Wątek: 122 kg , cel: dwucyfrówka

Trzymam kciuki za wychodzenie z kryzysu i znalezienie nawet ociupienki czasu na ruch bo warto, szczególnie wiosną/latem

Ja również trzymam kciuki, bo dokładnie to samo przechodziłem, i wiem jak jest. Teraz już nawet nie próbuj chudnąc, tylko poprostu utrzymać to co masz i spróbować diety znowu za jakiś czas, bo odchudzając się teraz będzie chyba jeszcze gorzej.. pozdro.

OK czas znowu zabrać się za siebie, zacząć coś nowego. Ostatnie miesiące były ciężkie. Czuje deja vu z przed roku, gdy w okresie luty-kwiecien nic nie robilem. W tym roku jest (bylo) identycznie. Ostatnio tylko patrzalem jak mi brzuch rosnie. Glowny blad to nawet nie ilosc jedzenia a jego jakosc i pora spozywania. W efekcie waga dobija prawie setki więc czeka mnie praca od nowa.
Za pierwszy etap uznam zbicie wagi do mojej najnizszej z okresu odchudzania (92 kg), także czeka mnie okolo 8 kg spadku. Spieszyc sie nie bede bo nie mam gdzie ale mysle ze dosc szybko zejda nadmiary z ostatnich dwoch miesiecy.

Poza tym powracam do cwiczen. Ale poczatkowo znow mala dawka. Dluga przerwa zrobila swoje. Obecnie na raz potrafie zrobic 40% pompek i brzuchów z najlepszego okresu. Niech to bedzie dowodem na brak walki pod koniec zimy. Dodaje do tego rower, zamieszczam ticker z przebytymi kilometrami. Beda one pokonywane zarowno na stacjonarnym jak i zwyklym.

powracam........

A co u mnie?

Sporo sie dzialo. Wczoraj wrocilem z Warszawy gdzie bylem statysta w filmie o ksiedzu Popieluszce. Gralem ZOMOwca, który rozprasza manifestacje ( [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników] ). Bylo to odtworzenie manifestacji z 3 maja 1982 gdzie zginelo 3 ludzi. Na planie bylo 700 statystów. Bardzo ciekawe doswiadczenie. Poznalem sposob krecenia filmow. Szkoda ze akurat zaden z aktorow nie bral udzialu w tych scenach (w filmie gra Zamachowski, Englert, Kolberger i paru innych ). Praca statysty jest bardzo ciezka, na planie 12 godzin dziennie, ciagle proby, duble itp. Ale zdecydowanie warto. W pazdzierniku zapraszam do kin.

Odbylem tez ta podroz w lutym. Zwiedzilem 5 krajow, zrobilem ponad 4000 km. Duzo wrazen. Najbardziej zapamietam Donieck (1300 km od Polski, podroz pociagiem 26 godzin) oraz Republike Naddniestrza (nieuznawane przez wiekszosc krajów panstwo), gdzie dostalem sie nielegalnie z kilkunastoma moldawskimi muzykami. Podrozowalem wieloma srodkami transportu (samochod, pociag, metro, tramwaj, samolot, trolejbus). Bylo warto.

W marcu odwiedzilem siostre w Irlandii. Trafilem akurat na dni św. Patryka. BYlo ok. Mozliwe ze w tym roku rowniez pojade tam do pracy.

Teraz czeka mnie pisanie pracy licencjackiej (hehe, pod koniec kwietnia), bo zupelnie to odpuscilem i mam nóż na gardle. Od jutra zaczynam.

40% formy Ale grunt, że ruch zaplanowany i wiosna też powiewa

Wczorajszy dzien na plus. Troche cwiczen, lekkie zakwasy co jest informacja ze miesnie pracowaly. Z jedzeniem rowniez dobrze.
Wage mam zrąbaną więc przez najblizszy czas nie bede podawal swoich kilogramów.

Dziś kolejne cwiczenia, mniej żarcia. byleby do przodu

Zamieszczone przez ugi3

Wczorajszy dzien na plus. Troche cwiczen, lekkie zakwasy co jest informacja ze miesnie pracowaly. Z jedzeniem rowniez dobrze.

Powolne rozkręcanie to najlepsza metoda

I znów słomiany zapał, przez ostatnie dni nie zrobiłem nic. Ale stresuje sie pisaniem pracy licencjackiej wiec na cwiczenia nie mam glowy. Bede cwiczyl na tyle na ile bede mial sil.

Priorytety muszą być i pamiętaj że każde Nx10 minut ruchu się liczy i to znacznie więcej niż ZERO. Plus, trochę ruch to idealne lekarstwo na brak chęci do pisania pracy licencjackiej, przerwy i regenracje trzeba robić

I jak tam siły?