Wątek: O tym jak chudnę

Emilko, masz rację, kontrolujmy to, co same możemy kształtować, czyli jedzenie i ciało ....

Reszta to żywioł, nawet jeśli zaplanujemy, to życie może spłatać nam przykrego figla i całe planowanie szlag trafia

Na pewne rzeczy po prostu nie mamy wpływu i żebyśmy nie wiem, jak się starały, to i tak klops ...

Szacunek do samej siebie, chyba tylko to nam zostało

Kasiu, masz rację w 100%.

Ja wyciągam koc i zaczynam ćwiczyć. Robię tickerek i pomału odliczam.
Słońce świeci i jest nadzieja na wiosnę.
Także u nas.

POćwiczyłam. Obiad zjadłam, teraz ide się dotlenić.

Nerwy mnie gryzą od środka. Oj nie lubię tak.

Trzymaj sie Emila, będzie dobrze.

Zamieszczone przez milas

Nerwy mnie gryzą od środka. Oj nie lubię tak.

Mam to samo, to mnie wykańcza zarówno fizycznie, jak i psychicznie

Czy dzisiaj troszkę lepiej Emilko?

Chyba powinnyśmy założyć jakiś Klub Wewnętrznie (Za)Gryzionych przez Nerwy

Udanego dnia i spokojnego całego tygodnia życzę!

Poćwiczyłam.
I to jedyna rzecz do której się dzis przyłożyłam.

jakaś taka rozmemłana jestem. Literki mi się mylą nie mówiąc o cyferkach.
Co sie dziwić, niepewności ciąg dalszy. A w piątek dostanę okrojoną pensję.

Podobnie jak Kasia najchętniej zakopałabym się pod kołdrę i nie wychodziła przez jakies 100 lat.
Mocno w dupsko dziś dostałam od życia i to z paru stron. Od rodziny też... Przepłakałam pół drogi z pracy.
Jestem nikim, beznadziejnym zerem. A każda moja decyzja to kolejne coraz większe pudło. Nie nadaję się do niczego.

W związku z powyższym żyć mi się nie chce.

<tule> Emilka

pomału się podnoszę, chociaż serce jeszcze krwawi

Nic mi się nie chce. A jeszcze @ przylazła.
Nie poćwiczę, będę całe popołudnie i wieczór nad dobrą herbatą siedzieć.
O!!!

Emilko kochana, przytulam Cię do mojego skołatanego serducha ...

To silny mięsień, musi wytrzymać nasze bóle, bo bez serca to ani rusz ...

Ściskam i życzę dużo pogody ducha.