Wątek: lost in the supermarket

Dylemat..

Spędziłam trochę czasu ukadając mój plan żywienia na po-urlopowe tygodnie - i muszę przyznać, że nawet mi to zgrabnie wychodzi.. książka "Montignac Nad Wisłą" jest całkiem przyzwoicie opracowana, więc pomysłów nie brakuje.. cóż z tego, gdy w torbie jednak leży zapakowane całe pudełko batoników PrincePolo (taki prezent od babci). No nic.. będzie chyba dla gości (a dla mnie ćwiczenie silnej woli).

Dylemat pojawił się w trakcie opracowywania planu.. pracuję na zmianę nocną, więc w dzień raczej śpię - jak dostosować sobie posiłki? Do tej pory jadłam śniadanie o 8 wieczorem, obiad o 2 w nocy, a kolacyjkę o 8 rano (z tym, że moje śniadanie bardziej przypominało obiad właściwy). Logicznie rzecz biorąc - swój 'dzień' zaczynam w nocy, więc wówczas powinnam spożywać śniadanie - ale biologicznie chyba nie jestem tak do końca przestawiona na taki tryb życia, bo to zawsze po pracy moje posiłki były raczej w formie śniadania.

Jedzenie w pracy to też sprawa skomplikowana. Byłam zawsze pupilką kucharki i zawsze dostawałam wieelkie porcje jedzenia.. zawsze mi coś odkładała.. jak poprosiłam o kawałek - dostawałam dwa. Czasem były zamówienia specjalne - poprosiłam o surową marchewkę - dostałam wraz z dwoma pączkami. Ona po prostu miała misję: dokarmić mnie (i utuczyć). Zawsze nam jeszcze do stolika doniesie jakieś smakołyki - i my tak jemy, by nie zrobić jej przykrości.. Jakiś czas temu rozpracowałam jej okrutny plan utuczenia mnie i oświadczyłam, że teraz obiady będę sobie z domu przynosić.. patrzy teraz na mnie jak zbity pies.. ale będę twarda - jak będzie trzeba powiem, że NIENAWIDZĘ tego całego angielskiego żarcia.. (a ona odpowie 'huh?")

no rzeczywiście nielada owoc do zgryzienia.
jest taka dziewczyna na forum - Triskell, ktora mieszka w Stanach i prowadzi tryb życia ciut podobny do Twojego. tzn. wstaje jakos popoludniu [2-3 czy jakos tak] i chodzi spac nadranem. wiec moze jej zapytaj jak to z nia jest...

a moje osobiste zdanie jest takie, ze pierwszy posilek powinnas miec zdecydowanie jak najbardziej weglowodanowy, bo to pierwszy posilek i jeszcze dzien. a potem bardziej bialkowe i warzywne.

co do kucharki to moze jej powiedz po prostu, ze się odchudzasz i ze bedziesz jesc ale tylko odchudzone potrawy. moze zrozumie a jak nie to dalej stosuj swoja metode.

powodzenia.

Dzięki.. spróbuje się z Triskell skontaktować! Może ona mi pomoże

a tak całkiem poważnie - to chyba na mnie najlepiej działa stres. Od razu odechciewa mi się jeść.. dziś nawet nie byłam w stanie przełknąć kolacji..

a czym stres spowodowany?

głupia sprawa.. podróżą. Jutro jadę do Gdańska.. w środę wylatuję do UK. Smutno mi jakoś znów rozstawać się z rodziną.. tak nawet łezka mi się w oku kręci..

a dla poprawienia nastroju, żeby smętnie nie było..
wczoraj i dziś spotkały mnie wielkie niespodzianki
dostałam od rodziny śliczne prezenty..
odezwali się do mnie znajomi, z którymi już dawno nie miałam kontaktu

hej
tutaj jest wątek Triskell. polecam, bo można się wielu ciekawych rzeczy dowiedzieć o zrzucaniu sadełka chociaż trudno przebrnąć przez ponad 500 stron

szczęśliwej podróży dzisiaj

Jak ja bym chiała, żeby mi się jeść nie chciało.... w stresie szamam ile się da.

Doleciałam już do tej mojej Anglii.. i nawet jakoś nastrój mi się poprawił.. i chyba wiem czemu.
Już nie jestem jedynym grubaskiem w zasięgu wzroku.. na ulicy mijają mnie dużo większe panie. Mimo wszystko motywacja dalej silna.
Teraz się zacznie walka. Już jest kilogram mniej na zachęte

Pozdrawiam

podobno tam tak jest...nie sprawdzałam, ale w polsce jest obsesja odchudzania i faktycznie u nas grubas to widowisko
ale może ty zapoczątkujesz tam dobry zwyczaj
trzymam za ciebie dalej mocno

Zadzwonił dziś kolega z pracy z ważną informacją

Weź koniecznie własny lunch ze sobą do pracy. Zmieniła się firma obsługująca naszą kawiarienko-stołówkę i jedzenie jest okropne! (dziwne stwierdzenie jak na Anglika) .. do wyboru masz głownie frytki z frytkami i jako surówka frytki.. ceny też poszły w góre, więc weź koniecznie swoje jedzenie, bo na pewno Ci nie będzie smakować

no i okoliczności przyrody mi sprzyjają.. dziś jeszcze podrażnie w pracy rodaków gołąbkami, które mi rodzinka zapakowała na drogę.. a od jutra Montignac... zaczynamy!

--
Korni - tak Anglicy zaraz w ślad za Amerykanami stają się narodem otyłym, ale oni bynajmniej się tym jakoś nie przejmują - przynajmniej takie wrażenie sprawiają

Hej Halwaya,

USA jest krajem kontrastow - ja np. nie widuje praktycznie ludzi bardzo otylych, bo na mojej uczelni panuje kult sportu i ciala (haha, ja taki wyjatek z Polski jestem ). Bez generalizowania, ale otylosc dotyka glownie tych mniej zamoznych, ktorzy kupuje junk food (bo to najtansze), nie stac ich (albo szkoda im kasy) na karnet na silownie, a glowna rozrywka jest siedzenie na kanapie przed tv i podjadanie. Z drugiej strony, wsrod moi znajomych ze studiow codzienny jogging czy silownia jest uznawanego za cos normalnego, nie wspominajac juz o wyczynowych sportowcach, ktorych mam na uczelni ponad 50%. Sama staram sie trzymac perspektywe, czyli nie zwracac uwagi na wyglad innych - jest ciezko, ale da sie zrobic .

halawayko, wejdź na wątek triss, ona też ma podobny rozkład dnia i jakos sobie z tym poradziła

a co do frytek...to hm...jeśli są z surówką, to może sama surówka??

co do otyłości, to zgadzam się z tym co saccharine napisała...i w sumie u nas jest to samo, jak masz kasę to jesz zdrowiej, masz kasę na siłownię, kremy anty i inne specyfiki np tabletki wspomagające...a jak nie masz...to jesz chleb

niestety...ja kasy nie mam, a chcę schudnąć i to zrobię bez wspomagaczy

pozdrawiam