Wątek: Zmagania grubasa:)

Witam serdecznie
Posty na forum czytam od dawna. Postanowiłam w końcu odważyć się i też zacząć pisać. Nie jest to łatwe
Może najpierw pezedstawię się Mam 38 lat, kochanego syna i męża. Od kilku lat, chyba od 8, dokładnie nie pamietam kiedy się to zaczeło mam otyłość. W zasadzie to łagodne określenie, bo faktycznie ekstremalną otyłość - ważę 140kg przy wzroście 162cm. Choć tak naprawdę zawsze miałam skłonności do bycia grubaską i do tycia.
Stosowałam różne diety od tych drastycznych począwszy. Mam za sobą DC, Kopenhaską, 1000kcl i wiele innych.Skutek mizerny, owszem udało mi się schudnąć ale potem kg wracały z nadwyżką niestety.
Otyłość , otyłością ale mam problemy z okresem, zaczeły mi włosy wypadać, rośnie mi broda i wąsy
Szukałam pomocy u lekarzy... też nie było tak jak potrzeba. Nie będę narazie opisywać co i jak. Miesiąc temu trafiłam do endokrynologa - ginekologa. Trafiła w końcu ta jedyna lekarka z badaniami.
Wyniki odebrałam i przeraziłam się. Wyniki wskazują na insulinooporność. Narazie to tylko moja diagnoza, za 2 tyg mam umówioną wizytę u mojej Pani Doktor.
Widzę, że wspomagacie się tu radą, dobrym słowem, i udaje się Wam osiągnąć cel. Nikt tak grubasa nie zrozumie jak inny grubas.
Mam cichutką nadzieję, że i mi się uda znaleźdz tu bratnie dusze.Może któraś z Was ma podobny problem?

Pozdrawiam

Witaj Orsanko
Mam teraz maleńko czasu, więc tylko Cię witam ale za to baaaardzo serdecznie i z tego co piszesz, rzeczywiście musi Ci być ciężko (dosłownie), ale napisz proszę skąd wzięła się taka waga u Ciebie , to ważne , czy to chorobowe, czy żeruń u Ciebie grasuje ...każda z nas najpierw robiła rachunek sumienia, tzn. zastanawiała się co robi źle, a potem dopiero wnioski co trzeba zmienić i do dzieła . Z pewnością dobrze trafiłaś, to forum to taka ciepła rodzinka, zawsze możesz liczyć na słowa otuchy i wsparcia, ale musisz tu systematycznie bywać . Przed Tobą długa droga, ale razem ją pokonamy, a u celu też będziemy Cieszyć się razem
Pozdrawiam serdecznie

Witaj Orsano
To,ze tu trafilas i ze jestes pod opieka lekarza to juz na prawde bardzo duzo.
Z pewnoscia dluga droga przed Toba ,ale jesli poczytalas troche watkow na forum,to wiesz,ze wszystko jest mozliwe,jesli sie tego bardzo chce.
Ja odchudzam sie od zawsze,bo juz jako dziecko bylam gruba (w wieku 14 lat wazylam ponad 90kg).Z moich doswiadczen wiem jedno:zadna krotkotrwala dieta nie skutkuje na zawsze.Kiedys w koncu teskni sie za "normalnym "jedzeniem ,przychodzi "jojo" i tak w kolko.
Nie wiem niestety na czy polega insulinoodpornosc .Mozesz cos wiecej na ten temat napisac?Czy Twoja pani doktor zalecila Ci jakas specjalna diete?
W kazdym razie zycze Ci wytrwalosci. Najtrudniejsze sa zawsze poczatki
Pierwsze efekty czesto "dodaja skrzydel" i pozniej czesto(jak np.w przypadku siringi) trudno sie zatrzymac.Trzymam za Ciebie kciuki.

