Wątek: Pamiętnik moominka...

Hej Moomin!
Sama sie do siebie ciesze,gdy pomysle sobie,ze 7 juz tak blisko.U Ciebie tez juz sie pokaze za jakis czas.Pamietaj,ze to tylko od Ciebie zalezy .
Co do jedzonka to bardzo wskazane jest planowanie posiłkow,bo unikamy wtedy takiego głupiego podjadania i łapania byle czego" na biegu"
W gazetkach jest pełno fajnych przepisow ...warto probowac i sobie dogadzac zdrowym jedzonkiem.
Ja do sera białego jakos sie nie moge sie zmusic,ale za to jadam serek wiejski light.Dietetyczka dała mi super mysl dodawania go do warzywek.Pyszna kolacja

Witajcie w ten paskudny poniedziałkowy ranek

Myślałam ostatnio o zrezygnowaniu z ostatniej filiżanki kawy, którą piję na śniadanie, ale pogoda skutecznie wybija te pomysły z głowy. Czy u was też jest tak brzydko na dworze? Ciemne chmury niemal dotykają ziemi, ciśnienie spada prawie do zera (jeśli przesadzam, to tylko trochę ), a biedny niskociśnieniowy moominek zastanawia się, czy jest w ogóle sens wychodzić z łóżka...

Anikas9, jeśli tylko będę w stanie, na pewno ci pomogę Nie mam tabel kalorycznych w głowie, ale za to trochę książek, wycinków z gazet i własnych zapisków, poza tym mam też lekką obsesję, że każda kaloria ponad 1000 zamieni się w kilogram sadełka, ostatnio pokonywaną przez coraz silniejszą rywalkę głoszącą uparcie, że każda "niezdrowa" kaloria w ramach 1000 od razu zawrze przymierze z komórkami tłuszczowymi

Trycka, siódemka na wadze, ha, jak do niej dojdę, kupię sobie wagę elektroniczną i będę codziennie sprawdzać, że to prawda A u ciebie to tuż, tuż... wspaniale dziewczyno Jadłospisy dzienne planuję od dawna, sama robię zakupy, więc nie grozi mi i nie zdarza się podjadanie, czy też łapanie byle czego. Pisząc o próbach zdrowego odżywiania miałam na myśli, że dieta 1000 kcal dostarcza organizmowi niemal minimum kalorii do sensownego przeżycia i chciałabym, aby było to jak najbardziej wartościowe 1000 kalorii. Ostatnio przekonuję się do rzeczy, które nie zawsze mi smakują, ale świadomość, że jem zdrowo, pozwala mi bez problemu dopieszczać organizm sałatką z kiełków i kaszą gryczaną zamiast wafelkiem. Sama jestem tym zaskoczona, zawsze lubiłam dobre jedzonko, ciasta, czekoladę ubóstwiałam, a tu taka odmiana. Nie wiem, jak długo potrwa ta faza, mam tylko nadzieję, że jak najdłużej ...

Zamieszczone przez Moomin

Anikas9, jeśli tylko będę w stanie, na pewno ci pomogę

Dziękuję bardzo
No to mam pierwsze pytanko chlebek pełnoziarnisty ok. 30 g kromka czy to ok 80 kcal? z góry dzięki za odp

Aniu nie obraź się, ale myślę że powinnaś poszukać potraw w spisie w dzienniczkach. Dużo szybciej uzyskasz wtedy brakujące ci informacje odnośnie kalorii.
Ja wogóle dzienniczek zjedzonych kalorii prowadzę w necie bo wygodniej
polecam tą metodę

Witaj Aniu, przepraszam, że odpowiadam tak późno, ale ostatnio mam pełne ręce roboty i ciężko znaleźć chwilę, żeby popisać na forum. Wspaniale, że próbujesz trzymać się 1000 (poczytałam sobie Twój pamiętnik ), licznik kalorii z tej strony na ogół wystarcza, ale nadal podtrzymuję chęć pomocy w trudniejszych przypadkach. Kromka ciemnego chleba (ok 30g) ma ok. 68 kcal, ale na pewno to już odkryłaś

Hej Moominku
dzięki za pomoc rzeczywiście trochę wczoraj poszperałam pokukałam na tabele i obiecuję takimi drobiazgami które mogę znaleźć w tabelach nie zawracać Ci głowy

