Wątek: szukam dobrej solucji ku rewolucji!

ślicznie kalorii w sam raz

no to kolejny dzien diety idealnej zaliczony!, zycze samych takich.

Dzisiaj nie policzyłam kalorii i troszke przedobrzyłam, troszkę mnie wzięło na słodką konfiturę Więc dzień diety zaliczam do takiej sobie
za pół godzinki ćwiczonka
Właśnie się skapnęłam, że codziennie zaczynam w domu rozmowy o jedzeniu, kaloriach, tłuszczu na brzuchu itp. itd. co za obsesja! postaram się o tym mówić jak najmniej, uhh

eee, normalna obsesja......ja nawet juz kolegom w pracy mówię, że się odchudzam.....moi włoscy koledzy z którymi pracuję-tz to dziadki bo mają około 60 lat-ale są spoko, ostatnio im opowiadałam o mojej diecie

ja tez tak robiłam, np podczas obiady liczyłam na głos ile kalorii mają na talerzach domownicy ale ostatnio zaczęłam się hamować bo rodzice zaczęli twierdzić że mam obsesję i że to się robi niebezpieczne, więc już siedze cicho

heheh ja juz tez coraz wiecej kalorycznosci znam na pamiec, a od wazenia na oko oceniam wage produktu bez wazenia hehehehehe...po diecie bede sie leczyc psychiatrycznie

a ja bardziej lubie rozmawiać o jedzeniu niż o diecie

Ja to nawijam o jedzeniu po czym podsumowuję czymś w stylu "ale jestem gruba"
Np. dziś, bo trochę nie wyszło Ale poćwiczę
ach kocham jeść, to złe zadurzenie Ale jestem ostra baba i nie dam sięęę

ja tez kocham jesc...szczegolnie jak przechodze kolo cukierni to patrze sie za szybe jak dziecko
ale jak staje na wage i wiem ze mam mniej kilo to nie chce tego stracic

Aaa zmotywuj mnie!

Mnie cukiernia tak nie interesuje, ale w domu jak coś jest to nie wyrabiam. Nawet w pobliżu słodkich jogurtów.
Hmm jak mam się lansować na plazy w wakacje jak mnie do jedzonka ciągnie tu coś, tam coś i 500 kcal dodatkowych wychodzi ale ćwiczę codziennie :P