Wątek: Zgubiłam gdzieś silną wolę

tusiayo,tamarek i maroxiadzięki za słowa otuchy.Mam nadzieję,że jakoś się wszystko ułoży,może to zmęczenie życia w rozłące i robi się ze mnie mała egoistka ale w sumie dzieci dorosłe to chyba czas na wspólne życie i cieszyć się tym błękitem nieba jak to napisała Marzenka szkoda,że nie jesteśmy z jednego miasta bo byłabyś Moją Ścianą Płaczu
Ale i tak mi pomogłyście,a dziś na wadze też mi wreszcie drgnęło i do uzykanego wcześniej pułapu 102,9 kg.mam nadwyżki 0,5 kg. Może wreszcie mi sie uda dojśc do dwucyfrówki

Teniu,uda Ci się i to szybciej niż mysliszjeszcze tylko 3 kg to naprawdę nie tak dużo liczę na Ciebie

PRZESYłAM SłONECZNE POZDROWIONKA
Melduje,że wróciłam
W wolnym czasie postaram sie nadrobić forumowe zaległości...

Teniu jezeli masz kryzys na slodkie to sobie troszke odpusc. Nie ma co sie szarpac i miec wyrzuty sumienia. Lepiej sobie na troszke wiecej pozwolic i przeczekac w ten sposob kryzysik niz rzucac sie na slodkie w poczuciu winy. Zobaczysz, ze niedlugo wrocisz na nowo do dietki. Widocznie organizm sie domaga bo cos mu brakuje.
Pozdrowionka i trzymaj sie.

Zamieszczone przez Danik

Teniu jezeli masz kryzys na slodkie to sobie troszke odpusc. Nie ma co sie szarpac i miec wyrzuty sumienia. Lepiej sobie na troszke wiecej pozwolic i przeczekac w ten sposob kryzysik niz rzucac sie na slodkie w poczuciu winy. Zobaczysz, ze niedlugo wrocisz na nowo do dietki. Widocznie organizm sie domaga bo cos mu brakuje.
Pozdrowionka i trzymaj sie.

Może to dobry pomysł,ale z drugiej strony to się boję,że sdtrace kontrolę całkowicie i moje zgubione 10 kg. szlak trafi

agggniecha fajnie że jesteś,witam serdecznie


tamarek dzieki za słowa otuchy,pozdrawiam i tobie też życzę powodzenia

grunt to nie dac sie. ja sobie wciaz powtarzam ze moj humor czy brak zadowolenia nie bedzie mial wplywu na moja diete. Koniec, zajadania smutkow!!!!!!!! powiedzialam sobie, ze wiecej nie bede zrec, gdy sie na cos wkurze.
Bo tak naprawde w wiekszosci przypadkow jadlam, bo cos mi nie wyszlo, albo zla bylam, etc. teraz to wiem, i mowie sobie glosno, nastroj nie ma nic wspolnego z dieta i lodowka. i jakos sie udaje

Zamieszczone przez emenyx2prim

grunt to nie dac sie. ja sobie wciaz powtarzam ze moj humor czy brak zadowolenia nie bedzie mial wplywu na moja diete. Koniec, zajadania smutkow!!!!!!!! powiedzialam sobie, ze wiecej nie bede zrec, gdy sie na cos wkurze.
Bo tak naprawde w wiekszosci przypadkow jadlam, bo cos mi nie wyszlo, albo zla bylam, etc. teraz to wiem, i mowie sobie glosno, nastroj nie ma nic wspolnego z dieta i lodowka. i jakos sie udaje

Wsumie to ja nie zajadam smutków tak jak to kiedys robiłam tak samo jak Ty ale przed wprowadzeniem się mojej córki z mężem i synem miałam inne pory posiłków i bardziej sie pilnowałam co jadłam,a oni młodzi,cóka jest w ciąży(10 lipca ma cesarkę) także nie jem aż tak dietetycznie.Uważam na ilości porcji ale to nie daje efektu.
Ale długo czekałam aż się przekonam do dietki i wierzę że znów się zapre i będę zdyscyplinowna

Kochana Teniu!!!
Daleko już zaszłaś w zmniejszaniu wagi.
Proszę, jeżeli to możliwe to przyjmij zasadę: " słodycze są dla innych", zjedz np melon.
Zaprzyj się i stosuj swoją dietę.
Pamietaj to Ty jesteś najważniejsza.
Jak zabraknie Twojego zdrowia to kto będzie chciał obracać i pielęgnować "tyle ciała".
To trudne co mówię, ale tak jest, mówię z własnego doświadczenia.
Dlatego Twoja dieta jest teraz najważniejsza
Uda się i będziesz lekka i sprawniejsza.
Ja to sobie tłumaczę tak , że mam na plecach wielki plecak z 60 kilogramowym ekwipunkiem i tak jak Tobie mnie też ulżyło. Zdjęłyśmy bezpowrotnie 10 kg.
dla takich kobiet jak my
trudne znaczy możliwe

Zaprzyj sie zaprzyj Im tez sie przydadza regularne posilki

o to ja zle zrozumialam! ja myslalam ze corka 10 lipca miala cesarke.. a nie ze bedzie miala!! kurcze.. to za pare dni.. to sie zadko zdarza.. tzn planowana cesarka.. ale napewno byly powody.. nie mow ze jestes egoistka bo to nie prawda!!!! Poza tym.. prawda jest taka ze otylosc to tez choroba.. i zawsez wszedzie pisza ze wsparcie rodziny jest bardzo wazne.. teraz prawda jest taka ze Twoje odchudzanie wprost musi odejsc na dalszy plan.. no bo jak inaczej?? jak w domu atmosfera nasiaknieta tym co sie sie wydzray za pare dni.. pewnie sie bardzo martwisz.. to tez nie pomaga.. jestes bardzo dzielna ze sie teraz trzymasz.. pewnie nawet za bardzo nei masz z kim pogadac o odchudzaniu.. w sumie cala Ty jestes teraz na drugim planie.. nawet w twej wlasnej glowie.. uffffff... teraz jak byli znajomi z ta mala dziewczynka.. to powiedziali wprost ze mieszkaja z tesciami tylko po to by sie zajmowali dzieckiem i narzekali ze tesciowie zgadzaja sie opiekowac dziewczynka tylko jak rodzice w szkole albo w pracy (jacy to oni samolubni) uswiadomilam sobie wtym momencie jak latwo przestac szanowac poswiecenie rodzicow..i jak powtem gadalismy o tym z jackiem.. to bylismy pelni podziwu dla dziadkow.. ze sie zgadzaja.. nooo.. odeszlam od tematu.. w kazdym badz razie: nie jestes.. naprawde nie jestes egositka!!!!!

ps: tez bym bardzo chciala zebys mieszkala gdzies blizej.. w ogole najchetniej to bym pare osob przesiedlila z tego forum.. moglybysmy sie spotykac.. i se gadac.. i bylo by bardzo fajnie.. i latwiej bys ie gubilo te kg.. tego tez jestem pewna..
nooo.. trzymaj sie tenia

ps2: moim zdaniem nie odpuszczaj z dieta.. jak odpuscisz teraz.. to oddalisz chwile chwaly.. ja odpuscilam jak bylam na rogu 79-80.. wydawalo mis ie ze jest ok.. a teraz.. prawie miesiac powniej dalej waze ponad 80.. a bylam tak blisko.. teraz zaluje ze wtedy odpuscilam.. te dziecqyzny ktore nie odpuscily sa teraz o 5 kg lzejsze niz ja..