Witaj Orsano -jakze sie ciesze ,ze trafilas wlasnie tutaj do nas. Wszystkie borykamy sie z tym samym problemem . Mysle ,ze jednak najpierw porob wszystkie badania ,wysluchaj co maja madrzy tego swiata do powiedzenia /czyt.lekarze/.Jak znam zycie kaza schudnac ,ale poslychajmy najpierw Ich . A potem do roboty tuptusiu ,a bedziesz jej miala sporo .I nie mysl wcale ,ze bedzie tak rozowo .Ale kochana z nami dasz rade ,nie mozesz sie tylko podlamywac ,bo zapewniam nie bedzie latwo . Ale jak sie uzbroisz w cierpliwosc -to jestem przekonana,ze w krotkim czasie zaczniesz widziec efekty . Poczytaj sobie niektore posty to same powiedza za siebie .Takim naszym przykladem jest bezzspornie Siringa .Wspaniale przepisy na zarelko i do tego bardzo madre ma Pantanal ,wogole to jest kopalnia wiedzy .I tak pomalutku ,drobniutkimi kroczkami dojdziesz do wymarzonej /no powiedzmy/wagi .Nie rob jednak tego predko i na sile . Podziel sobie odchudzanie na etapy i tego sie trzymaj . Pamietaj nie odrazu i nachalnie bo wowczas nic z tego nie wyjdzie ./ jedyne co to zniechecenie ,a tego jak znam zycie nie chcesz za wszelka cene . Wierze ,ze bedzie dobrze .Nie moze byc inaczej .Juz samo to ze do nas trafilas to czesc sukcesu .Teraz to juz reszta zalezy od Ciebie samej .Krociutko jeszcze powiem ,ze juz decydujac sie na dietke -pamietaj nie mozesz sie glodzic .Jest to zasada nr. 1 . Ale reszta juz jak bedziesz zdecydowana na dietkowanie .Narazie porob badania ,zeby wiedziec od czego i jak zaczac .To jest bardzo wazne .Pozdrawiam Cie serdecznie ,zycze milego dnia i duzo samozaparcia do dietkowania.

Cześć
witaj na forum.Nie zazdroszczę ci problemów ze zdrowiem,ale dobrze ,że w końcu trafiłaś na kumatego lekarza,bo to trudne.
Twoja waga jest duża,ale jak przelecisz forum zobaczysz ,że i z takiej dziewczyny chudły.Nie pamiętam nika,ale przeczytałam post tej,która schudła 78kg tu na forum.Chyba to możliwe.Wiem ,że to w głowie zaczyna się odchudzanie,bo bez tego nikt nie ruszy.I to nie chodzi o diety cud na 5,10,czy 40 kg to recepta na resztę życia.
Możesz na mnie liczyć.

Witaj Orsano!!!
Dobrze że tu jesteś. Zawsze można tu znaleźć wsparcie, a nic tak nie pomaga jak wsparcie osób z takim samym problemem. Ja też mam wielką otyłość, troche schudne i potem mi brakuje sił i popuszczam. Wracam tu po przerwie i biorę się za siebie. Jestem z Tobą, nie poddawaj się. Jak nie będziemy wymagać od siebie to nikt nam nie pomoże jedynie nasza decyzja
Wierzę że dasz radę, damy radę. Pisz wszystko co leży na sercu z nadwagą,
Czekam

Ja również witam Cię bardzo gorąco ,pisz co Ci leży na sercu a dziewczyny napewno pomogą pozdrawiam gorąco

Pozdrawiam cieplutko i jesiennie i zapraszam na poranna kawke.
[img]http://www.kartki.******.pl/kartki/6/297.jpg[/img]
Orsanko ,a gdzies Ty ,czyzby znowu jakis glodny wilczek sie znalazl i nie zachowal dietki ,tylko rzucil sie na Ciebie . Powiedz ,ze tak nie jest .

[i]Witam Cię Orsanko.[/i] Ja też całkiem niedawno na forum, choć dietuję bez mała 2 i pół roku.
U mnie w domu wszyscy mają niestety tendencje do tycia. W przypadku męża i córki głęboka nadwaga genetyczna. Był już taki czas, kiedy mój pan był na insulinie.Teraz razem walczymy. Tobie też się uda. Niestety ja sama przekonałam się tak jak Alibabka,że już zawsze będę musiała uważać
,. Wiem,że dla mnie najgorsze są słodycze i zupy. Napisz jak to jest u Ciebie. Powodzenia, będzie na pewno dobrze. Pozdrawiam

witaj
fajnie ,ze jesteś z nami ,tutaj dziewczyny naprawde posiadaja kopalnie wiedzy i różnistych doświadczeń . jesteś jeszcze za młoda na tak powazne choroby .
Podejrzewam ,że faktycznie prowadzili cie nieciekawi lekarze albo
co gorsza Ty byłas upartą pacjętką .
Na sam początek ,dobrze co podstolinka radziła - nie głodój -to jest bardzo wazne.
Ogranicz weglowodany praktycznie do minimum bo widocznie organizm
za szybko zamienia ci je w tłuszcze .
warzywko ,jedno na wieczór o owocach zapomnij ,
tam jest za dużo jak dla ciebie cukru.
zyj na zdrowych białkach -jaja ,mięso ,orzechy .
Odstaw koniecznie wszystkie produkty zbozowe i mleczne .
do mlecznych nalezy masło i ser -byc może ich tez nie tolerujesz
skoro u ciebie az taka nadwaga ! spróbuj a zobaczysz
od razu duże korzyści nawet na zdrowiu.
Nie ma dziedzicznej otyłości --tylko KUCHNIA to musisz koniecznie zmienić .
zycze wytrwałości i zmiany odżywiania na zawsze
.