Wątek: Tak dalej nie będzie!!!

Melduję, że posiadam wiadomości z pierwszej linii frontu
żaden scenariusz się nie sprawdził

Selva jest w tej chwili gdzieś z dala od cywilizacji ( to jej własne słowa ) i kuruje się tam. Z oczkami coraz lepiej Wraca w środę i zaraz zamelduje się na Forum
Wielkie podziękowania od Niej za Waszą troskę


zatem czekamy Sąsiadeczko

A ja wierze, że jest dobrze. Potrzebujesz czasu, żeby dojść do siebie. Czekam z niecierpliwością na jakieś wieści.

Zamieszczone przez puellcia

A ja wierze, że jest dobrze. Potrzebujesz czasu, żeby dojść do siebie. Czekam z niecierpliwością na jakieś wieści.

patrz post wyżej

Oj nie wiem czemu mi się ten post nie wyświetlił wczoraj...

ufffffff

Gosiu to do jutra buziaczki zostawiam

Dobrze, że wiadomość doszła!!!

I kurowanie z dala od cywilizacji (gdzie nie ma internetu? gdzie?!) brzmi intrygująco i jakoś tak błogo/spokojnie Zdrowia życzę!

Drum, drum, napięcie rośnie

Witajcie.
W końcu w domu. Od razu donoszę, że oczy mają się dobrze, od dwóch tygodni literki czytam na tablicy jak trzeba i samochodu używam. Jedno czasem trochę wolniej mi akomoduje, ale to powoli mija. Zdatność do latania sprawdzać będę za jakiś miesiąc - półtora, bo ponoć po takim zabiegu to się wszystko może jeszcze trochę zmieniać. Jak nie musiałam się meldować u lekarza co drugi dzień, wybyłam z chłopem co mnie nawiedził na wieś i tam sobie urzędowałam. Pomysł był średni, bo mało się nie zagryźliśmy, jak na mój gust C. za bardzo się przejął zakazem używania monitora - tv - itp. i ostro przeginał z egzekwowaniem go. Po tygodniu musiał wracać do siebie - po raz pierwszy się cieszyłam, że znika . Następny tydzień przesiedziałam w bieszczadzkiej głuszy, tam, gdzie byłam na sylwestra. A kolejny niespodziewanie w letnim domu rodziców sympatycznego makarona, co mi go brat na święta w chałupie zameldował. Na miłej wyspie, co ma i fakjne górki, i ładne morze wokół. I sama się sobie dziwię, że nigdy w tej porze roku nie jeździłam na wakacje. Żadnych turystów, sami tubylcy, bardzo mi ten luz i cisza i brak letniej komercji odpowiadały. Nie zajmowałam się zwiedzaniem, po prostu szwendałam się po miasteczku i okolicach... najczęściej starym skuterem .
Towarzysz zostawił mi dużo swobody, więc miałam czas i sposobność ogarnąć swój byt myślami. Wnioski nie są budujące. Zawodowo - trochę zaczęłam zbaczać z tego, co gdzieś mi po głowie chodzi, powrót do realizacji planów, które mi nie chcą wyjść z głowy będzie trudny... i kosztowny. I to jest mój główny wrzód na d.... .
Dieta - nie ma takowej. Nie obżeram się, ale wystarczyło 1,5 miesiąca bez regularnego biegania + sterydy, które jeszcze biorę, i szacuję, że jest mnnie 4-6 kg więcej niż na suwaku. Na wagę wskoczę za tydzień, po paru dniach jedzeniowego reżimu, jaki w domu na pewno łatwiej mi będzie utrzymać.
Prawda jest też taka, że jakoś problem diety czy kilogramów zupełnie stracił dla mnie w tej chwili na ważności, i nie będę udawać, że pełna werwy podporządkuję wszystko zrzucaniu balastu. Wściekła jestem, że wystarczy 1,5 m-ca bez treningu, i zaczynam się turlać. Ale z drugiej strony, w tej chwili mi się nie chce znowu stawać na głowie, żeby móc wykroić 2,5 godziny każdego dnia na bieganie - bo tyle to z dojściem, kąpielą i chwilą potrzebnego odpoczynku zajmuje. Może tego z pamiętnika nie cyło widać, ale cholernie trudno mi ten czas każdego dnia wysupłać. Temat wróci, jak znowu będę mogła biegać, póki co jeszcze uprawiam nieróbstwo.
Znowu czeka mnie żmudny problem zgrania głównej busoli z żyro, bo coś mi się rozjechały... To tak coś na kształt postanowień i przemyśleń noworocznych. Wcześniej nie było czasu.

Selvus, jak dobrze, ze juz wrocilas I ciesze sie, ze z oczami idzie dobra droga.
A z nastrojem to jakas epidemia. Pol forum oklaplo jakos i nie ma werwy. Ale sie nie dajmy, probujmy, latwiej i optymistyczniej bez tego balastu...