Hej hej, jestem, żyję Rodzice aż się śmieją, że tylko sypiam w domu, a tak, to mnie ciągle nie ma. Wczoraj to nawet nie spałam, bo wróciłam o 6:30. Oj no bo metro nie jeździ w nocy, to dlatego
Dzięki Halwayko za komplementy Ostatnio, muszę się pochwalić, że usłyszałam "w realu", że jestem laska. Co prawda od członka rodziny, ale co mnie to I tak się cieszę.
Sacch wygodnie Ci w pozycji lotosu? Podziwiam! Ale Ty masz chude nogi (widziałam zdjęcie), więc to pewnie dlatego. Oczywiście, że się nie obraziłam! Wyglądałam jak kluska, wstyd mi, ale taka prawda A cele pośrednie to ja ciągle zmieniam. Przecież ostatni to było 69,9. A teraz to 65 i tak co pięć kilo
Butterku, ja też jestem gruba "z natury". Ważyłam 55 kilo jakoś 'po drodze'. Po prostu tyłam równocześnie z tym, jak rosłam. Tragedia. Ale pozbierałam się i mam nadzieję, że się uda.
Emelka, zaraz do Ciebie lecę z gratulacjami! U mnie co prawda wczoraj i przedwczoraj nie było "zbyt pięknie", ale już się opanowałam Coraz mniej czasu zajmuje mi wyjście z dołków - sukces.

Już niedługo do mierzenia się, ciekawe, co tam słychać Dzisiaj byłam na zakupach. Ech, nienajlepiej. Dziś mam jeden z tych dni, kiedy wydaje mi się, że jestem gruba jak jakiś stwór, wszystkie lustra na mnie krzyczą, a ciuchy wyglądają okropnie. Oznacza to, że nic nie kupiłam. Co prawda była spódnica, za którą chodzę już drugi miesiąc, akurat dziś przeceniona o połowę. Ale nie było już 40, mierzyłam 38. Trochę dziwnie wygląda, bo jest za wąska w biodrach. Oczywiście mogę kupić, bo jest piękna. Schudnę do niej, ale ona jest dość cienka, więc raczej bylaby dopiero na wiosnę. A na wiosnę, mam nadzieję, nie będę nosić 38 To takie moje ciche życzenie. Nie żeby rozmiar się liczył. Nieee, aż tak dziwna nie jestem. Tylko, że dość szybko mijają mnie te rozmiary, więc tak sobie myślę... No, to dość marzeń. Idę na herbatkę