Trafiłam na waszą stronę przez przypadek i jestem nią zafascynowana! od dawna poszukuje kogoś, kto mógłby mi pomóc i zmobilizować...Pomoże mi w tym mój pamietniczek, który zamierzam regularnie pisać. Niech to będzie dla mnie mobilizacją! Stanęłam dziś na wagę i.. przeraziłam się!!! Ważę 78 kg!!! A dwa lata temu miałam 65kg! Przy wzroście 170 cm... Tyle ważyłam na ślubie i byłam zgrabna i piękna... a jeszcze dziecka nie urodziłam! przez dwa lata gotowania mężowi obiadków sama się dotuczyłam, jak nie wiem co... a mąż ani kilograma więcej! To niesprawiedliwe... Rok temu miałam 70 kg i juz wtedy zaczelam sie odchudzać... kupiłam steperek, chodziłam na aerobik... ale... jadłam jeszcze więcej! gubi mnie miłość do białego chlebka, tych chrupiących bułeczek... słodkości... ziemniaków... najgorsze, że jestem z tym sama... w szafie wszystkie spodnie z zeszłego roku są za małe, a ja się wstydzę pójść do sklepu i kupić kilka rozmiarów większe... i chodzę w luźnych spódnicach... uparłam się, że nie wyrzucę tych spodni! muszę w nie kiedyś wejść! ale bez waszego i pamiętniczka wsparcia nie dam rady! Zapisałam tę stronę do ulubionych i może nareszcie pomoże mi to kontrolować siebie!!! próbowałam już wszystkiego, ale jestem żarłok do kwadratu... jak tu schudnąć, ale nie być głodnym??
Nabrałam pewności, że teraz to naprawdę mi się uda! I będę was o wszystkim informować! Myślałam dużo jak zacząć jeść... czytałam uważnie Wasze uwagi na forum. Na razie spróbuję po prostu ograniczyć do 1500kalorii, bo obawiam się, że tak od razu do 1000 bedzie mi za trudno, nie wytrzymam. Zastąpię wszystko, co białe czarnym, a zamiast cukru najwyżej słodzik, bo kawę (zbożową, zwykłej i tak nie pjię) lubię słodką. Mam w domu steperek, który zresztą kupił mi mąż (czyż to nie delikatna aluzja??? ), a poza tym do pracy mam 5,5 km, więc postanowiłam perzynajmniej w jedną strone codziennie chodzić na piechotę (to wychodzi godzinny spacer szybkim krokiem! w obie strony dwie godziny!!!) . A więc przede mną batalia o 13 kg!!!