Wątek: 30-stki odchudzające się

brzucholku rozumiem Cię w każdym tego słowa znaczeniu. Od dwóch lat ( tzn. od chwili urodzenia dziecka) cierpię na chroniczny brak czasu. To jest coś strasznego Żeby chociaż rodzice mieszkali na miejscu i mogli mnie od czasu do czasu wyręczyć Nie pamiętam, kiedy byłam w kinie, teatrze... A aerobik, siłownia Pozostaje tylko w sferze marzeń Jesteśmy takie szczęśliwe ale zarazem takie biedne my -Matki-Polki. Ale ja cały czas sobie mówię, że jeszcze tylko chwilka,jeszcze momencik i znów będzie luz i czas dla siebie a na razie póki co, tylko możemy brzucholku pozazdrościć tym, którzy nie mają ( albo mają już za sobą) problemu typu malutkie dziecko
Małgosiu ważenie miałam zawsze w piątki ale po weekendowym obżarstwie i dodatkowym ferelnym ważeniu w poniedziałek, chyba wskoczę na wagę w poniedziałek. Może będzie jakiś kilogramek mniej
Właśnie czytałam jakiś topik o zastoju wagi. Dziewczyny( ), taka waga może nawet stać, pomimo trzymania diety, 2-3 miesiące. I jak tu się odchudzać, jeśli ciągle jest pod górę Ale my wygramy :P
[/b]

Sekretareczko znam Twój ból. Ja również mam maleńkie dziecko - 10 miesięczną córeczkę i tak jak Ty cierpię na chroniczny brak czasu a od 7 dni moja waga stoi w miejscu jak zaklęta. Załamałam się jak przeczytałam co napisałaś "że taki zastój może trwać ok. 3 miesięcy. Pozdrawiam i życzę wytrwałości w dążeniu do celu - czytaj utrata kilogramów

smutno mi bardzo
mojemu dobremu koledze dzis lub jutro beda usuwac oko. ma raka

OKO?!?!?!?!?!?!
SZOK!!!!!!!!!!!!

:P

jakiś tak smutny dzień dzisiaj , Brzucholek ma chandrę..., Małgosia zmartwienie..., ja dołek
Będzie lepiej, jeszcze troszkę...

Małgorzato... Brak słów Bardzo żał mi Twojego kolegi

dzieki Dziewczyny.
az sie boje jechac do niego, zeby sie przy nim nie rozkleic. chcialabym mu powiedziec, ze bedzie dobrze i zeby sie nie przejmowal, ale chyba nie mam prawa tak mowic.
zlosc mnie ogarnia na niesprawiedliwosc zycia.
a najgorsze, ze nic nie mozna zrobic, tylko pogodzic sie z losem.

i tak sobie mysle, ze moje problemy to zadne problemy. ze ludzie naprawde przezywaja tragedie, a ja sie rozczulam nad soba z powodu zbednych kilogramow...
ehh...zycie...

Małgorzato,
ja też, gdy słyszę o podobnych tragediach, sama wstydzę się przed sobą tego, że robię osoistą tragedię z rzeczy tego nie wartych, podczas gdy ludzie przeżywają prawdziwe tragedie Ech...

...i rzeczywiście, jak tu pocieszyć tego Twojego kolegę? Cokolwiek by się nie powiedziało, będzie to banalne i nie przyniesie pewnie ulgi.
Może więc po prostu odwiedź go i bądź z nim?...