Wątek: Psychologiczny wątek

Witajcie.

Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami zakładam nowy wątek który będzie dla was. Ja będe tutaj zamieszczać wszystkie swoje przemyślenia dotyczące diety i odchudzania pod względem psychologicznym, a że chodze do psychologa to będe miała naukowe podstawy (hyhy ).

Ten wątek powstał z myślą o wszystkich dziewczynach (i chłopakach ), które mają problem ze sobą i większą nadwagę niż 2kg. po świętach (stąd wątek na xxl-kach). Chodzi mi o nałogowe obżarstwo, brak samoakceptacji i inne związane z tym rzeczy. Oczywiście nie możecie tego brać jako terapii, bo tego nic nie zastąpi, bardziej mogłoby kogoś skłonić do pójścia do psychologa lub (w przypadku mniejszych problemów) nawet (szumnie nazywając) samouzdrowienia .

Kathaarinko- licze na Twoje artykuły związane z psychologią.

Na razie nie będe się tutaj produkować, bo musze jeszcze niektóre rzeczy obrać w słowa (czyli z mojego na polski), ale obiecuje ze nastąpi to niebawem.

Westalko super ze założyłas Swój wateczek :P :P
I to bardzo ciekawy!!!
Ja napewno bede tu wpadac jak najczesciej!!!!!
BUZIACZKI!!!

Witaj Magdo

Szybka jesteś jak widze . To ja szukam zdjęcie na avatarek.

No, już.

Nowy rok, to dla mnie zawsze była magiczna data i za każdym razem miałam nieśmiertelne postanowienia- schudnąć, mniej jeść, więcej ćwiczyć. Cóż, to wcale nie jest złe. Jeśli mam noworoczne postanowienia, są dla mnie (i pewnie dla wielu z was) niezłym motorem, ale tylko przez pierwsze pare dni/tygodni, a co potem??

Na razie motywacji nam nie brak. Ja sobie zrobiłam zdjęcia w samej bieliźnie iii...przeraziłam się. To na prawde ja?? Chłopak jadł przy mnie tabliczkę czekolady a ja popijałam zieloną herbatę rozmyślając: jeśli zechce coś zjeść, to spojrze jeszcze raz na te zdjęcia.

Inne motywatory: no przede wszystkim jakiś swój pamiętnik albo tu na forum albo we własnym zeszycie. Ja mam na razie w zeszycie, wypisuje tu co zjadłam i ile to miało kalorii, ważne jest również humor, jaki był i z czego to wynika (ale o tym szerzej w następnym odcinku).

Dobrym motorem do odchudzania jest (wbrew pozorom) samoakceptacja. Wiem, że marudze, niektórzy pomyślą: odchudzam się, bo się nie akceptuje, więc po co mam siebie teraz akceptować?? Ano właśnie, wyobraźcie sobie taką sytuację: jest wam źle ze sobą, nie możecie patrzeć na siebie, na lustro, rzucacie na siebie najgorsze obelgi...czy dzięki temu znajdziecie siłe by schudnąć z uśmiechem na ustach i przede wszystkim: zdrowo?? Na pewno przez takie traktowanie siebie nic nie zdziałamy a możemy zaszkodzić (przytyć, popaść w anoreksję), więc co by się nie działo: kochajmy siebie!!To dla własnego dobra odchudzamy się a nie wbrew sobie

No i dalej: szanujmy siebie i róbmy dla siebie wszystko by się dobrze czuć podczas diety: ładnie przyrządzany posiłek lepiej smakuje niż niskokaloryczna szara papka...

Brak reżimu: nie bądźmy dla siebie zbyt surowe, dodatkowe 100kcal. nie zaszkodzi diecie, za to po dwóch dniach nie rzucicie się na papu zjadając 5 razy tyle.

Mam wrażenie że to zlepek niepoukładanych informacji. Jeśli komuś coś jeszcze wpadnie do głowy to piszcie, im więcej tym lepiej, a ja jeszcze się zastanowie co dalej.

witam
czekałam na ten wątek
będę odwiedzać często ten wąteczek
bo potrzebuję psychologicznego wyjaśnienia
problemów związanych z odchudzaniem

hej, kochana westalko oooooooooooooooooo, nooo, nareaszcie fajnie, że założyłaś swój wątek i fajnie, że chodzisz po psychologa!!!! mam ptanko - sama zamierzasz opisywać swoje wrażenia, jakieś porady itp. czy będziesz korzystała też z jakichś książek czasopism, netu itp? oczywiście, z rad psychologa.?

Witaj Westalko -ciesze się,że masz swój wąteczek!!!

Juz teraz widzę,że znajdę tu sporo ciekawostek i odpowiedzi na moje pytania.

Pozdrawiam i trzymam kciuki za Ciebie!!!

Witajcie!!

Przemyślałam całą sprawę: wzięłam się za ten post z głupiej strony, bo przecież wszystko co tu napisze ma tak naprawde na celu zwiększyć naszą motywację.
Xixa- mam zamiar pisać wszystkie mądrości które wyłowie od psychologa, które będą uniwersalne dla wszystkich, albo większości, bo przecież każdy z nas jest inny i ma inny problem, jednemu coś innemu pomoże a drugiemu co innego. Tak na prawde najważniejsze jest się przyznać: tak mam problem ze sobą i żadna tutaj nowa-extra dieta nie pomoże.

A po drugie: wieczne odchudzanie czy wieczna otyłość nie jest najważniejszym problemem, to jest droga ucieczki od czegoś głębszego, od czegoś do czego nie chcemy się przyznać. Może same na to wpadniecie?? Ja niestety jeszcze nie wiem, w końcu terapia trwa.

Westalka, ciesze sie

mam zamiar pisać wszystkie mądrości które wyłowie od psychologa, które będą uniwersalne dla wszystkich, albo większości,

Taki watek jest nam wszystkim naprawde bardzo potrzebny
Gratuluje pomyslu
Wszystkiego najlepszego w 2007 roku

no tego mi brakowało Twojego wąteczku miejsca gdzie będe mogła Cie odwiedzać cieszę się, że założyłaś swój topik a zdjątko w avatarku bardzo ładne pozdrawiam