Wątek: Danikowe zmagania - droga do akceptacji.

Aniu ja teraz jestem trzeci tydzien na diecie i przez pierwsze dwa tez wchodzilam codziennie na wage. Teraz jednak sie boje, ze moge tracic wolniej bo organizm sie juz przyzwyczail do dietki a i mnie ciagnie do pokus, wiec nie chce sie dolowac gdyby sie okazalo, ze waga nie spada albo co gorsza poszla w gore. Jutro sie jednak juz zwaze i sie przekonam co w trawie piszczy. W srode mam miec @ wiec mam nadzieje, ze waga nie wzrosla. Aniu czekam na przesuniecia na Twoim suwaczku. Moze juz na dwucyfrowke, cio??

Daniczku gratuluję nieuleganiu pokusom............ Odpierając pokusy czujemy się silniejsze i jeszcze bardziej zmotywowane, a ulegając pokusom , słabe i złe na siebie, że znów nie dotrzymujemy słowa...........Wiadomo , która opcja jest lepsza dla naszego samopoczucia................
Trzymam mocno kciuki za jutrzejsze ważenie. Oby waga zrobiła Ci miłą niespodziankę.
Życzę miłego weekendu

Nawet nie wiesz jak bym chciała żeby waga była już dwucyfrowa ale do tego to jeszcze daleko pewnie.
Zobaczymy jutro co mi waga powie :P

No, dziewczyny, a ja się ważę raz na miesiąc
mam wagę wskazówkową, więc nie pokazuje żadnych deka... tylko o razu solidne kilogramy... nawet ważenie co tydzień niewiele mi daje...
choć może gdybym miała wagę elektroniczną, ważyłabym się codziennie, bo parę deka mniej by mnie motywowało...

Witam!!!
Wpadlam z raporcikiem bo choc jesc mi sie chce to juz nic nie bede jadla. U tesciow za malo zjadlam, ale co tam, zapije herbatka i moze to pomoze. Mam nadzieje, ze jutro waga bedzie dla mnie laskawa bo zauwazylam, ze zle sie jednak czuje jak sie nie waze. Ja to jestem taka niecierpliwa, ze ciezko mi bylo wytrzymac te dwa dni bez wazenia. Nie wiem jeszcze jak bede reagowala na zastoj wagi, ale brak wiesci o moim stanie wagi doprowadzal mnie do myslenia o pokusach. W miare uplywu dietki sa coraz silniejsze. Dzisiaj znowu chodzil mi po glowie lod i ciastka. Na szczescie zdazylam juz troszke wyrobic w sobie silna wole i pokousy pozostaja tylko w sferze marzen. I niech tam zostana.

4/II

Sniadanie:
1 herbata,
musli z mlekiem,

II sniadanie:
2 kromki chleba razowego z maslem,
2 jajka na twardo,
ogorek,
kawa ze slodzikiem i mlekiem 1,5% tl.,

Obiad:
1 placek tortilli,
4 plasterki wedliny,
troche keczupu,
1 herbata,

Kolacja:
4 male ziemniaki,
kawalek piersi kurczaka z grilla,
salatka warzywna (kalafior, marchewka, por),
1,5 lampki czerwonego wina,
1 cola light,
1 herbata,

Obiad zamienil sie miejscami z kolacja bo bylismy u tesciow a tutaj w Danii obiad je sie pozno. Na szczescie duzo nie zjadlam. Boje sie stanac jutro na wadze bo nic nie czuje. Nie czuje sie lzejsza i boje sie, ze moglam nabrac wody przed @, ale raz kozie smierc.

Asiu dziekuje!!! Jak sie mowi/pisze takie slowa to wydaja sie takie proste, ale jestesmy tylko ludzmi i mamy prawo do bledow. Wazne tylko, zeby sie na nich uczyc. Ja rowniez mam nadzieje, ze waga okaze sie laskawa dla mnie bo bardzo sie jej boje. Hihi conajmniej jakbym szla na jakis wazny egzamin!!!

Aniu tak daleko to Ty nie masz. To zaledwie 1 kg bo nawet jak waga pokaze 99,9kg to juz bedzie dwucyfrowka i ja trzymam za to kciuki, abys jutro zobaczyla 9. Ja chce sie od mojej 9 jak najdalej odsunac wiec moge Ci ja podarowac.

Magpru alez z Ciebie silna osobka. Mnie by ciekawosc zjadla. Zobacz ja nawet dwoch dni nie moge wytrzymac, tzn. moge ale jest bardzo ciezko i juz nie moge sie doczekac ranka. Ja mam teraz elektroniczna wage i wlasnie tak jak piszesz kazde pare deko mnie mobilizuje.

A na koniec buziaczki i spijcie dobrze.