Dzięk Emkr - korzystać będe z tego dzienniczka na dietce.pl, a poza tym to mam już tabele tak więc mam nadzieję, ze już sobie będe jako tako radzić

Moomin miło mi , ze zaglądnęłaś na mój pamiętniczek pozdrawiam gorąco i miłego dnia życzę

Dzisiaj wypadała mi wizyta u endokrynologa plus oficjalne ważenie, miałam zapytać się o dietę, zwiększyć dawkę hormonów, bo stale idę na minimalnej, a objawy niedoczynności niestety nie znikają. Takie były plany... Wstałam przed piątą, żeby zdążyć na wizytę o siódmej - swoją drogą nie wiem, co mnie skłoniło do wybrania takiego terminu, wczesne wstawanie jest dla mnie czymś wielce nieprzyzwoitym. Ale wstałam, pojechałam, umarzłam, a na miejscu okazało się, że lekarki nie ma do 26 czerwca i nie wiadomo kiedy wyznaczą następne terminy. Bardzo mi zależało na tej wizycie, ostatni raz byłam kilka miesięcy temu, za długa przerwa, a szanse, że przyjmą mnie w lipcu, nie są największe. Prawdopodobnie będę musiała pójść prywatnie, co gorsza bez wyników, bo opis usg i biopsji moja lekarka trzyma gdzieś u siebie, nie w karcie. Jednym słowem - koszmar... Wracałam wściekła, nie lubię, kiedy rzeczy nie idą tak, jak je sobie zaplanowałam, ale wściekła też na siebie, że nie zadzwoniłam wczoraj i nie sprawdziłam, wściekła na lekarkę, że już drugi raz od wiosny robi mi taki numer z urlopem, wściekła na polską służbę zdrowia, że nie jest w stanie zapewnić drugiego endokrynologa w przychodni i wymusza prywatne wizyty, generalnie wściekła na cały świat... I nagle zapachniało mi gorącymi bułeczkami, słodkimi, pikantnymi, pizzami... To piekarnia wystawiała właśnie świeże pieczywo, bardzo dawno niczego od nich nie jadłam, a tak lubiłam zwłaszcza rożki z serem i szynką w cieście francuskim, drożdżowe z cebulą i boczkiem, francuskie z orzechami i drożdżowe cynamonowe ślimaki... I przypomniało mi się, jak smaczne to było, jak miło zapełniało brzuszek, jak syto i szczęśliwie się potem czułam, jak wszystkie kłopoty znikały i już, już miałam wejść i zrobić olbrzymie zakupy, kiedy zostałam uratowana przez ... babcię bazarową z truskawkami. Stała tuż obok, jak gdyby dając mi możliwość wyboru, więc zebrałam resztkę sił i rozsądku, kupiłam cały koszyczek i popędziłam na przystanek przerażona, że negatywne emocje tak łatwo mogą jeszcze wpływać na moje decyzje, że stare zakorzenione nawyki zajadania dołków trzymają się jeszcze mocno...

Potem nie miałam już problemów z trzymaniem się 1000 kcal - zjadłam dzisiaj prawie kilogram truskawek z naturalnym jogurtem, do tego na obiad 40 g razowego makaronu, kromkę chleba sojowego z twarożkiem na śniadanie, a na kolację makrelę z warzywami.

Ta rozpiska, którą podałam kilka postów wcześniej, a która miała być zdrowa i właściwa dla osoby pilnującej 1000-1200 kcal, jest dla mnie niewykonalna. Nie jestem w stanie wypić 2 szklanek przetworów mlecznych, nawet jeśli wliczymy w to twarożek, nie mogę jeść mięsa, odrzuca mnie, mam wrażenie, że żołądek nie trawi kurczaka, indyka, nie mówiąc o wędlinach, jem jeszcze czasami wędzoną makrelę, ale nie dość, że jest kaloryczna, to obawiam się, że zbliżam się już do granicy przejedzenia i znudzenia; 100 g pieczywa jest także poza moim zasięgiem - ostatnio jem kromkę dziennie, jedynie warzywami i owocami mogę się zajadać bez ograniczeń pilnując oczywiście kalorii. I choć wiem, że to absurdalne, żałuję, że wyszłam z tego etapu diety, kiedy jadłam wszystko to, co chciałam, byle mieściło się w 1000 kcal Muszę poszperać na stronach wegetarian i sprawdzić, czym mogę zastąpić mięso i czy jego brak w diecie może być przyczyną mojego paskudnego samopoczucia - czuję się osłabiona, senna, marzną mi stopy i dłonie, niemal identycznie jak kiedyś, kiedy próbowałam diety kopenhaskiej...

