Wątek: Chudnę, bo tego naprawdę chcę!

Witajcie moje kochane
Siedzę sobie z kubkiem kawy i tak rozmyślam. Czekam na przesyłkę trzech książek. Mam nadzieję, że ich przeczytanie pomoże mi w akceptacji swojego ciała i to pomoże mi jakoś bardziej otworzyc się i może wtedy zacznę łatwiej chudnąć? I na stałe? I będę dla siebie dobra.... i nie będę się przejadać...
Zobaczymy. W każdym razie tytuły zachęcajace na merlinie sobie zamówiłam: ,,Dobre ciało" to pod wpływem programu na tvn style, druga to:,,Jak opanować wilczy apetyt? Trening", trzecia: ,,Lustereczko powiedz przecie. Rewolucja w myśleniu o własnym wyglądzie". Pomyslałam, ze skoro nie chcę pójść do żadnego pscyhologa z moimi problemami jedzeniowymi, to może spróbuję poszukać czegoś w poradnikach psychologicznych i sama dojdę do jakichś metod radzenia sobie w sytuacjach, kiedy mam taką straszną ochotę, żeby coś zjeść słodkiego albo w wielkich ilościach. Jak coś mądrego wyczytam, to Wam na pewno tu napiszę.

Wczoraj napisałam, ile zjadłam, ale teraz chciałabym jeszcze kilka słów o tym. Szło bardzo dobrze od rana. Śniadanie jak z gazety o odchudzaniu 3 plasterki twarogu maślankowego, jajko, pomidor, ogórek, z odrobiną jogurtu naturalnego. Całość 240 kcal. Sycące, a przede wszystkim zajęło sporo miejsca na talerzu, czyli mój zmysł łakomczucha, który musi mieć dużo, został zaspokojony.
Obiad: twaróg wędzony, góra fasolki szparagowej - super obiadek, znów oczy najedzone, bo fasolka objętościowa jest. Potem na mieście, wypiłam jogurt żurawinowy 500 ml i to dało niestety aż 400 kcal! I tu był błąd. Za dużo kalorii z limitu tu wykorzystałam. A potem rodzinka jadła obiadokolację. Było koło piątej i podudzia kurze tak mnie nęciły, że zjadłam dwa małe bez skóry oczywiście, do tego niepełna łyżka ziemniaków, mizeria z odrobiną śmietany 12%
Wieczorem zjadłam 4 plasterki filetu z indyka, którwgo wczoraj kupiłam i jest taki pyszny, że się nie mogłam opszeć, a potem jeszcze winko i trochę sera brie. Więcej grzechów nie pamiętam. A jednak pamiętam - arbuz jeszcze był.
Podsumowując te długie wywody jedzeniowe, niepotrzebny był ten jogurt!
A teraz plusy. Piję ostatnio bardzo dużo wody mineralnej. Naprawdę bardzo dużo. Około 2 -2,5 litra dziennie.
Anikas ja też czuję się bardzo nieatrakcyjna, a przecież trakcyjność nie zależy tylko i wyłącznie od wagi człowieka. I atak jak napisała Magdahi można się czuć atrakcyjnym z wagą 50 , ale i 100 kg. Tylko trzeba uwierzyć w siebie i poczuc ten błysk w oku dla samej siebie. Ja wiem, że główny problem jest w mojej głowie. To nie inni mnie nie akceptują, ale ja sama to robię.
Magda dziękuję za życzenia miłego dnia. Mam nadzieję, że taki właśnie będzie, a zakupami Wam się na pewno pochwalę Buźka

Nie mogę zmienić poprzedniego posta. Oprzeć to się pisze przez ,,rz" a nie przez ,,sz"

Dopisane później...
Muszę to napisać! Waga dzisiaj 87,3 kg. Jest spadek! Niewielki, ale jest! 0,5 kg od ostatniej zmiany. Dawno to było

Witam Frukatelko
Gratuluje spadku, choć tak małego ,ale spadku
A jakie to książki czytasz?

