Wątek: Metamorfoza Balbiny...

Czy ważysz tonę czy pół kilo, czy schudniesz czy nie - zawsze towarzyszysz sobie samej Siebie się nie pozbędziesz tak łatwo jak nadwagi (ŁATWO czysta kpina ). Tego co w nas siedzi w środku. Jeśli po schudnięciu nie wyjdziemy do ludzi (bo przed schudnięciem działają kompleksy i wstydy jakieś niepotrzebne) to za nic na świecie w nowym opakowaniu nie damy się lepiej poznać I nic się nie zmieni. Zrzucenie wagi to tylko szczegół. I nie warunek. Nam ma być lżej

Jeśli bredzę czytajcie między wierszami. Głowa mnie boli - ale mądrzyć się chce ..

Zamieszczone przez Balbina2

Wczoraj cztałam w "Super Linii" artykuł (a właściwie list) dziewczyny, która zrzuciła już dużą ilość balastu i jest ogromnie .....smutna. Wyobrażała sobie, że wraz z utratą kilogramów wszystko będzie się jej lepiej układać, znajdzie wspaniałego chłopaka i wogóle wszystkie problemy znikną. Ponoć jako osoba puszytsa była wesoła i pełna temperamentu. Myślę, że przyjęła od początku złe założenie - przecież ja to ja bez względu na to w jakim siedzę ciele. Kiedyś czyatałam chyba na wątku Devoree, że ona sobie wyobraża siebie jako kawałek drewna w którym została zakuta , a każdy stracony kilogram powoduje obciosanie tego kawałak i uwalnianie jej na ten świat.

Balbinko, pisałam kiedyś o tym w watku Devoree - że schudnięcie nie zmieni nic w naszym życiu poza tym, że nie będziemy mieli nadwagi, więc będziemy sprawniejsi i zdrowsi. Tyle. Natomiast błędem logicznym, jest zakładanie zarówno, ze zajadanie rozwiąże jakieś problemy w naszym życiu, jak i że zrobi to schudnięcie. Bo nic takiego absolutnie się nie stanie. Jedzenie ma służyc tylko temu, żeby podtrzymac życie i funkcjonowanie naszego organizmu i to, co i ile jemy, tak naprawdę nikogo poza nami nie interesuje. Jedzenie nie zastąpi nam faceta, przyjaciela, przyjaciółki, koleżanki, towarzystwa. Najedzenie się do pełna nie da nam poczucia, że wszystko w życiu jest w porządku, jeśli nie jest. Jedzenie zaspokoi tylko głód. Resztę swoich potrzeb musimy zaspokoić niestety sami.

p.s. a o ciosaniu drewnianego kołka pisała Devoree u mnie

Balbinko,to,że jesteśmy takie , czy siakie ,to jest naprawdę nie ważne.Bo kto mierzy człowieka miarą wyglądu ,jest po prostu głupcem.Musimy My same dobrze się czuć ze sobą aby być szczęśliwe.
CZY U CIEBIE JEST JESZCZE

OOpssssssssss Śnieg?

zgadzam się z dziewczynami...
odchudzanie nie spowoduje tego, że cały świat padnie nam do stóp... nie spowoduje tego, że nagle ktos zacznie nas kochać - bo kocha się za to kim ktoś jest a nie za to jak wygląda..
tak samo jak na piękną sylwetkę, musimy pracować na to żeby nas szanowano, kochano i akceptowano...

pozdrawiam w pierwszym dniu wiosny

Balbinko gratuluję dyszki to na pewno miła rocznica, trochę do pozazdroszczenia postaram się też trochę zrzucić bagażu .

Uwazam,że nie ma żadnych reguł rządzacych bilansem wagowo - uczuciowym , to bardzo indywidualne sprawy .Każdy inaczej znosi a nawet nosi swój nadbagaż .Jeśli chodzi o mnie zwykle nie przejmuję się tymi okropnymi kilosami. Doła dostaję tylko , kiedy idziemy na imprezkę i jak zwykle lusterko śmieje się ze mnie i mówi mi zdecydowanie, że to nie ja będę dziś królewną balu

Niestety jednego jestem pewna,że chociaż wcale się nie zmieniłam, to jednak o wiele wiecej pewności siebie miałam 30 kilo przedtem a lustereczko przed imprezką figlarnie do mnie mrugało
buziaki H :P

Balbinko, GRATULUJE zrzuconej dyszki!!! Kolejne niech lecą w takim samym szybkim tempie i pięknym stylu

Buziaki i uściski!

WPADLAM MILEGO POPOLUDNIA ZYCZYC

przesyłam troszeczkę słoneczka w ten pierwszy dzien wiosny

hej balbinko, śmiać mi się chce z tego przeliczania czasu na kg, ale ja robię dokładnie to samo...też poznałam męża 30kg temu, 25kg temu wyszłam za mąż, hehe...no cóż...za niedługo znów będziemy normalnie liczyć czas, buźka wielka