Wątek: Magiczny kociołek. - Część 1

Coś wisi w powietrzu bo mam ostatnio podobne myśli. A przecież chcę! Tylko kuźwa COŚ mnie stresuje...
Nie stresowało mnie bieganie w górach choć to wysiłek jak nie wiem co.... rwałam się do tego.... było bosko! jęzor na wierzchu i przygoda!

tak, dokładnie tak! Mgła? Jaka mgła? Przez tą mgłę nic nie widzę! Korzenie? Śliskie kamienie? Błoto? Woda? Dudnienie krwi w uszach? Do konaruuu!!! (do ławeczki następnym razem ). Była chęć, była radość. Nie było stresu, ewentualnie obawa, bo 3 dni łażenia, bo ciało zmęczone, bo dwa dni wcześniej dałyśmy czadu na treningu pod górę, bo mgła, bo ślisko. Lista przewijała się przez minutę może? A potem? Spodenki, stanik, koszulka, czapka, telefon, buty. I tylko mała, bardzo odświeżająca myśl: jesteśmy szurnięte! Boże, jak bardzo to kocham!

Może dlatego, że to nowe było? Że nie wiadomo było co nas czeka? Bo przygoda? Biegłam wczoraj z myślą, że nie biegnę sama. W podbrzuszu rwało, ale tabletka działała i starałam się nie biec na wariata. Przecież biegałam już z @. Maraton przebiegłam z @. A to rozbieganie. Nic nie muszę. Mogę się zatrzymać, mogę przebiec mniej.

I nagle widzę chmarę biegaczy biegnących w moją stronę. Z dwadzieścia osób. Od razu było widać różny stopień doświadczenia. Ale biegli razem. Uśmiechałam się mijając ich. Witaliśmy się. Niektórzy mieli to w nosie. Już mi to nie przeszkadza. Już się przyzwyczaiłam, że macham bez sensu, jakbym się od much oganiała. Ale to nic. Biegli razem.
Ja też biegłam "razem". Po drugiej stronie Polski biegła moja "grupa" Zawsze sama, ale nigdy samotna. To takie proste.

Z powrotem też się mijaliśmy. Na przodzie biegło dwóch Adonisów. Wyrzeźbionych. Umięśnionych. Wysokich. Sprężystym krokiem, z prędkością, która jest dla mnie osiągalna tylko przy interwałach. Lekko. Rozmawiając sobie swobodnie. Boskość i biel biła od nich z daleka. Nie witali się.
Reszta grupy, była rozstrzelona na odległość dwóch -trzech kilometrów. Witali się ci sami, którzy witali się wcześniej. I tylko oni biegli z uśmiechem. Tylko oni czerpali z tego radość. Pozostali, biegli jakby za karę. Umęczeni. Rozdrażnieni. Samotni.

Nie chcę wyglądać jak ta druga grupa. Nie chcę wyglądać, jakbym biegała za karę. Chcę łapać oddech zgięta w pół, a potem patrzeć na szczyty i słuchać bicia serca, czując, jak energia życia, wypełnia mnie w każdej komórce mojego ciała. Wtedy mam wrażenie, jakby moje komórki trzymały rączki w górze i śmiały się radośnie. Wtedy czuję kom-plet-ność.

Może to temat zawodów? Może to korona maratonów? Może to strach i głosik w głowie, że już za późno? Może to presja czasu?
Może to strach, że jestem przygotowana kiepsko i z tego powodu będzie mi ciężko przez te ponad 4h? I przerażenie w związku z tym? Może to brak przygód? Brak wyzwania? Choć kocham rutynę i odpoczywam przy niej, to właśnie może to przez tę rutynę w biegu? W trasach?

