Wątek: O tym jak chudnę

Jestem, bo w końcu siadłam w pracy na moment. Praca wali mi się na głowę, wchodzi drzwiami, pcha sie oknami itd.
Ale pracy jeszcze nikt nie przeronił, więc sobie chwilę popiszę

W pieninach było cudnie. Odpoczełam, opaliłąm sie ociupinkę. I wróciłam kontuzjowana.
I to 2 razy: raz bo cos mi sie z pieprzykiem działo strasznego: spuchł, piekł, poczerwieniało wkoło. Ale już jest ok!
A po drugie to miałąm najprawdziwszy górski wypadek. Szliśmy sobie w niedzielę z Trzech Koron, przeżywszy burzę na samym szczycie, walące sie drzewa po drodze. Przez parę metrów droga była paskudnie stroma, wąska, błotnista, śliska, a wkoło tylko kolczaste krzaki. Nie sposób było sie nie pośliznać. Leżeliśmy wszyscy. Ja też i to o tyle nieszczęśliwie, ze udeżyłam kością policzkową w jakiś wystający konar. Głowa mi tylko podskoczyła i mózg sie chyba przemieścił. A wszystko trwało ułamek sekundy. Nawet nie zdąrzyłam się zorientować.
Skutkiem tego mam siniaka na policzku i ból przeogromny.

Ale zadowolona jestem baaardzo. Byliśmy na Sokolicy, W wąwozie Homole, na Wysokiej, na Trzech Koronach, na spływie Dunajcem, i oczywiście w Czorsztyni i Niedzicy. POzostał tylko niedosty i na pewno jeszzce tam wrócimy.

Kasiu: pralka okazała sie zapchana proszkiem. Sytuacja opanowana. I pranie już nawet 2 razy było.

Gosiu: jako pecha to ja tego nie traktuję. Nie ma co kusić losu. Ot po prostu życiowe przypadki

Kaszaniu: zdjecia będą popołudniu.

O jojo... mam nadziej ze juz sie skonczyly te losowe przypadki...
Wyprawa górska brzmi bardzo niebezpiecznie...
Uściski.

Emilko .... czy Ty nie powinnaś czasem zbadać sobie tej swojej biednej kontuzjowanej głowy? skoro Cię boli a z tego, co piszesz, uderzenie było dość silne!

Fajnie, że odpoczęłaś, że złapałaś opaleniznę, ale martwi mnie ta Twoja głowa

Gosiu: mąż mi mówił, że wyglądało to strasznie i mam szczęście, ze nie widziałam. Ja już też mam nadzieję, ze koniec przypadków. Chociaż jak wracaliśmy to bocian nede mną latał jakoś tak podejrzanie

Kasiu: jestem pod stałą mężowską obserwacją. I sama nad sobą sie trzęsę. To moje pierwsze zdarzenie z głową w roli głównej. Reaguję prawidłowo, wszystko mi dział, nie mdleję, nie pozapominałam, więc chwilowo lekarza unikam. Jak tylko poczyję sie nie to, ze źle, a choć niepewnie to pójdę do lekarza. Mam go w sumie 2 piętra niżej

Przed chwilą dowiedziałąm sie, ze niemieckiego jednak nie mam. Wychodzę o 15, kupię sobei warzywka. Odbiorę zdjecia z Nikonka. Zrobie kolejne pranie. I poodpoczywam

Jezuuuu Emilaa! Oszalalas chyba! Idz do lekarza! Z glowa nie ma zartow Kiedys jako dziecko spadlam z hustawki ( w przedszkolu) i w zasadzie nic mi nie bylo....ale moja przezorna mama zabrala mnie po 2 dniach do lekarza i sie okazalo, ze mialam wstrzas mozgu

Mam jednak nadzieje, ze u ciebie nie jest tak zle..w koncu Ty sama najlepiej znasz swoj organizm Mimo wszystko, lepiej dmuchac na zimne

Tagottko: byłam w przychodni. Zapisałam sie na jutro. I o tyle dobrze, że jutro i neurolog przyjmuje. Szczerze to mam nadzieję, ze żadnych wstrząsów nie mam. Za to poradzą mi coś na podpuchnięty i siny policzek.

zaraz, zaraz a co z pieprzykiem, bo ten mnie bardziej martwi. Koniecznie powiedz o ty jutro lekarzowi. KONIECZNIE!!!!

KOaszaniu, dobrze, ze mi przypomniałaś. Pokażę!

no

O, no właśnie, jeszcze pieprzyk! dobrze, że Kaszania czuwa