Wątek: Tym razem, już na zawsze!!!

Hej Beatko!
A u nas dla odmiany błękitne niebo i ostre słoneczko!
A deszczowo było w nocy. Rano jak wstawałam wcześniej, żeby poćwiczyć to było baaardzo listopadowo.
A ja na rowerek poczekam jeszcze do soboty, bo w tygodniu po pracy robię dodatkowe zlecenia...buu... ale coś za coś. Dlatego ćwiczę teraz z rana, co mnie jeszcze dodatkowo podkręca z rana... potem herbatka zielona i marsz na pociąg.
Pozdrawiam słonecznie

Beatko

az jestem zaskoczona ze u was burza a u nas sloneczko swieci

ale super ze uda ci sie wyruszyc ..zdązyc przed burzą

skarbie hihh zamknełas balkon

a ja czekam jak moje dziecko zasnie i nie moge sie doczekac chyba sama zaraz pojde spac


dzisiaj jeszcze mnie czeka robienie zakupow w sklepie,a chciałam jeszcze potanczyc

witaj

widze ze ty jak zawsze rowerkujesz ja wlasnie wzielam sie za siebie .dzisiaj mialam duzo ruchu jak na mnie.najpierw bylo sprzatanie pozniej prasowanie a na koniec taniec przy muzyce i ciezarki wreszcie czuje sie zadowolona z siebie

Beatko

a moze uda ci sie namówic Misia
moze bedzie miał ochote

ja chyba srpróbuje potanczyc przy Paulince ,moze chociaz troszke mi sie uda

No i już po burzy i po strachu ... właściwie można powiedzieć, że burza przeszła bokiem... i bardzo dobrze
za to ochłodziło się po niej od razu o prawie 10stopni, jest dość chłodno


Martuś... ale super plaża, poleżałabym sobie w takim hamaczku... i popływałabym w tym pięknym morzu, tylko czy tam rekinów nie ma aby

Agatko... u nas już po deszczu, nie wiem czy padało chociaż 15minut... ale ochłodziło się teraz i już zdążyłam zmarznąć ... a co do rowrkowania, to jestem pewna, że w weekend odbijesz to sobie

Madziulek... zamknęłam balkon ze strachu, hihihi dobrze mnie już znasz ... ale już po burzy i znów otworzyłam, tylko teraz dla odmiany zimno mi się zrobiło... ja zaraz zabieram się za kończenie porządków w łazience, ale mi się tak nieeee chceeee

Katsonku... no ja praktycznie codziennie jeżdżę na rowerku w tygodniu... za to w weekend prawie nigdy nie mam na to czasu hihihi, zupełnie odwrotnie niż normalni ludzie ... widzę że Ty też bardzo ładnie i aktywnie spędzasz czas, brawo

Beatko ani jednego

No może jeden ... Ale nie groźny jak ten...



To rekin turysta i rezerwował noclegi z wyżywieniem



A tak apropo burzy to ja ją uwielbiam! Uwielbiam siedzieć przy zgaszonym świetle, kiedy panuje w dmu absolutna cisza i patrzeć jak piękne pioruny rozświetlają niebo..
Kiedyś jak byłam na wczasach w Chorwacji to widziałam na wyspie szalejący tajfun. Przerażające, a jednocześnie piękne to co stworzyła natura!
Buziaaki kochana!

A po burzy wychodzi slonce...jeszcze letnie slonce....
Ja lubie burze, jak siedze w przytulnym domku, najlepiej jeszcze w ramionach misia i slucham dobrej muzyki, albo czytam dobra ksiazke...a za oknem szaleje burza i wielkie krople deszczu wala o parapet...

Pozdrawiam serdecznie!

Beatko, to my chyba w innym kraju mieszkamy Nie spadła u nas ani jedna kropla (mam na myśli niebo, bo tak w ogóle to wiadra wody się polały ) i nawet raz nie zagżmiało!
Uwielbiam burzę.
U nas cały dzień cieplutko.
Podziwiam Cię za optymizm i rowerowe zaparcie. Postanowiłam też się zaprzeć, bo widzę, że jednak można.

Rozmawiałam z Tatą. Zdaje sobie ze wszystkiego sprawę, a to już polowa sukcesu.
No to teraz jak już mi ulżyło popłaczę sobie na zdrowie

Pozdrawiam już prawie radośnie

Kaszania

Witajcie wszystkie Misiaki
w Wawce właśnie wyłazi słoneczko, z rana była okropna mgła i obawiałam się że może być różnie, ale teraz wiem że niedługo czas na rowerek
brzuch mnie nawala ( bo czekam z niecierpliwością na Te Dni) ale i tak pojadę, bo lepiej wykorzystać okazję, podobno ma się pogoda jutro skiepścić
dietkowo całkiem nieźle mi idzie, ale waga jak stała, tak stoi w miejscu, małpa jedna


Martuś... no to nieźle się zapowiada to moje pływanie w lazurowej wodzie, hihihi, to ja może tam popływam jutro, albo pojutrze ... a co do burzy, to ja taka jestem trochę dziwna, bo i chciałabym i boję się ... tzn podoba mi się to wszystko wizualnie, lubię patrzeć, ale z słuchaniem już gorzej ... bardzo jakoś nie lubię kiedy walą gdzieś blisko te pioruny... jak wracaliśmy z Miśkiem wtedy z tej naszej 50kilometrowej wycieczki rowerowej, to tak blisko strzelało, że myślałam że narobię w kolarskie portki ze strachu ... ale jak już jestem w domku, okna pozamykane, to popatrzeć lubię, ale tak zza pleców Miśka ... jednym okiem

Magdalenko... właśnie napisałam do Martusi kilka moich refleksji dotyczących burzy, hihihi, taki ze mnie trochę cykorek, dopiero kiedy okna są zamknięte szczelnie, mogę podziwiać te uroki ... gorzej, kiedy prujesz na rowerze w największej ulewie, gromy Ci lecą na głowę, a Ty się nie masz gdzie schować

Formo... dziękuję za pamięć i śliczne żyrafki ... aaaa, no i nie przejmuj się tymi starymi babami w toplesie

KaszAniu... hihihi, no chyba tak, nie wiem jak to się stało że u Was nie spadła nawet kropelka deszczu ... u mojego Miśka w pracy (Praga) ulewa była nie z tej ziemi tak ok 16tej chyba jeśli dobrze pamiętam... u nas trochę bokiem przeszło ale też padało i grzmiało trochę... u mojego Tatusia (30km na północ od Wawki) zerwało trakcję elektryczną ... a u KaszAni wesoło i radośnie nomen omen


Plan dnia:
ś: kawa z mlekiem, 3 małe kanapki z pastą jajeczno-cebulowo-majonezową i pomidorem
IIś: kilka śliwek
o: plasterek pieczonego schabu, mizeria z jogurtem naturalnym
deser: 2 kostki czkolady migdałowej
p: kilka śliwek
k: 2 jabłka
herbatki i woda

ruch:
rowerkowanie
wieczorne ćwiczonka i tańce

życzę Wam Miśki miłego dnia