Wątek: ewolucja

DZIEŃ 4/I

SPOWIEDŹ: 1600 KCAL
RUSZANKO: 0

Kalorie pochodziły głównie z mleka z masłem i czosnkiem i z tłustego rosołu.
Wczoraj dostałam obiecaną kłódkę. Kaszaczek mój ulubiony natychmiast ją zainstalował i tadam: NIE JADŁAM W NOCY
Obudziłam się lekka jak piórko, szczęśliwa i gotowa podjąć pracę w balecie

Niestety mam postawione bańki i muszę leżeć placusiem. Noc świętojańska w moim gardle jakby mniejsza, ale oczki ciągle czerwone i zaropiałe.
Muszę zmykać, bo Bogduś właśnie parkuje w garażu i jak zobaczy, że nie leżę to znów będzie mnie bił

Kaszaniu,
pięknie dajesz radę. Trzymam mocno kciuki za sukcesy dietowe.
Kuruj się i sił nabieraj bo ćwiczyć trzeba, spacerować i wiosną się cieszyc.

Z poza dietowych tematów to czekam na opowieści o Kaszakach

Kaszaniu nawet nie wiesz, jak się cieszę, że wróciłaś........... Twoje teksty rozbawiają mnie do łez......... Mam nadzieję, że kiedyś poznam Cię osobiście...........
Życzę samych sukcesów na dietkowej drodze
Pozdrawiam

Kaszaniu kochana, buziaki Ci wysyłam sobotnie i życzę zdrówka
brawa dla Ciebie za nocne nie podjadanie, a dla Twojego Kaszaka za zainstalowanie kłódki
oj, mówisz że miałaś ochotę zatrudnić się w balecie
to musiało być wspaniałe uczucie, być tak leciuteńką jak motylek
pozdrawiam całą Rodzinkę

DZIEŃ 5/I

Dzisiaj się chwalić nie będę, bo nie mam czym
Kalorii nie liczyłam. Nie jadłam jak zwykle i słodyczy w dalszym ciągu też nie, ale po takim dniu na pewno nie schudnę.
Cały czas leżę, a tak strasznie chciałabym już zacząć ćwiczyć. Energia mnie rozpiera, a Kaszak bezlitośnie mnie uziemił w łóżku.
Czytam i czytam i czytam i chociaż lubię to już mi bokiem wyłazi.

Rodzinnych historii będzie już pewnie mniej, bo dzieci starsze to i mądrzejsze (ha ha ha ha sama się w głos uśmiałam he he). Zuza mi ostatnio doniosła, że jeśli ktoś w przedszkolu zrobi dobrze całe zadanie, to potem wszyscy się na niego gniewają. Wytłumaczyłam jej oczywiście, że to niekoleżeńskkie i niegrzeczne zachowanie.
- Nie martw się mamusiu - pocieszyła mnie moja cór - na mnie się dzieci nie muszą gniewać.......
No i to niestety prawdą jest.

BEATKO - za to wieczorem to mogę za balast w łodzi robić. Z tej radości, że w nocy nie jem troszku za bardzo odpuściłam sobie w dzień. Cały czas mam nadzieję, że w jakiś piękny dzień uda się Ciebie zwabić do Starej Miłosnej

ASIU - ja też mam nadzieję, że uda nam się spotkać. Chciałabym tylko troszku schudnąć do tego czasu żaeby się nie spalić ze wstydu.

EMILKO - a propo cieszenia się wiosną.....Kaszak nawoływał mnie z sypialni
- żoooonooo, żonoooo chodź na sex - ponieważ oglądałam fajny film udawałam, że go nie słyszę. Za 6tym razem słyszę
- mamo nie słyszysz tata woła cię na sex, idź już bo mi przeszkadza w czytaniu - to Bartek, który od dwóch godzin udawał, że śpi a czytał pod kołdrą
Okąd Bartek polubił czytanie musimy być bardziej czujni

WASZKO - dziękuję za życzenia - zarąbiste. Nie wykasuję ich tylko będę trzymać ku pokrzepieniu.

GAYGA - nie mogę zamknąć kuchni, bo jest w aneksie, a saluun nie ma drzwi Nocne jedzenie zrobiło mi się przez karmienie piersią Zuzki (przez 2 lata). Zmora dopinała się do cyca i całą noc doiła. Spadał mi cukier, więc wstawałam coś zjeść....i tak już zostało
Mam nadzieję, że kłódka załatwi sprawę.