Temat korony to presja. Muszę swoje wybiegać, jeśli chcę na spokojnie przebiec ten dystans. Temat korony to temat "chcę". Ale temat przygotowania się do tego to "muszę". Kiedyś to nie był problem.Teraz już jest. Bo ciągle coś wyskakuje. A to biodro, kolano, miesiączka, rodzina, wyjazdy, wakacje, rozwalanie auta w Czechach (moja Sis - mistrz katastrof samochodowych. Już zapomniałam, że jeżdżenie z nią to stres, pot i napinanie ciała). Wcześniej wszystko szło gładko. Nic nie wyskakiwało. To "muszę swoje wybiegać" było fajne. Lubiłam to. To też stawało się moją rutyną. Dobrą rutyną. Dobrym czasem relaksu dla głowy. A teraz ciągle coś wyskakuje! Niemożność pójścia na trening, na który chce się iść, jest tak strasznie frustrująca i przerażająco smutny, że aż boli. I to zniechęca. Stresuje. Bo co z tego, że znowu wpadnę w cudowny rytm ruchowy, skoro zaraz znowu coś mnie cofnie i znowu będę w d.

I tak jak mówisz Frey. Musisz dostosować bieganie do pracy. Ja mam więcej luzu, ale to nie jest tak, że mogę zawsze kiedy mi się zachce. Strasznie dołuje mnie to, że nie zawsze mogę tak jak chcę i kiedy chcę. Bo coś. Bo ciągle coś. Bo Zocha, bo siostra, bo lekarz, bo późno, bo pada, bo upał, bo blabla. W moim przypadku cześć to są wymówki. Wszystko da się jakoś zorganizować. Ale do tego trzeba sił. Z powodu braku rutyny i ciągłych niespodziewanek, nie mam kiedy naładować baterii. Ciągle daję, nic nie ładuję. Wszystko na czas. Ciągła presja gonienia terminów i przesuwania zadań. Gdyby to było moją rutyną, to ok. Ale nie jest. To niespodziewane zdarzenia, których nie przewiduję. Lecę na rezerwach. I kiedy mogę iść pobiegać, ja zwyczajnie nie mam siły! Ani w głowie, ani w ciele!
Proszę, czy wakacje mogłyby się już skończyć?

Wczoraj odebrałam moją paczuchę. Kurde kilogram tego błonnika to niezły wór Ale pijemy sobie z J od wczoraj. Jest dobry. Znaczy jest bez smaku hahahaha. Dzisiaj sobie zalałam zieloną herbatą.
I kurde wiecie co ten sklepik ma super ceny. Pół kilo daktyli za 6 zł. Jeszcze muszę gdzieś dorwać tanie orzechy i kupić hurtem i zrobię sobie kulki mocy

ej, a jaki to sklep? Bo potrzebuję zrobić zamówienie w jakimś sklepiku.

Shin

, ładne te spódniczki!!! bardzo ładne!!!! jaki kolor kupiłaś?

myślałam o tej jaśniutkiej morelowej. Ale się przestraszyłam i wzięłam czarno- czarną (kolor spodenek można sobie dobrać samemu). Bo jeśli będą dni "brzuchowe" to będzie to bardziej widać niż na czarnym materiale. Chociaż,..., dla tej pupy, która wygląda pięknie, warto by było wziąć tą jasną Może kiedyś. Niebieska mi się nie podobała. Szkoda, że nie ma zielonych. Albo ciemno-grafitowych. Albo w typowym granacie! Kocham granatowy kolor! Pani Kasia napisała mi, że myślą już o modelu, gdzie będą troczki. Bo jednak każda z nas trochę inaczej wygląda. W razie, jakby ten model co idzie do mnie (chyba dziś już będzie!) wciąż się zsuwał, to już patrzyłam jak troczek zrobić, aby nie naruszyć struktury materiału.

Zamieszczone przez Niobe

Żadnego poddawania się!
Myślisz, że mnie nie ma kiedy mnie nie ma? A ja jestem! Widzę!

I wiecie co? Ani przez momencik nie przyszło mi do głowy, że jestem za gruba na plażowanie. Noszę bikini, krótkie sukienusie i mam wszystko w nosie. Luzik!

that's the spiryt!

Przywieź mi jakiegoś kamyka! Z morza! Proooooooszę!

