Wątek: Nika powraca...ogromne jojo :(

Nika ciesze sie, ze 18-stka sie udala
zdaje mi sie, ze troszke przeginasz, nazywając to co robisz napadami..napad byłby gdybyś po tym paprykarzu i chlebie zjadła czekolade, puchar lodów, kanapki, zupe i mase innych rzeczy nie czując głodu, ani ogromnje ochoty, z którą nie umiałabys sobie poradzic..wiec nie przejmuj sie, ze czasem zjesz troszke wiecej, takie momenty sie zdarzają wszystkim

afrodyta - paprykarz to jest taka masa z przemielonych ryb, ryżu i takiej masy jakby pomidorowej...wszystko doprawione na ostro. Wiem ze z mojego opisu niezbyt smakowicie brzmi, ale mi bardzo smakuje

malina123456 - ja trochę inaczej pojmuję napad - napad jest wtedy, gdy zjem tyle, że więcej już po prostu nie mogę, bo bym zwróciła, jak po porcji którą zjadłam też mam odruch wymiotny, jak po prostu się PRZEJEM. I nie jest to kwestia kalorii, bo np zjedzenie całej czekolady nie uważam za napad, bo wiem że potem bym cos jeszcze zmieściła. Nawet dwóch czekolad. Ale tym paprykarzem tak się najadłam, że byo mi niedobrze. I trudno w takiej sytuacji nie mieć wyrzutów sumienia.

A ja napiszę przeciwnie: Nika uważaj na siebie! Proszę cię! Zacznij walczyć z tymi napadami już teraz, bo one zaczną rosnąć, uwierz mi. Stopniowo będzie coraz więcej, coraz gorszej jakości rzeczy i coraz częściej. A wyjśc z tego bagna jest bardzo trudno. I nie ważne, że teraz był tylko paprykarz z chlebem. Ja też zaczynałam od takich rzeczy jak warzywa, chleb itp zdrowe. Teraz jest czekolada, batony i inne.
Nie wiem z czego dokładnie biorą sie napady, ale wydaje mi się, że to siedzi w głowie. Ja mogę sie uznać za chorą, bo sobie z tym zupełnie nie radzę. Nie myśl już tak o żarciu, nie licz kalorii, poprostu żyj normalnie. Już przecież nie tyjesz, wyszłaś z diety...kurcze może brzmię jak jakaś nienormalna, ale naprawdę nie chcę, żebyś musiała później tak bardzo cierpieć :*

Ja dawno nie jadłam paprykarzu. Pyszny jest ;p

CherryAngel - nie brzmisz jak nienormalna, wręcz przeciwnie.
Ale ja jestem CHORA. I nie mogę tak po prostu przestać myśleć o jedzeniu. Sama nie wiem czy do końca tego chcę. Bo psychikę mi to niszczy, ale na zdrowie wpływa raczej korzystnie, że słodycze zastępuję owocami itp. Co do napadów...te bardzo chciałabym opanować. I dziwię się że je mam, bo nie wynikają z głodzenia się(miałam zamiar zjeść te kanapki z paprykarzem, ale dwie - normalnie tyle ile jem na kolację. Być moze wynikało to z tego, ze mi ten paprykarz smakował, a baardzo dawno nie jadłam. Nie wiem juz sama. Ale są też takie dni, np takie jak dzisiaj, kiedy wszystko mi się układa z jedzeniem...nie wiem z czego to wynika, naprawdę. No ale cóż - pozostaje mi tylko mieć nadzieję...

Nika, może spróbuj przeanalizować dni w które miałaś napady, czy może stało się coś, co odbiło się na tym, że tak się najadłaś..i staraj się może jeść wszystko w miarę regularnie, żeby właśnie zapobiec takim sytuacjom - że musisz zjeść, bo nie jadłaś dawno?

Ja mam napady, gdy jestem zła, zestresowano, lub wręcz przeciwnie tak szczęśliwa, że zapominam o diecie...

ja walczylam z napadami od czerwca do pazdziernika i nie wiem jakim cudem sie ich pozbylam... ale ilez przy tym bylo wylanych lez zalen kumpeli czy po prostu podlego humoru..
tak wiec sie ciesze ze juz mam to za soba..
a Ty kochana wlasnie jak kolezanka napisala moze zacznij jesc regularnie i ustal sobie np ze po 19:00 juz nic nie jesz i sie tego trzymaj moze pomoze
3mam kciuki :*

Najczęściej moje napady były zwiazane ze stresem, który wynikał z ogromnej ilosci nauki. Ale te dwa napady o których Wam pisałam w ostatnim czasie(kluski z makiem, paprykarz), właśnie nie były ;/ Trudny orzech do zgryzienia rozwikłać te zagadki...eh.. trudno Dzisiaj napadu w każdym razie nie było

noo i ladnie
musisz sie nauczyc to kontrolowac a wtedy juz bedzie ok