Jesteście wszystkie taaaakie kochane, że ze mną jesteście. Naprawdę mi to pomaga. Nie zdążyłam dziś na bicie rekordu forum, ale Nikoletka dopiero zasnęła i mogłam z czystym sumieniem opuścić sypialnię. Nie ma chyba na świecie nic słodszego niż widok śpiącego maleństwa. Zawsze mnie to rozczula i wtedy wybaczam jej, że od 18 marca 2004 roku nie przespałam jeszcze ani jednej nocy bez przerywnika na karmienie. Tak się poświęcać potrafi człowiek chyba tylko dla dziecka.
Ale mnie wzięło rozczulanie się nad małą, ale przecież nie samym odchudzaniem człowiek żyje, no nie?
A teraz mam jeszcze do skonsumowania grejpfruta i pomarańcza - pychotka. Papa