Czy tylko ja mam problem z ładowaniem tego forum ? Gorzej niż żółw

Hejo, czytam Was codziennie ale nie miałam już siły pisać, dzisiaj właśnie usiadłam z postanowieniem, że popiszę. Ogólnie to wiecznie komuś w rodzinie z czymś pomagamy z mężem: a to naprawa pieca, a to załatwianie spraw ubezpieczeniowych, a to z NFZ, a to zakupy, a to może jeszcze pomalować pokój teściowej ... kurczę, nie miałam czasu dla siebie, z mężem po pracy już serio jesteśmy zmęczeni i potem rozdrażnieni, bo okazuje się, że pomagamy ale wszystkim się wydaje, że my po pracy to taki lajt - wszystko wszystkim zrobimy. A co z naszymi sprawami ? Halo ? No właśnie - postanowiliśmy, że koniec z tym pomaganiem, bo potem już te nasze babcie i teściowe wydziwiają - myślą, że my też całymi dniami oglądamy telenowele i nie mamy co robić tylko koło nich skakać i realizować często głupie wręcz pomysły

Zamieszczone przez Freyra_77

(...) "Wjeżdżam a tu kur*** coraz głębiej! Jadę ale wodę mam już do pół koła i pedałuję pod wodą!!!!!

Hahaha uśmiałam się do łez, wyobrażam sobie jakbyś pedałowa pod wodą jadąc do pracy sandały z gumy musisz sobie kupić do pracki, szybko wyschną hahaha

Zamieszczone przez Shinden

Ale jak się okazało, że znowu nie pobiegłam, to ... zjadłam loda.

Ja też ostatnio zjadłam dwa roszki bo okazało się, że znowu nie ćwiczyłam - ale od wczoraj zabroniłam mężowi kupować.

Zamieszczone przez Niobe

I wiecie co? Ani przez momencik nie przyszło mi do głowy, że jestem za gruba na plażowanie. Noszę bikini, krótkie sukienusie i mam wszystko w nosie. Luzik!

Bomba Takie podejście mi się podoba ! I człowiek zupełnie inaczej patrzy na siebie i swoje ciało, a nie, że tego nie wypada założyć tamtego też nie, a z takim nastawieniem - super ! I dam sobie głowę uciąć, że nikt nie patrzy czy gdzieś jest ciała więcej czy gdzieś mniej.

Zamieszczone przez Freyra_77

Biegłam dzisiaj i próbowałam sobie przypomnieć początki biegania. Kiedy wszystko było nowe, było wyzwaniem, przeżyciem, przygodą, odkrywaniem nowych ścieżek, wszystko było pełne entuzjazmu....gdzie to się podziało? jak to przywołać z powrotem?

Biegłam i trzymałam się myśli, że gdzieś tam biegnie Shine i może przezywa to samo co ja.

Kocham moją pracę ale 8 godzin w tej pracy mnie wykończa fizycznie...
Kiedy zaczynałam biegać nie miałam pracy, cały dzień mogłam dostosować do biegania i diety, a teraz dietę i bieganie muszę dostosować do pracy, obowiązków domowych i stopnia zmęczenia.
Muszę znaleźć na to jakąś metodę.

Siy gdzie jesteś??? czekam na Twój plan działania!

Dołączam się do pytania, ja nie biegnę ale też to przeżywam
Kiedyś brak ćwiczeń był dla mnie jak "wyrok śmierci", a teraz ciężko mi wyciągnąć obciążenia spod kanapy. Na razie próbuję coś robić metodą małych kroczków, serio, ostatnio ćwiczyłam całe ... 15 minut hehe. Ale dłużej tak nie może być bo ciężko mi z tym, jak wyglądam i wiem, że stać mnie, żeby wyglądać i czuć się lepiej. I to drugie mnie chyba jeszcze bardziej dołuje niż mobilizuje. Ale trzeba coś z tym zrobić. I tym optymistycznym akcentem ogłaszam co następuje:

1) plan działania już mam : 3 x FBW w domu , 3 x 30min lekkiego cardio w postaci marszu w domu (takie tam płytki walk at home)
2) dieta dzisiaj ułożona - no dobra, przyznaję, że przesadziłam pisząc o tych owockach wolę warzywa bo po owocach mnie wzdyma straszliwie, jedynie jabłko gotowane dodam sobie do jaglanych płatków z samego rana, ale jednak odzwyczaiłam się od owoców, no, poza arbuzami i brzoskwiniami z puszki
3) zaczynam od jutra

Ogólnie moja dietka będzie zbilansowana węgle ustawiłam na ok 150g dziennie 100g białka 50 tłuszczu


Shinden, to może ja Ci wyślę tego linka do pobrania tej gazetki na maila, skoro Freya ma papierowe wydanie ? Tylko w PW maila mi napisz

Kurde, ale sobie niki wybrałyście - nie potrafię się przyzwyczaić

Mnie się w miarę dobrze ładuje strona tylko z telefonu mam problem...

