Wątek: Tym razem się uda(je!).

Cauchy, pozdrawiam, przesyłam buziaki. Co u Ciebie?

witaj

co słychać , jak sprawy dietkowe i naukowe ??

buziaki H

Zamieszczone przez Cauchy

znowu zaczynam walkę ze sobą (eh, nawet nie wiecie, jak mi ostatnio ciężko)

Wiemy, wiemy, też nam się to zdarza. Ja na szczęście otrząsnęłam się po dwóch kilogramach (z których jeden na dzień dzisiejszy jest już historią), ale mogę sobie łatwo wyobrazić, że nie otrząsnęłabym się i pogrążałabym się coraz głębiej, bo trudno było wrócic do normalnego (=zdrowego) jedzenia.

Powodzenia, Cauchy, i dawaj nam od czasu do czasu znać, co u Ciebie.

A na zlot w grudniu do Wrocławia nie przyjechałabyś?

Uściski

Tęsknie za Tobą Izuś

czekam na Ciebie i nie odpuszczę

Wygrzebałam swój topik i na razie podrzucam go do góry, żebym szukać już nie musiałam..

Zgodnie ze złożoną obietnicą wracam - Maniutko, pisałam tego smsa w tramwaju, jadąc na zajęcia..

Pozwiedzam trochę i napiszę coś więcej.. wstyd mi, ale wracam.

C.

Pora na spowiedź

Wybaczcie, że nie odezwałam się u wszystkich, u których powinnam, ale jestem zmęczona po całym dniu i wiele czasu też nie mam.

Problemy na studiach, problemy w domu, do tego dorobiłam się alergii, która objawia się masakryczną reakcją na dłoniach (trochę mnie to martwi w związku z balsamowaniem..) - wymówki wymówkami, nie mam żadnej i nie chcę mieć - zdaję sobie sprawę z tego, że sama sobie jestem winna. Popełniłam błąd i chyba dałam się wciągnąć w pułapkę - zaczynałam już nieźle wyglądać i czuć się ze sobą dobrze - stan dotychczas mi nieznany.. no i się zachłysnęłam i poczułam zbyt swobodnie. A teraz mam trochę do nadrobienia.. Usiłuję się zebrać od dwóch tygodni i jakoś mi nie szło. Czasem mi się zdaje, że taka walka jest najtrudniejsza - z samą sobą. Trochę się też bałam tutaj wrócić, ale krzywdy mi chyba nie zrobicie - dziś doszłam do wniosku, że może mi to tylko wyjść na dobre.

W drodze na angielski napisałam do Ani smsa, że wracam.. Po angielskim wróciłam do domu, wsiadłam na rowerek, wykąpałam się i jestem. Nie dajcie mi już zniknąć, proszę.

Czuję, że nie mam tyle sił co na początku, ale nie poddam się z tego powodu. Wiem już, że tych sił w miarę trwania diety przybywa. Najważniejsze to zaprzeć się na starcie. Postaram się.

Do urodzin już nie zdążę spełnić celu, który obrałam rok temu, ale nie będę z tego powodu się załamywać. W końcu i tak zgubiłam przez ten rok mnóstwo kilogramów i był to wielki krok do przodu. Teraz będzie następny, a potem kolejny..

Wyznaczyłam sobie dwa terminy - pod koniec kwietnia chcę już wyglądać normalnie (chociaż domyślam się, że normalnie w moim pojmowaniu jest trochę przerysowane, ale jednak - w pewnej chwili już byłam gotowa o sobie powiedzieć, że jestem do przyjęcia - chcę tego znów). A w okolicach połowy-końca wakacji być w odpowiedniej odległości od granicy nadwagi, oczywiście z tej dobrej strony owej granicy.. Realne.

Przepraszam, że Was zawiodłam - chyba jeszcze bardziej mi się to nie podoba od faktu, że zawiodłam samą siebie.

No. Starczy.

C.

Moja ukochana Cauchy! Nawet nie wiesz ile razy żałowałam, że nie mam Twojego numeru czy choćby gg. Pewnie się cieszysz, bo już byś miała na koncie smsy ode mnie. Tęskniłam za Tobą. Bardzo się cieszę, że jesteś.
Nic się nie martw, bo wszystko się ułoży. Tak, jak mówisz, energia wzrasta wraz z czasem. Ja ostatnio strasznie się ślimaczę, obie potrzebujemy kopów w tej, czy innej formie. Jesteś dzielna dziewczynka, dasz sobie radę

Bianeczko, ja się cieszę, że przez cały ten czas jak mnie nie było dzielnie walczyłaś i teraz takie śliczne stworzenie z Ciebie

Mi jako tako idzie, ale oczywiście nadszedł @ i nie mam siły na rowerowanie, czuję się jak balon, ueee.. no ale nie będę narzekać, cierpliwie przeczekam i wrócę na rower, porządnie.

Buziaki dla wszystkich i bądźcie dzielne!
C.

I jak tam weekend mija?
Przesyłam buziaki