GOSIU - sama nie wierzę, że znowu stanęłam do walki, ale to chyba lepsze niż dezercja. Ależ z Ciebie mały-wielki gigancik.

Kaszaniu,
no pociechę z dzieci to Ty masz A ile się one przy was nauczą
Proszę o więcej, bo przyda mi się takie poprawianie humoru.

Co do kłódki, to niewątpliwie załatwi sprawę. Tylko trzeba wziąć pod uwagę ile zeszło Ci uczenie się nocnego jedzenia. Mnie ostatnio wyszkolono i mądra jestem . Dobra, ale przecież nie o to chodzi. A więc: człowiekowi potrzeba ok 3 miesięcy żeby przestawił sie na nowe, zaakceptował zmianę jako nowy nawyk. Siłę masz, wiarę, tez, motywacji masę, kłódkę - więc musi się udać.
I musisz być dla siebie dobra (co nie oznacza nakarmienia się), bo każda zmiana to ból.
O i wymądrzyłam się, no ale w sumie unia za coś płaci.

Miłej niedzieli.

Mil - wymądrzaj się bardzo proszę, bo im więcej wymądrzania tym ja mądrzejsza. Mój największy problem polega właśnie na tym, że nie potrafię być dla siebie dobra, a jedyną formą dogadzania sobie było jedznie, no i używanie Kaszaka Z całym szacunkiem i nie ujmując nic Kaszakowi - to chyba jednak za mało!
Obawiam się, że dla mnie 3 miesiące na zmiany to też malutko, bo ja sparta prawie jak Zuza jestem (choć nie tak kreatywna ). Nastawiam się psychicznie, że odchudzanie to nie liczenie kalorii, ale proces, który będzie trwał i trwał aż do końca życia. Może się uda i nadejdzie taki dzień, że porozpaczam nad moimi 62 kg Nie mogę się już doczekać

Kaszaniu, będziesz rozpaczać, nawet jak będziesz ważyć 60 Gwarantuje Ci to. W sklepie, przed lustrem i wieszakami. No bo zawsze da sie coś poprawić. I my to zawsze widzimy.
Podejście do diety masz przepięknie słuszne. To nie kalorie i nie liczenie, nie ćwiczenie i minuty, a przede wszystkim proces nie-przejściowy.
Nie raz się przekonałam, że grubasem (chociaż może nawet te maxymalne 68 kg to nie tragedia) mentalnym będę do końca życia. Było nawet tak jak ważyłam 51 kg.
Wystarczył jeden cukierek, ciastko, kanapka i ruszała lawina. Nawet jak ostatnio powiedziałam sobie, ze nie jem słodyczy, a dostałam jednego wafelka to 2 tygodnie się uspokoić nie mogłam (czyt. jadła co mi w ręce wpadło ).
Bo jak powiem sobie, że nie jem słodyczy, to przecież mam nie jeść. Zjem jedno maleństwo i już mam poczucie, ze całą dietę zmarnowałam, a skoro zmarnowałam to przecież mogę dalej
Poza tym jak zobaczę coś co lubię, to muszę! Nie pomaga tłumaczenie, ze przecież kolejny kawałek będzie smakował tak samo i że zjem to jeszcze kiedyś.
I to właśnie jest ten mój grubas wewnętrzny.
Pewnie masz swojego podobnego

Co do dogadzania sobie to bardzo mi się podoba, że napisałaś

było jedzenie, no i używanie Kaszaka

.
świetne jest to było. Poza tym przecież lubisz robić inne rzeczy: a czytanie, a spacerki, a pisanie na forum. Wiem, zenie może to się równać z Kaszakiem, ale
I jestem pewna, że sobie coś jeszcze znajdziesz. Są przecież kremy, kąpiele, inne kosmetyki. No i mogą być ćwiczenia. Tu pożytek jest podwójny, bo nie dość, że spalasz, to jeszcze nie masz możliwości wzięcia czegoś do łapki

Kaszaniu Kochana dasz radę. Uściskuję!

