Wątek: powrót

Wróciłam!
Było, oczywiście, fantastycznie! Nic to, że wczoraj przemoczyło nas dokumentnie a peleryna mi się rozdarła i desz radośnie kapał mi na dekold Wróciłam zmęczona, z zakwasami przogromnymi, brudna i szczęśliwa. Już się umyłam zresztą, więc pełnia szczęścia Przydałoby się rozpakować teraz, czyli wyrzucić wszysko z plecaka do kosza na brudy...
Nie dietkowałam zanadto przez ten czas, bo po prostu nie mogłam sobie pozwoić na brak energii, ale zapewniam, że spalałam ostro. A zatem można jedynie zrugać mnie za dzisiejszą noc w pociągu, bo zeżarłam trzy czwarte paczki paluszków i mnóstwo jakichś innych drobiazgów. Ale już nie będę, obiecuję

Uff, śpiąca jestem, ale taaaaka radosna! Kocham te klimaty, kocham spać na sianie w śmierdzącej stodole i myć się w górskim strumyku!

Jedyny minus: trochę przeciążyłam kolano i będę je musiała pooszczędzać jakiś czas. Niedobrze, bo planowałam zacząć biegać teraz, a niestety to będzie musiało poczekać. Karnetu na siłkę nie kupowałam w tym miesiącu, bo z kasą krucho... No ale coś się wymyśli... basen mam w sumie w miarę niedrogi niedaleko, no i mogę poszukać w necie jakichś ćwiczeń nie obciążających za mocno stawów kolanowych. Grrr, wiedziałam, że w końcu mnie to dopadnie, wszyscy chodzący po górach przez to przechodzą...

Ale trudno, nie będę się drobiazgami przejmować

Idę popatrzeć co u Was

welcome back

cieszę się że wyjazd się udał!

no to widzę ze mimo kolanka te góry dodały Ci energii a grzeszki napewno szybko się spaliły
teraz to chyba do dietki powrót ?

oo ale Ci zazdroszcze!!!
musiało być ekstra!! ja się leniełma w domku

tanczacaZkaloriami mam nadzieję, że z kolankiem lepiej...
pozdrawiam!

witaj w domu
ja też uwielbiam spać na sianie w stodole, tyle, że mam alergię

ja mam aktualnie problemy z łydką, więc moje ćwiczenia też są mocno ograniczone-hehe aktualnie w ogóle nie ćwiczę, tylko hula hopek.

A wiesz co najbardziej nie lubię się rozpakowywać nigdy nie wiem gdzie co leżało, zanim wrzuciłam to do torby

Ojj wczoraj dietkę jeszcze zawaliłam. Dziś też mnie nosi i chce mi się strasznie coś słodkiego, ale staram się wytrzymać. Na razie zjadłam wasę z plasterkiem żółtego sera, potem po lekcji owsiankę z dodatkiem rodzynek no i kostkę czekolady. A teraz saram się siedzieć na tylku i udawać, że nie chce mi się nic więcej jeść.
Za godzinkę mam ucznia, do tego czasu jakoś wytrwam. Tylko że spać mi się chce nieziemsko, musiałam wstać o 6 a w nocy jeszcze siedziałam nad książkami, poprzednia noc w pociągu, wcześniejsze gdzieś na sianie... przydałoby się wreszcie te 7h przespać... Bo tak to jeszcze bardziej człowieka do jedzenia ciągnie, przynajmniej ja tak mam: wydaje mi się zawsze, że jak coś przegryzę to mi doda energii.

Z ćwiczen nadal nici, wygląda na to, że kontuzja kolana mnie trochę ograniczy na jakiś czas Kupię sobie ten karnet na basen chyba, tyllko kostium najpierw... a kasy brak Denerwuje mnie to, b ja mam tak, że jak już wpadnę w rytm ćwiczeń, o chciałabym cały czas się ruszać, a tu - dupa.
Przeszłam za to godzinę spacerkiem po parku, wracając z porannej lekcji. I może na uczelnię też się przejdę piechotą... emerycki to ruch, ale zawsze coś.

Poza tym to jutro mam kolosa z wykładu, na którym byłam ze 2 razy... czarno to widzę :/

Z dobrych wieści (żeby nie było tak pesymistycznie): z panem X coraz lepiej, widzieliśmy się wczoraj i było suuuuper Aaaale fajnie! Heh, podoba mi się to, podoba mi się on

ja tez jeszcze wczoraj zawaliłam
kurcze z tym kolankiem nieciekawie do wesela się zagoi :P
i super ze z facetem sie układa :P

A to kolanko to smarujesz czymś? Kolanka to generalnie ciężka sprawa - lepiej nie zaniedbać!
A jak z facetem się układa, to świat od razu jakiś piękniejszy, nie?