Wątek: Moje menu

witaj pantanal -dzieki serdeczne za wizyte,jak rowniez za troske o mnie.Jestem na siebie wsciekla,ze nie potrafie sobie poradzic z tym ch......suwaczkiem.A ze choruje na nadcisnienie to nietrudno o takie wyprowadzenie z rownowagi.Staram sie i z reguly potrafie zapanowac nad emocjami ,ale w tym przypadku walczylam z tym od kilku dni i chyba zmeczenie nerwy doprowadzilybi mnie do o male co do odwiedzin w szpitalu.Wcieklam sie doslownie na swoja bezsilnosc.Ale mysle,ze ten incydent nauczyl mnie juz ,ze poprostu jak juz nie bede dawala rady z komputerem to mam to zostawic i wrocic pozniej ,albo poprostu nie wracac do tematu.Mysle,ze taka szkola byla mnie potrzebna Pozdrawiam serdecznie i jeszcze raz dziekuje za odwiedzinki.

Sam miałem problemy z nadciśnieniem. Przez nie mam arytmię serca, poszerzenie aorty i niedomykalność zastawki aortalnej. Kilka razy leżałem w szpitalu na trzepotanie przedsionków. W tym wszystkim oschudzanie bardzo mi służy, no i dobre leki z biosotalem na czele. Pozdrawiam serdecznie!

witaj
Ja tez miałam arytmie -ale podejrzewam ,ze dieta troche poprawiłam stan serducha
pika niestety -tylko wtedy kiedy przedawkuje alkochol --musze baaardzo uwazać.
wtedy asparginem sie ratuje.
co do trzecich zębów -to tez szkoda bo drogie okrutnie
mnie koronka kosztowała 400 zł!! dentysta jak mi zrobił przegląd i obiecał góre poprawic -to zaśpiewał 4700 narazie poczekam - :P

Pantanal Ty mnie nie denerwuj
Starość to sie zaczyna tak gdzies po 75. A moja mama ma więcej i ciągle mówi, ze cos będzie robić na starość, albo coś odkłada, żeby mieć na starość. Ostatnio zastanawiała sie czy na starość bedzie mogła jeździć samochodem - za kierownicą oczywiście.
Więc Ty do starosci to jeszcze...

Trochę w tym mojej kokieterii. Czyż nie wiesz, że mężczyzna jest jak wino: im starszy... Pozdrawiam z jesiennym słońcem
Nb. pewna pani uznała, że bardziej jej odpowiada moja postać na pierwszym z prezentowanych tu w stopce zdjęć. Napisała dosłownie: "Wg mnie trochę kg dodaje Panu męskości". No i odchudzaj się tu człowieku
Krysial! Mam nadzieję, ze dolepienie do całościowej protezy małego fragmencika nie będzie takie drogie. Może się jednak okazać, że nadzieja jest matką głupich!

Ale właściwie to mi nie do śmiechu. W pracy miałem ogromną, a niezasłużoną przykrość. Dopiero dziś poszedłem na dłużej w plener i trochę mi przeszło. Ale wczoraj ...pierwszy raz od 7 miesięcy sięgnąłem po wódkę. Klęska. Przy mojej arytmii i diecie

No to nakrzyczę na Ciebie. Dziwny mam dzień tutaj, ciagle kogoś napominam. Mam nadzieję, ze jak ja coś zawalę to też się znajdzie ktoś, kto mnie pogoni.
Wódka nie likwiduje problemów, a stwarza nowe. Jeśli te siedem miesięcy izolowania sie od niej to tylko dieta i aż zdrowie /myślę, że nie odwyk/ i dotychczas nic Ci się nie stało, to pomyśl i wracaj na właściwe tory. Problemy w pracy są zawsze, przecież to wiesz, a że czasem wrzucone nie na tego człowieka co trzeba...
Otrząśnij się, nie daj się przytłoczyć i... do pracy... tutaj.
Wszystko się ułoży
i będzie

Dziękuję za to, że nakrzyczałaś na mnie. Nie byłem na odwyku, w maju zerwałem z piciem z własnej woli. A reakcja mojego organizmu po tylu miesiącach na nie tak wielką w końcu ilość wódki była dla mnie dostatecznym sygnałem ostrzegawczym, że nie tędy droga.
Wczoraj ruszyłem sobie na 3 godziny w plener, korzystając z pięknego dnia. W dużej mierze zdołałem się otrząsnąć z moich zmartwień, choć w postępowaniu wobec mnie widać cechy mobingu. Szczególnie wstrętne wobec człowieka idącego za parę miesięcy na emeryturę.
Widzę u Ciebie ciągły postęp. Gratulacje! U mnie waga stoi, ale też jem ostatnio trochę podobnie jak Krysial. Muszę postępować bardziej konsekwentnie. Ale może to już zmęczenie półrocznym odchudzaniem?

Jakoś wszystko się ułoży ,zobaczysz.A jeśli chodzi o wagę to wkońcu musi ruszyć.
Miłego i spokojnego wieczoru.Dzięki za odwiedzinki.

Wczoraj znów ruszyłem około południa na trzygodzinny spacer. Humor miałem gorszy, niż poprzedniego dnia. Przechodząc obok sklepu z alkoholem (jakiż on jest dostępny!) miałem wielką chęć wstąpić i kupić "setkę". Czy by się na niej skończyło, nie wiem, wiem jednak, że nawet ta setka jest zabójcza dla mojego serca i psychiki. To mnie powstrzymało! Siedem miesięcy wytrwałem na trudnej drodze, mam nadzieję przy niej pozostać! Wam wszystkim serdecznie dziękuję za pomoc i wsparcie: Krysialku, Psotulko, Siringo, Arleto, Anoxo, Xixatuschko i pozostałym miłym Paniom i Panom, którzy mnie tu odwiedzali!
Moja waga jakby chciała spadać. Jak mi Siringa radzi, wrócę do pracy tu na forum i znów przedstawię moje jadłospisy. Może i dziś wieczorem?