Wątek: Może w końcu się uda - szukam wsparcia ;-)

Czukerek jak ja Ci do dupska nakopę!! weź sie w garść!!!
popatrz na mnie! gruba baba bez chłopa wyposzczona i na studiach ujebałam egzama ale dietkuję! bo chce by się wstzsytko pozmieniało!!!!!
Czukerek do wakacji maja z nas byc lachony!!! więc juz już raz raz od lodówki odejśc od słodyczy precz i do diektowania!!!!
i bez użalania mi sie tu1 bo to nie miejsce ani nie pora!!!!!
buzaiole głuptasieee!!!

Ekchm. Jeśli nie wiesz ile coś ma kcal, lepiej tego nie jedz :P
Co do tych zdjęć - myślę, że coś takiego żadnej z nas nie grozi, a z drugiej strony - zazdroszczę tym kobietom pewności siebie. Może nie zawsze chodzą uśmiechnięte, ale na tych fotkach widać wyraźnie, że mają chwilowo w nosie co ktoś o nich pomyśli - ja, chociaż jestem te x razy mniejsza, wstydzę się nosić nawet koszulki z krótkim rękawkiem . No ale z trzeciej strony im współczuję...

Czukereczku, Ty mi tutaj nie piernicz o motywacji bo wystarczy wejsc na forum a jej tutaj pelno!!! Czy my nie jestesmy dla Ciebie motywacja? Pomysl tylko Misiaku, ze takich osobek jak Ty, zmagajacych sie z codziennymi glodomorami jest mnostwo.... i wlasnie kazda dla kazdej razem i z osobna jestesmy motywacja!

Buziaki i nie poddawaj sie!!! :P

Eee...bo to jest tak. Ja tam się swoją waga prez cał życie nie przejmowałam...nie mam za soba x diet cud...i nie-cud.

Dezyzję o odchudzaniu podjęłam jak moje zycie było w rozsypce i topiłam sie w wyrzutach sumienia za "coś" i ogólnie miałam "czukerkowstręt" pod każdym względem. Dziś jest ok. Owszem...dalej chciałabym stracić kg ale bardziej dla zdrowiaz niż wyglądu, bo nie patrzę w lustro z obrzydzeniem, nawet fajną dupę tam widzę, gruba ale fajną Nie marzy mi sie 55 kg, w sumie w pełni saysfakcjonowałoby mnie BMI w normie, nawet w górnej granicy...

Tylko, że z tą dietą jest jak z wszystkim za co się zabieram. Słomiany zapał...

Cieszę się Waszymi sukcesami, gęba mi się szczerzy przed monitorem jak która przesuwa ticker w prawo, ale...niestety jakoś nie daje mi to mobilizacji do mojego działania...prosze mnie tu źle nie zrozumieć. JA się ciesze naprawdę Waszymi sukcesami.

Mam po prostu lenia w tyłku i chyba tyle. Może mi przejdzie...chyba, mam nadzieję.

Sukcesem jest i tak fakt, że moje obecne obżarstwo to pryszcz w stosunku do tego co kiedyś było normą. Po prostu nie wyobrażam sobie już jeść jak kiedyś...wydaje mi się, że bym zwymiotowała...2 duże buły na snaidanie z majonezem i wędlinką. Na uczlni znowu buła a po kebab. W domu dwudaniwy obiad:, zupa...wielki talerz (250ml to pryszcz przy tym), może nawet z dokłądką. Później drugie danie...jak mięsko było smażone to sobie z 3 łyżki oleju na ziemniaki jeszcze (do któych moja mam i tak dodaje masło/śmietanę). Później może coś słdkiego. Jakaś kolacja pred wyjściem do baru...tam piwo i orzeszki i może jeszcze jakieś żarełko. No a po po powrocie coś na ząb na dobry sen...

Naprawdę...żarlam więcej niż mój ojciec, który jest solidnym chłopem



Idę na spacer i ploty

Wydaje mi się, że menu nas wszystkich wyglądało kiedyś bardzo podobnie do Twojego. W końcu to sadło z niczego nam nie urosło.
Widać, że straciłaś chęci do odchudzania... ale póki bywasz na forum, mimo wszystko działa to na Ciebie hamująco i uświadamiająco, że nie wolno Ci wrócić do tego, co było. Dobrze, że lubisz siebie. To wielka wartość. Jeśli nie masz siły lub ochoty teraz ciągnąć odchudzania, to chociaż postaraj się nie przybrać z powrotem. A jak kiedyś zdecydujesz się zrzucić znowu kilka kilo. to waga startowa będzie mniejsza i znowu zrobisz krok do przodu.
Tak myśli Jesi, którą też nachodzą chwile zwątpienia - tylko, że ja nienawidziłam swojego wyglądu i całej siebie.

Naprawdę...żarlam więcej niż mój ojciec, który jest solidnym chłopem

ja tez...

nawet chyba wiecej od niego wazylam... ale ciii

Baw sie dobrze Kochana!!! @ minie to wroca checi i motywacja I ciesze sie, ze sie sobie podobasz to bardzo pomaga w zyciu... Tak mysle...

Czukerek ja ważyłam więcej niz moja mama i więcej niz tata...więc wiesz nie ejsteś jedyna..tez wciągałam niemiłosiernie wielkie ilości żarła.. kto zdorwy zje kilo żelek.. no ktooo??? więc wiesz juz jest sukces,że jesz mniej!!!
wiesz ,ze wązne to wierzyc w sibie i siebie kochac..za cos za cokolwiek... zawsze wyszukac cos co jest w nas unikalne...a,że Czukerek jest cały wspaniały to co sie tutaj tak zadreczać

kg zeberek - niezle

ale i tak Cie przebiję a co wciagnelabys dwa kilo bobu

liebe -kilo zelek - bez problemu i w kazdej chwili. ale teraz juz grzecznie, tylko kilka. To chyba fakt, ze kiedys kazda z nas zapychala dzioba nie zastanawiajac sie co do niego pakuje i ile tu Jesi ma chyba racje. ja tam sie dalej nie lubie, a przynajmniej nie znosze luster i zdjec..
Czukerek - nie lam sie. No dam Ci troche tej mojej mizernej motywacji, ale nie daj sie!!!!

Czukereczku ja jestem na etapie refleksji po utracie kilku kilogramow...Ja wiecej waze od mamy, taty, meza itd to juz nie kwestia ciala a cielska, na ktore sama sie skazalam. Mimo wszystko lubie siebie, swoja osobowosc i nie znosze tylko swojej slabosci do jedzenia i braku silnej woli by to zatrzymac.Zycze Ci nowej pozytywnej energii wspomagajacej na drodze do zdrowia.