Wiecie co... cały tydzień wodowałam rower w tej naszej Brdzie cały czas zalany jest brzeg... raz więcej, raz trochę mniej
Nie wiem o co chodzi ale już się zaczęłam przyzwyczajać. Ach przygoda!
Tylko ten wiatr mnie kiedyś wykończy. Czasem jest tak silny, że prawie nie mam siły pedałować

Shin ja kupowałam na allegro i ten sklep/producent się nazywa "trzy ziarna".


Idę kawę wypić bo biegłam rano jak zombie Dopiero w drugiej połowie jak łyknęłam izo to zaczęłam się budzić.

Zamieszczone przez siyanda

Czy tylko ja mam problem z ładowaniem tego forum ? Gorzej niż żółw

zmień tableta na laptopa

Ogólnie to wiecznie komuś w rodzinie z czymś pomagamy z mężem: a to naprawa pieca, a to załatwianie spraw ubezpieczeniowych, a to z NFZ, a to zakupy, a to może jeszcze pomalować pokój teściowej ... kurczę, nie miałam czasu dla siebie, z mężem po pracy już serio jesteśmy zmęczeni i potem rozdrażnieni, bo okazuje się, że pomagamy ale wszystkim się wydaje, że my po pracy to taki lajt - wszystko wszystkim zrobimy. A co z naszymi sprawami ? Halo ? No właśnie - postanowiliśmy, że koniec z tym pomaganiem, bo potem już te nasze babcie i teściowe wydziwiają - myślą, że my też całymi dniami oglądamy telenowele i nie mamy co robić tylko koło nich skakać i realizować często głupie wręcz pomysły

hehe
"a co ty w tym domu tak sama robisz całymi dniami?"
"przyjedź, załatw, kup, zamów, umyj, przypilnuj, zawieź, odwieź..."
a w duszy.
Zajęta jestem.
Książkę czytam :P

Bomba Takie podejście mi się podoba ! I człowiek zupełnie inaczej patrzy na siebie i swoje ciało, a nie, że tego nie wypada założyć tamtego też nie, a z takim nastawieniem - super ! I dam sobie głowę uciąć, że nikt nie patrzy czy gdzieś jest ciała więcej czy gdzieś mniej.

prawda?
Ja się właśnie przyszłam w tej sprawie chwalić. Bo wiecie jakie mam podejście do spódniczek biegowych, nie? I co z tego, że moje nogi to och i ach skoro w głowie siedzi wstyd.
I wiecie co? Moja spódniczka biegowa jest krótka. I wiecie co? Wyglądam w niej naprawdę dobrze A czuję się jeszcze lepiej I już nie mogę doczekać się nowej kolekcji z troczkami. Będzie na wiosnę. Bo nie zdążam wyprać przed następnym biegiem a mogłabym nawet spać w niej! To polska firma. Polski pomysł. Mam nadzieję, że zarobią dużo pieniędzy i będą dalej robić to co robią z radością. Zaczynam odkładać na następną spódniczkę. Może tym razem w kolorze

Shinden, to może ja Ci wyślę tego linka do pobrania tej gazetki na maila, skoro Freya ma papierowe wydanie ? Tylko w PW maila mi napisz

wysłałam ci na twojego maila na wp.

Kurde, ale sobie niki wybrałyście - nie potrafię się przyzwyczaić

sprawdź co oznaczają, może łatwiej ci będzie przypiąć do nas

Zamieszczone przez Freyra_77

Shin ja kupowałam na allegro i ten sklep/producent się nazywa "trzy ziarna".

o, dzięki!
Sprawdzę sobie

Idę kawę wypić bo biegłam rano jak zombie Dopiero w drugiej połowie jak łyknęłam izo to zaczęłam się budzić.

hahaha
Po przyjściu, pierwsze co to zimny prysznic, bo płonęłam a głowę rozsadzał mi ból. Ostatnio mam jakieś chore napięcie przy kręgosłupie i od trzech dni głowa napie....la tak, że nie mogę myśleć. Masaż pomaga. Aż do następnego razu. Muszę przyjrzeć się kiedy napinam to miejsce.
A potem zrobiłam sobie jajecznicę z resztką ziemniaczków pieczonych z wczoraj I KAWUSIA! Nie to, że głodna byłam, ale czułam, że bardzo tego potrzebuję. Ale bardziej potrzebuję smaku gorzkiego. To chyba wątroba. Ona potrzebuje. Właśnie piję kawę orkiszową. I dziś sobie zrobię sok z grapefruitów.