Na szczęście mam też i dobre wiadomości. Zważyłam się u pielęgniarek, co prawda to "obca" waga lekarska, ale mimo wszystko ufam jej bardziej niż domowym, więc po trzech tygodniach oficjalnie potwierdzam spadek wagi o 2 kilogramy, co już odnotowałam na moim suwaczku Ale jeszcze bardziej spadły mi wymiary - pod biustem o 3 cm, w pasie o 3, w brzuchu o 4, w biodrach o 3, w "zajączkach" o 2, w udach o 2-3 i w ramionach o 2, więc wydaje mi się, że rzeczywisty spadek wagi był większy, a na te 2 kg zapracowały mięśnie, w końcu dwie godziny intensywnych ćwiczeń dziennie musiały jakoś zaowocować

Moomin - gratuluje zmniejszenia wagi oraz wymiarów - BRAWO! A przede wszystkim przezwyciężenia pokusy

Ja tez dzielnie walczę!
W odróżnieniu od ciebie nie mam problemów z jedzeniem nabiału - uwielbiam jogurty i sery w najróżniejszych postaciach.
Co się zaś tyczy mięsa - ciężko mi się bez niego obejść (choć na widok tłustego i mnie odrzuca) - ja po prostu jestem mięsożerca

Co do samopoczucia - też zaczęły marznąć mi dłonie i stopy, a zwykl ejest mi za gorąco. No i odnotowałam że czasmi miewam lekkie zawroty głowy
Jak nic muszę zrobić badania, żeby ew. zweryfikować dietę i uzupełnić braki składników które to powodują.

Pozdrawiam!

Udało mi się zapisać do endokrynologa już na przyszły czwartek, bardzo mi się nie podoba ta minimalna dawka Letroxu przy moim schorzeniu tarczycy, a im więcej czytam w sieci, tym bardziej nie podoba mi się moja lekarka z jej permanentnym brakiem czasu i niemówieniem o mojej chorobie, na czym ona polega, jak będziemy leczyć, czy będą zmiany etc. Chyba najwyższy czas na zmianę lekarza...

Widzę emkr, że mamy podobne problemy... W przyszłym tygodniu też sobie zrobię podstawowe badania - morfologia, cukier, cholesterol, frakcje i zapiszę się do lekarza od schorzeń metabolizmu, do którego wybierałam się już na początku roku, ale sesja trochę zamieszała mi w planach i zrezygnowałam. Chciałabym, aby ktoś znający się na rzeczy skontrolował w końcu moją dietę i wyniki, bo nie może być tak, że mam przed sobą pracę do skończenia, ostatnie dwa egzaminy, a mnie nawet nie chce się książki otworzyć, tak nieciekawie się czuję

Dietę 1000 kcal trzymam idealnie, nie przekraczam, nie podjadam, nie kusi mnie domowe jedzenie, ani bliscy i znajomi zajadający się w mojej obecności smakołykami - wtorkowe niemal udane skuszenie na gorące bułeczki uznam za przestrogę i konieczność przyjrzenia się własnym uczuciom, zwłaszcza tym negatywnym, bo nie może być tak, że byle niepowodzenie (a nieobecność lekarza trudno nazwać jakąś tragedię) może mnie tak łatwo wpędzić w trwający choćby chwilę dołek. Nadal ćwiczę codziennie, choć czasami robię jeden dzień w tygodniu wolny, balsamuję się, od dwóch tygodni foliuję i cierpliwie wypatruję lipcowego ważenia pewna, że we wrześniu na 100% pojawi się 8 z przodu

MOOMINKU
Zainteresowana Twoją wypowiedzią u Birdget, zajrzałam do Ciebie i poczytałam.
I podobało mi się .
Również to, że Ty się nie miotasz ( ja mam nadzieję też nie ) ale szukasz,
weryfikujesz, sprawdzasz.
Życzę wszystkiego dobrego.Ania