Witaj Fruktelko

wkleiłam Ci te foteczki na górze i na dole nie bez kozery, otóż panie te ani nie są jakieś bardzo młodziutkie, ani też przesadnie chude, prawda ale wg mnie są urodziwe i atrakcyjne wszystko przez uśmiech, odpowiedni strój
pracuję w takim miejscu, gdzie można spotkać całe spektrum różnych kobiet i często widuję bardzo pulchne osoby... uderzające jest, że asertywna, kochająca samą siebie kobietka, ( bardzo bardzo krągła ) idzie wyprostowana, uśmiechnięta, ubiera się dość odważnie ( nie wystawia może wszystkiego na pokaz, ale kobieco co trzeba odkryje np duży dekold, spory rozporek w spódnicy itd ), nosi jakąś szaloną biżuterię, robi sobie śliczny makijaż
a zakompleksiona, choćby i szuplejsza, ubierze się w wielki wór byle tylko pozakrywać co się da i tym sposobem wydaje się być większa niż jest w rzeczywistości włosy pozostawiają wiele do życzenia, makijażu czy biżuterii też zero

dlatego najpierw trzeba zaakceptować siebie, pokochać wręcz, a reszta sama przyjdzie pokochaj siebie, bo jesteś tego warta

wielkie brawa za spadeczek na wadze, tak trzymaj

pozdrawiam bardzo ciepło i trzymam mocno za Ciebie kciuki

Wczorajszy jadłospis był dobry pod względem nie tylko jakości, ale też ilości. Udało mi się to od niepamiętnych czasów
Jestem zadowolona. Nawet bardzo.

śniadanie: ser twarogowy, jajko, pomidor, ogórek, jogurt-240 kcal
obiad: panga, cebula, oliwa, ogórek, jogurt - 388 kcal
kolacja: jogurt duży zott naturalny - 325 kcal, kilka plasterków filetu z indyka ok 100 kcal
miód - 100 kcal
mleko - 100 kcal

razem: 1253 kcal

Bike piękne te fotki Dziękuję Ci za to co napisałaś. Dzięki temu zastanowiłam się nad sobą i powiem Ci, że ja właśnie z tych zakompleksionych jestem. Boję się ubrać coś ładniejszego, coś, co przyciągałoby uwagę. Myślę, że to mogę w sobie zmienić i naprawdę w przyszłym tygodniu wybiorę się na zakupy i coś sobie sprawię, coś inego niż t-shirt.
Agapinko czytam rózne książki, choć ostatnio z tym jest ciężko. Sporo czasu w wolnych chwilach spędzam tu na forum, więc czas książkowy mam zajęty :P

Pozdrawiam Was serdecznie

Frukatelko ja też czytam dużo książek,ale teraz nie mam zbytnio na to czasu, co mnie nie bawi w ogóle
W sumie jestem przed ślubem więc malowania, załatwiania teraz mnie pochłaniają

Jak pijesz kawusie, to zapraszam do siebie

a widzisz ze cos sie rusza?
apropos akceptacji...wiem ze najwazniejsze to jakim sie jest a nie jak sie wyglada ale ja nie umiem siebie zaakceptowac z oponami tluszczu...nawet nie chce probowac....chce byc szczupla i juz

Witaj Fruktelko

brawo, wspaniały udany dietkowo dzień masz za sobą, jestem z Ciebie dumna

wiesz, wracając jeszcze do tematu samoakceptacji, to powiem Ci że miałam w swoim życiu taki okres, że nie mogłam patrzeć na siebie i najchętniej poruszałabym się okopami, żeby ludzie na mnie nie patrzyli... ale szybko mi to jakoś przeszło, może dlatego, że w domu rodzinnym jako dziecko dostałam od moich Rodziców tak dużo akceptacji, że wychowali mnie na bardzo asertywną osobę jestem Im za to bardzo wdzięczna, bo to naprawdę nieoceniony posag

wyznaję zasadę: "niech się wstydzi, ten co widzi"

pozdrawiam Cię bardzo serdecznie i trzymam kciuki


ps
właśnie oglądam na tvn Style program Trinny i Susanne "Jak się nie ubierać"... ubóstwiam ten program i te dwie cudowne baby, jak one potrafią zmienić Kopciuszka w Królewnę polecam ten program

Co do samokaceptacjii to ja oczywiście tez mam z tym problem ale dużo mniejszy niż jeszcze pół roku temu Kupuję sobie śmielsze kreacje i czuję się w nich dużo lepiej niż w bezkształtnych namiotach Pozdrawiam

Witam
Samoakceptacja widzę na tapecie - największa bolączka puszystych kobiet chyba każda z nas ma z tym jakiś problem...
Fruktelko, oby tak dalej Podziwiam wyniki i determinacje, oraz analityczne podejście do sprawy