Zamieszczone przez siyanda

Ogólnie moja dietka będzie zbilansowana węgle ustawiłam na ok 150g dziennie 100g białka 50 tłuszczu

Nie za mało? 1450 kcal? Przecież nie masz jakiejś dużej nadwyżki. Nie lepiej CPM minus 300-400 kcal?
Wyedukowałam się


A wogóle to co tu taka cisza? Nie zgadzam się!
Ja mam usprawiedliwienie. Wróciłam w srodę w nocy, wykończona i zła bo z hotelu wyjechaliśmy na lotnisko przed obiadem. Okazało się, że samolot ma dwie godziny opóźnienia. Zjadłam więc na lotnisku kawałek pizzy i od wczoraj mam rewolucję żołądkową. To znaczy, wczoraj obudziłam się własciwie na kibelku (wybaczcie dosłowność) i tak się przemęczyłam do południa. Potem wzięłam stoperan i... odwiozłam auto do mechanika, potem wsiadłam w pociąg we Wro i pojechałam do siostry po kota, wróciłam pociągiem z kotem i jego zabawkami... i padłam. Nie wiem, jak tego dokonałam. W jakimś transie chyba. Zjadłam przez cały dzień 3 sucharki i popiłam wodą. A dzisiaj nadal nie mam apetytu. Jak zjadłam na śniadanie kawałek białej bułki z masłem to mnie zemdliło więc pogryzam arbuza też się zmuszając. Mam nadzieję, że to mi jutro przejdzie bo jestem słaba jak betka.

Zatem proszę szybko wracać. O!

No, u mnie trochę lepiej. Nawet zjadłam trochę owsianki na śniadanie. I wycisnęłam sobie sok marchewkowo-jabłkowy. Na obiad będą gotowane ziemniaczki, może z odrobiną masła.
Frey, widziałam twoją pizzę. Będzie mi się śniła w nocy

Cicho bo Ciebie nie było
A teraz jesteśmy w komplecie więc od jutra zaczynam wrzucać michę. I inne takie.

Moja pizza, oj tam oj tam.... nie moja tylko wspólna, w sumie w 4 osoby zjedliśmy - najpierw zjadłam 1,5 kawałka a potem jeszcze jeden, i wypiłam 3/4 butelki wina półwytrawnego.... a potem myślałam że pęknę, i do tego byłam potwornie zmęczona po całym tygodniu a wino mnie tak wyluzowało, że J się ze mnie śmiał jak się turlałam po łóżku i na czworaka szłam do łazienki się umyć.... a potem błagałam żeby mi wyjął z brzucha to co zjadłam bo czuję jak mi się skóra rozłazi.... I przyrzekałam sobie głośno, że nigdy więcej. Zaznaczam, że nie byłam pijana, tylko zmęczona i obżarta jak bąk
Z radością dzisiaj piłam koktajle i tylko fasolka na obiad nie zrobiła mi zbyt dobrze przed biegiem

Zgodnie z obietnicą micha:

rano: błonnik, potem szklanka wody z cytryną
Śn.: jajecznica z 2 białek i 1 żółtka, z pomidorkiem, bułeczka
Śn.II: sałatka owocowa (1/2 banana, 1/2 brzoskwini. kawałek ananasa, 3 sliwki)
Obiad: wege-rosół z makaronem i marchewką
potem: ziemniaczki z piekarnika z czosnkiem i ziołami, bakłażan z piekarnika (4 plastry), surówka z kapustki i pora z sosem musztardowym
Deser: 2 muffinki razowe z bakaliami (domowe bez cukru)

- Bieg: cross 9 km

Kolacja: koktajl białkowy z 1/2 banana
Edit: nie zjadłam kolacji

Dobrej nocy!~:-*