Dzien dobry wszystkim!!!
Dzisiaj zaczelam od zmiany suwaczka co troche poprawilo mi humor. Nie jestem jednak w pelni szczesliwa bo martwie sie o Daniela. Znowu jest chory i znowu to samo. Teraz sobie spi z czego sie ciesze bo moze sen go wzmocni. Na szczescie juz nie wymiotuje, ale ma goraczke. Nie wiem czy to wirus czy cos zjadl.
Co do dietki to uswiadomilam sobie, ze 15-go lipca jedziemy do Polski, wiec dietke musze zawiesic. Nie pozbawie sie mozliwosci pysznego jedzenia na ktore czekam pol roku i ktore bede miala mozliwosc ponownie jesc dopiero za pol roku albo i dluzej. Troszke mnie to martwi bo wiem, ze i zapasy z domu beda i nie wiem jak to bedzie z powrotem do dietki. No ale tym pomartwie sie za trzy tygodnie a teraz trzymam sie dietki. Wydaje mi sie tez, ze troszke za szybko chudne. Co o tym myslicie? Z jednej strony mnie to oczywiscie bardzo cieszy, ale z drugiej strony martwie sie, ze na wakacjach w Polsce rownie szybko nadrobie bo organizm nie zdazy sie przyzwyczaic do spadku wagi. No i teraz nie wiem. Moze Wy mi cos poradzicie. Tylko nie piszcie, zebym sie powstrzymywala z jedzeniem w Polsce bo ja to wiem, ale obawiam sie, ze bedzie ciezko, wrecz nierealnie.
Dzisiaj tak troche pesymistycznie. Przepraszam, ale martwie sie kilkoma sprawami a to ma tez wplyw na dietke.
Zycze Wam milego weekendu i ladnej, slonecznej pogody zachecajacej do spacerkow.

Witaj Kasiu

patrzę na Twój suwaczek patrzę i uwierzyć nie mogę ślicznie Ci idzie Słoneczko wow! zaraz mnie przegonisz..

Kasiu przed Tobą jeszcze 3 tyg. dietkowania... rozumiem Twoje obawy jak to będzie w Polsce.. ale wiesz.. czy jedząc "dobre" polskie jedzenie musisz jeść go tyle, by zacząć tyć? nie! w tym czasie mozesz utrwalać nową niższą wagę
Kasiu dietkuj dzielnie przez te 3 tygodnie, na pewno kilka kg zrzucisz jeszcze.. wtedy jestem pewna na 100% ze żal będzie to nadrobic........... i bardzo rozsądnie podejdziesz do jedzenia w Polsce

Kasiu dziś wstąpiły we mnie trochę siły...... sama nie wiem na jak długo ich starczy.... oby jednak na jak najdłużej chcę walczyć o lepszą siebie... no i muszę zacząć Ci uciekać... buziaczki Słoneczko uściski dla Danielka (zdrówka mu życzę) i by Twoje problemy nie wpływały na dietkę.. tak samo moje i każdego z nas... nie szukajmy pocieszenia w jedzeniu...... trzymaj sie kochana!

Aniu nie tylko Ty nie mozesz uwierzyc jak patrzysz na moj suwaczek. Ja teraz juz sie do niego przyzwyczailam, ale pierwszy i drugi dzien po przesunieciu suwaczka na 8 to bylo ciezko. Czesto widzialam suwaczki z 8, ale to nigdy nie byl moj, wiec ciezko bylo sie przyzwyczaic. Aniu ciesze sie, ze wstapily w Ciebie nowe sily. Uciekaj mi, uciekaj i niech Cie nie zlapie. Nad pobytem w Polsce musze pomyslec, tzn. nad tym jak bede tam jadla. Masz racje, ze pewnie do tego czasu jeszcze cos strace to moze bedzie mnie to powstrzymywalo przed objadaniem sie. Najbardziej boje sie o slodycze bo juz mi po glowie chodza nadziewane czekolady Wedla. Mniam, mniam. Musze sie pochwalic, ze moj maz tez ladnie chudnie. Pozazdroscil mi i tez sie wzial za dietkowanie razem ze mna. Zrzucil juz jakies 4kg jak nie wiecej bo u niego tez waga skakala a teraz stopniowo idzie w dol. Buziaczki Aniu i niech Ci sie lekko dietkuje!!!

Ale ta twoja waga jest dla ciebie łaskawa... ja też tak chcę
Moja dzisiaj pokazała kilo mniej ale nie jest to jeszcze waga dwucyfrowa, mam nadzieję, ze na dniach się pokaże :P

A co do pobytu w Polsce to doskonale rozumiem twoje obawy ale myslę, że jak nie będziesz przesadzać z jedzeniem to nie przytyjesz :P

Danielkowi życzę dużo zdrówka :P