Wątek: O tym jak chudnę

Hej Kochane!

Yagnah i Najmaluszku: wielkie dzięki aniołki moje
macie racje całe szczęście już po poniedziałku
dziś jes trochę lepiej, a tak naprawdę to było lepiej już wczoraj po aerobiku - potańczyłyśmy, poskakałyśmy, a to odrazy poprawia krążenie, humor i spojrzenie nażycie

a dziś jest jako tako;
tylko jak sobie przypomnę, że mężowską siostrę bede uczyć to mi się nerw włącza;
może wyrodna jestem, ale naprawde mi z nią cięzko:
kończę prace o 15, a ona przychodzi na 15.30 (teoretycznie, bo jest czasami już o 15.20 )
i siedzimy tak najkrócej do 17
i niestety tak 2 razy w tygodniu

ale jak sobie pójdzie to sobie pójdę na zakupy a później poćwiczę
i od razu mi się lepiej zrobi;

zważyłąm się dziś rano i niestety obżarstwo daje znać o sobie:
63 kg

pozdrawiam i lecę do Was

Emilko musisz jakoś przeboleć te lekcje z siostrą męża, nie ma wyjścia ale może jak się już wszystkiego naumie to przesyanie chodzić. A kumata przynajmniej jest czy cięzko jej wchodzi wiedza???

Emila u mnie waga też pokazuje ciut za dużo. U mnie obżarstwo też pokazuje teraz swoje rogi, ale nie damy się.
Wszystko przed nami. Trzeba walczyć dalej.

Najmaluszku, no niestety orłem to ona nie jest
wmówiłi jej albo ona sobie, że może być geniuszem matematycznym
niestety...
jest w klasie matematycznej, matura w tym roku- rozszerzona oczywiście
ale polutu brak i zero własnego myślenia;
jek jej podam jakiś schemat to resztę zadań już zrobi, ale żeby sama coś nowego wymyśliła, trochę inwecji i wyczucia to nie
i zero cierpliwości, a to podstawa podczas nauki szczególnie w matematyce;
i tu zaczyna się moje ciężka rola i walka
ale masz rację aby do maja

Emilka do maja nie tak daleko. To JUŻ za 5 miesięcy Muisz jakoś to przetrwać.
Ale swoją drogą trochę Ci współczuję..................................... ........

Może jednak im bliżej matury będzie tym dziewczyna bardziej weźmie się za siebie i za naukę....................

Niestety pochwaliłam ten dzień za wcześnie...
jest mi źle, boli mnie serce, dusza, wszystko

poszłam sobie na dwór żeby się uspokoić, pomyśleć
zawsze mi to pomagało
niestety wróciłam z płaczem

Emilko, płacz jest dobry bo oczyszcza. Powinien jednak następować w trakcie rozwiązywania problemu, a nie zamiast. Mam nadzieję, że teraz jest już lepiej. Trzymam kciuki.

Emilko co sie stalo????Ktos cie zdenerwowal???????????

Smutno mi ze Ci zle ale jutro jest nowy dzien................................

Hej Kochane!

dziś psychicznie już znacznie lepiej!
rano sobie pokrzyczałąm, na jednego z kierowników, całe szczeście nie mój on!

Za to jedzeniowo tragedia, przez duże T, a nawet i R
najadłam się wszystkiego czego tylko można,m a zwłaszcza tego co zakazane
tylko jednego swojedo dietowego przykazania nie złamałam dzisiaj: nie jedzenia po 19
szczegółów Wam oszczędze, żeby złego przykładu nie dawać
\ale właśnie zebrałam się w sobie i koniec z oszukiwaniem przede wszystkim siebie,
przeciez już tak ładnie mio szło


pozdrawiam Was tymczasem i lecę do was szukać natchnienie

Emila ciesze sie że juz lepiej u Ciebie i że humor Ci się poprawił.

Z oszukiwaniem to powiem Ci ze ja tez postanowiłam się nie oszukiwać. Bo albo jestem na diecie i wtedy stosuje się do zasad albo otwarcie mówię że nie jestem i daje sobie spokój. Ważne jest aby przed sobą samym bycw porzadku.

Emilko ochota na dietkowanie napewno wróci jeśli już nie wróciła.

Ściskam.

Emilko Kochana!!!
A co to za smutki u Ciebie cio???
U mnie tez nie najlepiej, ale trzymaj sie cieplusio i wracaj do dietki...ja juz wrocilam po 2 wpadkach, ale ciezkawo mi idzie musze przyznac....
Pozdrawiam cieplutko!!!!