem,
Choć kroków nie znam.
Zaśpiewam kołysankę,
Choć śpiewać nie umiem.
Przyniosę kamień z dna oceanu
I wyryję na nim moje imię.
Zrobię to wszystko
Dla jednego tylko uśmiechu Twojego.

Pięknie dziewczyny piszecie....Aż się rozmarzyłam
I na razie nic mądrego nie przychodzi mi do głowy
Zadumana Grażyna

Ależ miło, wieczorek poetycki, ogień trzaska w kominku, my popijamy herbatkę
pozdrawiam ciepło

Na górze róże na dole maki,
niech przestaną pękać pod nami hamaki !!!!

My tu gadu, gadu a ja chętnie wyrwałabym się na prawdziwe potupanie. Koło jesieni żebym zdążyła kondycji nabrać. Na dwa dni chociaż. Co Wy na to?
Koniec gadania - do pracy trzeba się wziąć!
Kaszanka

A jak już Anikas napisze tą książkę to Gigii zajmie się jej kolportarzem

Hejka hej

to gdzie dziś wyprawiamy naszą wesołą gromadkę

a jak ja bym pojechaął w góry............... jej, mówię Wam... uwielbiam szwędanie się po górskich szlakach od wschodu do zachodu słońca.... i ból mam w sercu, ze w tym roku nie damy rady tam pojechać... tak co rok sobie obiecujemy, a już 5 minęło, jak tam byliśmy... może za rok..............

buziaki przesyłam
miłego dnia Wędrowcy.............

Witaj Dagmarko
wlazłam właśnie na najwyższy szczyt, żeby Wam zaśpiewać piosenkę na dobry początek dnia
hihihi, a może jednak nie powinnam śpiewać... nie wiem czy wasze uszy to przetrzymają
pozdrawiam bardzo serdecznie i życzę udanego dzionka


"...Jak dobrze nam po wielkich szczytach

W doliny wracać, w progi swe,

Przyjaciół jasne twarze witać

O, młode serce, raduj się!..."