Kaszaniu
i w tym tkwi problem,że stawiamy wszystko i wszystkich przed sobą trzeba się nauczyć zdrowego egoizmu - wszyscy będą zadowoleni jak będziesz Ty sama zadowolona wiem,ze mi łatwiej, bo dzieciaki bezobsługowe sie zrobiły, nawet ostatnio chętni do pomocy, obiady gotują / tylko rachunki za telefon mi wzrosły od pytań typu - to najpierw mam usmażyć cebule czy mieso? / dodatkowo zajęło mi lata całe ustawienie sie psychiczne po toksycznym związku, nauczyłam sie akceptować siebie, nie obwiniać za nie swoje grzechy....a tak w ogóle to polecam:
[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

co prawda część zajęć juz się odbyła, ale może znajdziesz jeszcze cos dla siebie część wykładów jest darmowa, warto skorzystać chocby z nich

Pytałaś o Mixera - dorosły pies się zrobił, kastrację rozważam - jest taki ogólnopolski program , który rusza od 24 marca - chodzi o wzięcie odpowiedzialności za swoje zwierzę Roger co prawda nie jest agresywny, zle pewnych typów ludzi i psów nie lubi i wtedy jest jazda paru wrogów mi przybyło z powodu psa

Dobra
powymądrzałam się, zaraz spadam do Mamy / nie wiem czy doczytałaś, pewnie nie bo jak przebrnąć wstecz wszyskie wątki - w sierpniu zmarł mój Tata po długiej chorobie, staram się spędzać z Mamą w miarę dużo czasu, bo odsunęła się od ludzi i żyje tylko faktem,ze musi spłacić raty za okna, a potem to już może umierać......nie pomaga,ze minęło już pól roku.....teraz straciła zajęcie, które zmuszało ją do wyjścia z domu 2x w tygodniu.....i tak smęcę tu u Ciebie



Pozdrawiam
***
Grażyna

DZIEŃ 6/I

SPOWIEDŹ: 1.220

9.00 kawa z mlekiem (30)
10.30 Muslii + mleko (273)
14.00 ziemniaki + surówka + jajko sadzone (380)
16.00 jabłko (65) + banan 5og (65)
18.00 makaron razowy + surówka +pesto + oliwa (374)
18.30 orzeszki ziemne 10g - (60)

RUCH:
- rowerek stacjonarny - 6km (20 minut)
- ćwiczenia 35 minut

Wczoraj jadłam to co wszyscy, bo nie miałam siły oddzielnie dla siebie cudaczyć, tylko porcje nakładałam maleńkie Po odejściu od stołu czuję książkowy niedosyt, bo baaardzo się pilnuję żeby nie było więcej niż 300g. Niezbytbardzo mi z tym wygodnie, ale trzymam Emilę za słowo, że przyzwyczaję się za trzy miesiące.
W nocy błąkam się i tłukę z głodu Budzę się regularnie i szukam, szarpię te nieszczęsne drzwi od lodówki, a nawet mówię sobie, że się poddaję i chcę być gruba na zawsze....Okazuje się, że kłódka to było jedyne mądre rozwiązanie.
Najdziwniejsze, że rano wstaję i nie jestem już głodna, za to potwornie niewyspana.

GAYGA - strasznie mi przykro z powodu taty. To okropne patrzeć jak rodzice przestają sobie radzić i musimy się nimi zająć. Moja teściowa, po śmierci męża kompletnie zdziecinniała. Oczekiwała, że synowie zastąpią jej męża, a jeśli nie poświęcili jej tyle czasu ile chciała to straszyła nas, że popełni samobójstwo. Niestety nie była gołosłowna. Teraz jest już dużo lepiej, ale pierwszy rok był na prawdę ciężki.
Dobrze, że Twoja mama ma Ciebie.
Muszę się wreszcie nauczyć dbać o siebie. Właściwie to nawet nie wiem od czego zacząć. Może właśnie od tej nieszczęsnej wizyty u fryzjera i kupna butów
Jeszcze nie nadrobiłam zaległości na dietce. Robię to bardzo powolutku, a do tego niechcący znalazłam fajny pamiętnik i mnie wciągnęło - polecam 123mr, bardzo mądra dziewczyna i fajnie pisze.
Dojrzewalnia róż jest super. Na pewno znajdę coś dla siebie (jej jak to dziwnie brzmi - coś dla siebie )

MILASKU - wiem wiem, że będę rozpaczać, bo już to przerabiałam. Tak naprawdę gruba to jestem od urodzenia Zuzanki. Wcześniej sen z powiek spędzało mi 57 kg po urodzeniu Bartka, bo ja całe życie szkieletorek byłam.....zupełnie jak moje dzieciorki.
Mój grubas wewnętrzny rozpasał się na dobre. Jedynym lekarstwem jest absolutny odwyk od słodyczy. Nie potrafię w żaden sposób kontrolować ilości zjadanego cukru.

Takie ble ble ble to moje pisanie dzisiaj, bo strasznie jestem śpiąca, a do tego dzieci siedzą mi na głowie. Wpadnę na dietkę później, jak już będę w lepszej kondycji.