Wątek: Tak dalej nie będzie!!!

Jak to miło tyle dobrych dusz zobaczyć .
Miałam morderczy tydzień w pracy, 3 dni w ogóle do domu nie wracałam, stąd taka długa nieobecność. A po drugie, w poprzedni weekend dotarło do mnie, że jednak za dużo czasu spędzam przed kompem. Wypomniały mi to oczy i gromadzące się coraz większe zaległości domowo-papierowo-naukowe. Poprzedni weekend cały od świtu do późnej ncy sprzątałam. W poniedziałek zaczęła się makabra w pracy, ale dzień skończył się niespodziewaną miłą imprezką. Prosto z tejże imprezki udałam się do pracy we wtorek . I zasuwałam bez przerwy do wczoraj. Ledwo wyrabiałam się z paroma godzinami snu i bieganiem.
Dietowo i bieganiowo trzymałam się ładnie. Bieganie odpuściłam tylko w poprzednią sobotę i wspomniany wtorek. Kolejna przerwa dzisiaj.
W ogóle tydzień temu pozbyłam się nerwowości związanej z zastojem na wadze, bo wyciągnęłam spodnie, w które 3 tyg. wcześniej nie wchodziłam, i miałam niespodziankę, bo pasowały. Mimo, że waga cały czas była taka sama.
Zważyłam się w czwartek, i nareszcie! popcham suwak. Ujrzałam 64,4. Czyli -0,5 kg w ostatnim tygodniu. Jaka to frajda po tak długim zastoju. Od razu łatwiej sie mobilizować do dalszego reżimu.
Teraz mam wolne do czwartku, więc w ciągu tych dni na pewno ponadrabiam forumowe zaległości.
Dziękuję Wam wszystkim za pamięc i za to, że zaglądacie.

Gosiu, gratuluję kolejnego spadku :P :P

Razem z Tagosią doszłyśmy do takiego samego wniosku, jak Ty: za dużo czasu spędzamy przed kompem
I postanowiłyśmy to zmienić

Pozdrawiam, miłego wolnego życzę

Hej Gosia
niezły maraton za Tobą! dobrze ze teraz masz trochę wolnego
ja też się byczę w domu na urlopie, dobrze mi na nim chyba naprawde tego potrzebowałam
Gosiu pozdrawiam Cię gorąco i dołaczam do opinii, ze mi komp. za dużo czasu też zabiera
dobranoc

Selvus, super, ze wage 'odetkalo' Gratuluje!
Az praca to jakis taki okres, ja tez nie wiem w co rece najpierw wlozyc

Dobrze, że wszystko ok. Już się tu martwiliśmy wszyscy. A w pracy u mnie tez młyn.No i gratulacje z utraty wagi. Same dobre wieści

Selva, gratuluję spadku na wadze
to takie motywujące
u mnie chwilowo zastój, ale to normalne, zawsze przychodzi taki moment i trzeba to przeczekać

pozdrawiam jesiennie

Zamieszczone przez selva19

Jak to miło tyle dobrych dusz zobaczyć .

I jak miło zobaczyć, że wszystko u Ciebie też OK tzn. nawet bardziej intensywnie?! Cały czas podziwiam te Twoje pokłady energii!!!! Wyglądają na niewyczerpalne!

..Dietowo i bieganiowo trzymałam się ładnie. Bieganie odpuściłam tylko w poprzednią sobotę i wspomniany wtorek.

Dalej podziwiam

W ogóle tydzień temu pozbyłam się nerwowości związanej z zastojem na wadze, bo wyciągnęłam spodnie, w które 3 tyg. wcześniej nie wchodziłam, i miałam niespodziankę, bo pasowały. Mimo, że waga cały czas była taka sama.

Znam to uczucie co prawda od niedawna ale jakie to przyjemne i uświadama, że nie tylko waga jest ważna

Powodzenia i życzę by akumulatory Ci się ładowały w tym biegu

Selva, najwazniejsze ze sie wciskamy w ubrania, ktore kiedys byly duzo za male. Ja musze powalczyc o ten moj rozmiar 8, bo sie chwalilam ze juz w niego wchodze, a to niestety do konca tak nie jest. Jedne spodnie w tym numerze rozchodza mi sie niestety na wysokosci kieszeni, a to jest wiadome, ze to moja szanowna dupencja jest tego przyczyna.
Mysle o Tobie.

Selva, pozdrawiam serdecznie
jak tam, co słychać u mojej Sąsiadki

Z racji, że dziś Dzień Zmarłych, to tak mnie mniej dietowo naszło. Odwiadzałam w ostatnich dniach różne cmentarze w Warszawie i okolicach, i wszystkie one jakieś takie smutne, dostojne, wręcz przerażające powagą i bezruchem - szczególnie, gdy myślę o ludziach, którzy byli pełni życia, szurnięci, jakoś fajnie zakręceni, a teraz są TAM. Dziś pewnie miliony lampek dodadzą cmentarzyskom przytulności i ciepła, ludzki gwar na chwilę przytłumi bezlitosną ciszę.
Nie, żebym jakoś narzekała na to, jakie są u nas cmentarze; ja lubię stare cmentarzyska, a szczególnie w Dzień Zmarłych o zmroku.
Ale w tym roku w maju na wakacjach wałęsając się po małym portowym miasteczku trafiłam na cmentarz, który mnie urzekł. Poprzez swoje położenie, kolory - tyle miał w sobie optymizmu, od razu jakoś chciało się wierzyć, że 'potem' też może być pięknie. Z różnic, które mi się rzuciły w oczy - zdjęcia zmarłych to były najczęściej jakieś naturalne fotografie z ich życia, nie upozowane portrety u fotografa, sztywne i nic o człowieku nie mówiące.
Zobaczcie sami.

Widok na cmentarz z góry:

[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

Alejki z kryptami, nagrobek:

[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

[link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]

A w ogóle to przeraża mnie to, ilu znajomych ja już mam na cmentarzu...