Wątek: Rozpoczynam dietę

Oj chciałabym juz zobaczyć ta 7 sprzodu, oj chciałabym!!

Już jestem po rowerkowaniu. Znowu 40 minut!! Ale trochę sobie śubę przykręciłam tak żeby się ciężej jechało. Tak ciężko było jakbym pod górkę jechała! A na końcu bałam się ze zamiast pod nią wjeżdżać to zaraz grawitacja podziała i z niej zjadę!! Jak zsiadłam z rowerka to mi się całe nogi trzęsły. Rece też!!

Musze dojść do tej 7 z przodu bo to katastrofa jest teraz ze mną!!

melassa fajnie że pedałujesz, ale według mnie niepotrzebnie zwiększyłaś obciażenie na rowerku, lepiej jechać dłużej na lżejszym obciążeniu, wtedy spala sie tłuszcz, a jeśli masz duże obciażenie to rozbudowujesz mieśnie, których i tak nie widać jeśli przykrywa je tłuszcz

a takim tempem to szybciutko 7 wyskoczy z przodu, pamiętaj tylko że po jakimś czasie waga sie zatrzyma na pewien czas i bedziesz musiała to dzielnie znosić, bo w końcu ruszy znów

super ci idzie

Inezza ma rację. Swego czasu gościłam w fitness clubie i tam pare razy byłam na cyclingu i trenerka, która prowadziła zajęcia powiedziała mi, że żeby ładnie zgunbić tłuszyk a nie spowodować rozrostu mięśnia, który pod warstwą tłuszczu będzie optycznie pogrubiał zamiast wysmuklać, trzeba pedałować na średnim obiciążeniu i od czasu do czasu zwiększać i zmniejszać to obciążenie. Przy takim zróżnicowaniu obciązenia wskazane jest podnoszenie pupci z siodełka jak jedziemy pod górkę na samym początku tej górki i pod jej koniec znów siadamy i stopniowo zmniejszamy obciążenie Szybkość pedałowania też jest dowolna i można ją zmieniać.
Ja niestety nie posadam rowerka stacjonarnego a na zwykły jest troszkę za zimno mimo, że tej zimy panuje piękna jesień :P

Dzięki dziewczyny, jutro w takim razie trochę odkrece tą śrubę.

Dzisiejszy dzień całkiem udany - 913 kalorii Tylko trochę mało wypiłam bo jakoś tak ochoty nie miałam dzisiaj

Jakoś tak wogóle padnięta jestem - chyba od tej nauki. I jakoś mi smutno Czy uda się napewno??

uda sie, uda
tylko na to trzeba czasu i cierpliwości

trzymaj dietę i ćwicz i będzie super

melassa7-CO SIE MA NIE UDAC? no co Ty wogole tutaj mowisz, kochaaana!! wszystko sie uda

Melassa: pewnie że się uda!!! I głowa do góry bo na smutek szkoda czasu :P

Kochane !!!!

Dzisiaj się za;logowałam ,sama nie dam rady... Objadam się strasznie.. Postanowiłam to przerwać... Mam zaczątki bulimi , od tygodnia non stoper z własnej woli wymiotuję...
Wiem,że to leży w mojej psychice... Proszę pomóżcie mi , nie potarfię zaakceptowac tych 70 kg!!! Nienawidzę ich!!! Jadłam 3 posiłki dziennie , w tym jeden mega kaloryczny.. Dziś zjadłam 5,ale też były karpolyrczne , pomózcie mi!!!
Mam 19 lat, 173 wzrostu....

Cześć
Cieszę sie, że odwiedziłaś mój link, bo dzięki temu mogłam znaleźć Twój Wierzę w Ciebie
7 pojawi się szybciej niz myślisz Masz super ekipe i zacne postanowienie reszta to tylko kwestia czasu Czasami się wlecze, ale można go oszukać Im wiecej zajęć tym szybciej mija Więc bądźmy stale zajęte, podświadomie skupione na celu i ani się obejrzymy...bang! będą się za nami ogladać

Do miłego! wpadne, oj wpadne tu jeszcze;p;p

cqqlka sorry, że tak w drugiej kolejności:/

Ja tez miałam jakiś czas temu napady głodu, fazy obżerania się...Wymiotów nie wywoływałam, bo boję się szkodliwych powikłań(tak jakby moja wieczna nadwaga nie była obciążeniem dla mojego ciałka..)

Widzisz, myślę, że już dużo osiągnęłaś zdając sobie sprawę z tego, że to siedzi w głowie
A to oznacza, że można sobie z tym poradzić. Problem może Sie pojawić się przy próbie ustalenia, w jakich momentach czujesz, że musisz jeść.

Objadanie się to często przejaw tego, ze uważamy się za "nie takie". Czasami problemy, jakie kryją sie za kompusywnym objadaniem dotyczą rożnych sfer naszego życia. Zastanów sie czego się boisz, co sprawia, że czujesz się niepewnie, ze masz ochotę się skryć(tak we własnym ciele też można)
19 lat piękny wiek. Napisz sobie na kartce tekst typu: Spójrz na to. Jesz bez kontroli! STOP! I weź coś do picia-najlepiej wodę mineralną, wypij dwie szklanki na raz i idź na spacer z wodą w butelce. Przejdź sie. Niezależnie od tego gdzie mieszkasz, wieś, miasto, blokowisko. Możesz pochodzić nawet po schodach w bloku albo wokół piaskownicy. Nie ważne jest miejsce, bo najważniejsza jesteś TY. Wsłuchaj się w siebie. Pogadaj ze sobą. Pomogłaś kiedyś koleżance poprostu pozwalając sie jej wygadać? Zrób to dla siebie. Najpierw postaraj się znaleźć problem. Gadaj o wszystkim. Znajdzie się w końcu ten moment, gdy poczujesz ulgę. Wtedy znajdź jakąś życzliwą duszę, nie wiem, może w Twoim otoczeniu jest ktoś, kto tak jak ty chce stracić parę kilo lub lepiej, ma trochę nadprogramowych, ale żyje z tym i ma się świetnie

Uświadomienie sobie źródła problemu to początek Następnym etapem jest wyeliminowanie lun przekreowanie tego źródła

Ach, i jeszcze jedno. Wszędzie do dokoła trąbią, że małe potknięcie w odchudzaniu to rzecz normalna!! Poza tym podlicz kaloryczność posiłków, może było tak naprawdę w sam raz Poza tym nadmiar zawsze można wyćwiczyć. Chociażby spacerując wokół piaskownicy.

melassa....sorki za to rozpisanie się Ja juz tak mam