Wątek: O tym jak chudnę

Emilko......
Jestem z Tobą.....

Kasiu: dziękuję

A mi tymczasem trochę lepiej. Tak mi sie wydaje, ze gdzieś w człowieki jest granica absurdu i nieszczęścia. Ja już więcej znieść nie mogę dzisiaj. Gdzie sie nie odwrócę, to nóż w plecy. Ile można wytrzymać...
W pewnym momencie zaczeło mi sie lepiej robić: poworny kamień z serca gdzieś sie ulotnił, a i posklejało sie wszystko troszeczkę. Poza tym uświadomiłąm sobie, ze to nie tylko moje problemy. To w domu też i męża jest problemem. A w pracy: cóź ja życia w sprawie jakieś czyjejś ambicji, czy chęci być naj w ofierze nie oddam. Zabijać się nie będę.
A jak mi cofną urlop (wymarzony i zgłoszony 2 tygodnie temu), to poproszę lekarza o zwolnenie.

nooo.....i polazla do Ciebie ta moja chandra Wiem jak to jest i trzymam tylko kciuki, zeby szybko polazla dalej Juz tylko dwa dni Emila!!!!! Dasz rade !!!!

Emilko, już teraz chciałabym złożyć Ci życzenia świąteczne

Ida Święta wielkim krokiem,
Pachnie drzewko w Twoim domu.
Patrzysz na nie ciepłym wzrokiem,
I życzenia złożysz komuś...

Bóg sie rodzi dla nas wszystkich,
W stajni płacze tak ukradkiem...
Znów odwiedzisz swoich bliskich,
I podzielisz sie opłatkiem...

Na te Święta co nadchodzą,
Życzę ciepła i miłości.
Niech Cię ludzie nie zawodza,
I niech uśmiech w sercu gości...

Ale mnie świąteczny najstrój dopadł
Ma już dosyć i to wszystkiego, kompletnie wszystkiego.

Co się dzieje Emilko???

Aniu: najproścej mówiąć - katastrofa w małżenstwie, pracy i diecie. Nie mam się czego trzmać.

Życzeń, które Tobie życzę na razie nie wyliczę wiec podaję pierwsze z kraju by Ci żyło się jak w raju by w wigilię u rodzinki wszyscy mieli fajne minki by przy stole chciał zagościć pakiet zdrowia i miłości i u wszystkich był tak mocny by pozostał całoroczny.

Emilko, zawsze jest jakieś rozwiązanie ...
Proszę, spojrzyj optymistycznie, za moment święta, to idealny czas na zażegnanie sporów, wyjaśnienie niewyjaśnionego, na bliskość....
Wierzę, że jednak wszystko się ułoży, i w domu i w pracy....
Wiem, co czujesz, bo w zeszłym roku też przeżywałam bardzo trudne chwile w małżeństwie, ale mąż to najbliższa Ci osoba, więc na pewno będzie dobrze.
Całuję Cię mocno i trzymam kciuki!!!

oj Emilka...nie brzmi to najlepiej........jestesmy z Toba i wierzymy, ze w Swieta znajdzie sie miejsce aby usiasc, porozmawiac, odetchnac i usmiechnac sie do siebie.....bo co jest wazniesze????.......

Swiateczne usciski slonce!!!!